Δεν με προκάλεσαν ιδιαίτερη εντύπωση οι δηλώσεις του αρχηγού της Εθνικής μας ομάδας στην Καλαθόσφαιρας, Παναγιώτη Τρισόκκα μετά το τέλος του αγώνα με την Ισλανδία. Για την ακρίβεια, γνωρίζοντας τον αρκετά χρόνια και το πόσο ντόμπρος είναι, ανέμενα ότι κάποτε θα ερχόταν και αυτό το ξέσπασμα του. Η αλήθεια πάντως είναι ότι ο αρχηγός ποτέ δεν φοβήθηκε να εκφράσει δημόσια την άποψη του για πιο σοβαρά θέματα που αφορούν την κυπριακή καλαθόσφαιρα, εδώ δεν θα μιλούσε; 

 

Ο Τρισόκκας, είπε λοιπόν το αυτονόητο. Ότι η γενιά του, είναι όντως η καλύτερη που έβγαλε το κυπριακό μπάσκετ και ότι τα 16 τελευταία χρόνια παίζουν οι ίδιοι στην Εθνική, στέλνοντας παράλληλα με τον δικό του τρόπο μήνυμα προς τους διάφορους καλοθελητές που το παίζουν πατριώτες.  

 

Αλήθεια, για πόσα ακόμα χρόνια ακόμα θα αγωνίζονται στην Εθνική μας ομάδα ο Τρισόκκας, ο Πηλαβάς, ο Σιζόπουλος, ο Κορωνίδης, ο Παντούρης, ο Κασκίρης; Για πόσα ακόμα χρόνια θα βλέπουμε τους ίδιους και τους ίδιους; Πότε θα βγουν νέα παιδιά που θα αναλάβουν το βάρος αυτής της φανέλας;  

 

Τα τελευταία χρόνια πληρώνουμε το τίμημα της ανεξέλεγκτης καθόδου ξένων και κοινοτικών καλαθοσφαιριστών και την περιθωριοποίηση των δικών μας παιδιών. 

 

Αν είναι να γίνει κάτι, επιβάλλεται να γίνει τώρα ώστε να έχει συνέχεια η προσπάθεια από την ηγεσία της Ομοσπονδίας για στήριξη του κύπριου καλαθοσφαιριστή. 

 

Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα αργήσει να έρθει εκείνη η ώρα, που θα μπει λουκέτο στην Εθνική ομάδα των ανδρών και κατ’ επέκταση στην κυπριακή καλαθόσφαιρα. Γιατί τότε θα είναι πραγματικά αργά για να κλάψουμε.