Παλιόκαιρος

Παγωμένο τοπίο, παγωμένες κι οι σκέψεις...
Παγωμένο ταμείο, παγωμένες και οι… βλέψεις!
Κρύα χαμόγελα, κρύα βλέμματα, κρύος κι ο θάνατος σε αυτούς που δεν τον θέλουν.
Μια θύελλα θυμού, μετατράπηκε σε παγόβουνο πόνου και μια στιβάδα από ‘γιατί’, ‘ντύνει’ το έβερεστ των προσδοκιών μας.