Από την άλλη, ο ανθυποψήφιός του Ρένος Πιττάλης, σε πρόσφατες δηλώσεις του, παρουσιάστηκε αρκετά προβληματισμένος για την τροπή που πήραν τα πράγματα. Το πώς και το γιατί, μόνο ο ίδιος καθώς και τα σωματεία που τον υποστηρίζουν μπορούν να δώσουν την απάντηση. 

 

Το θέμα, όμως, είναι όποιος και να είναι αυτός που θα λάβει το χρίσμα του προέδρου της Ομοσπονδίας, θα πρέπει να έχει ως μοναδικό γνώμονα το καλό του μπάσκετ και μόνο, αφού είναι γενικώς αποδεχτό ότι το άθλημα έχει πάρει την κατιούσα τα τελευταία χρόνια και οι λόγοι είναι πολλοί, που δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν. 

 

Το σίγουρο είναι ότι ενώπιόν του θα βρει πολλές προκλήσεις για να αντιμετωπίσει, όπως για παράδειγμα η δομή των πρωταθλημάτων, οι Ακαδημίες και πώς βγαίνουν στην επιφάνεια νεαροί καλαθοσφαιριστές, οι εθνικές ομάδες και ποιοι θα είναι οι στόχοι μας απ’ εδώ και πέρα, αφού θεωρώ ότι η πρώτη θέση στους ΑΜΚΕ, δεν μπορεί να ικανοποιεί κανέναν πλέον. Ο πήχης σιγά-σιγά πρέπει να ανέβει. 

 

Το μεγαλύτερο, όμως, στοίχημα το νέου προέδρου θα είναι να βρει τον τρόπο μονοιάσει τις διοικήσεις των ομάδων που, κακά τα ψέματα, φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα.