Σύμφωνα με τον Νικόλα Μακιαβέλι, τον σπουδαίο Ιταλό πολιτικό και στοχαστή, δυο μέσα ανέκαθεν υπήρχαν: τα όπλα τα δικά σου και τα όπλα των άλλων. Εξ ου και οι Αμερικάνοι θέλουν να εισβάλουν στη Συρία. Θέλουν, λέει, να τους σκοτώσουν… για να μην σκοτώνουν. Θα πολεμήσουν, λέει, τα "όπλα"… με όπλα. Πόσο αφελείς μπορεί να είναι και θέλουν να μας πείσουν ότι είναι οι σωτήρες της ανθρωπότητας; Οι σωτήρες που θα αυξήσουν ακόμα περισσότερο το ατελείωτο ανθρώπινο ποτάμι, τον αριθμό των προσφύγων στη Συρία που έχει ξεπεράσει τα δύο εκατομμύρια, εκ των οποίων το 1 εκατομμύριο είναι παιδιά! Και όλα αυτά εν έτει 2013, την ώρα που ο άνθρωπος κοκορεύεται για τα επιτεύγματά του. "Πουθενά δεν έχει πάει ο άνθρωπος. Τι νομίζεις, επειδή φτιάξαμε κάτι πυραυλάκια που τρυπάνε την ατμόσφαιρα και κόβουν βόλτες, ότι πήγαμε σε άλλους χώρους; Δεν πηγαίνεις έτσι κάπου αλλού". Μακάρι να σκεφτόμασταν έστω ένας στους δέκα με τη λογική του Σωκράτη Μάλαμα. Μακάρι να αντιλαμβανόμασταν έστω ένας στους δέκα ότι από τη στιγμή που δεν έχουμε αναγνωρίσει την υπόστασή μας, τον εαυτό μας, τίποτα δεν έχουμε πετύχει. Μακάρι που και που να θυμόμασταν έστω ένας στους δέκα τη σπουδαία δελφική επιγραφή "Γνώθι σαυτόν". Αλήθεια, αν δεν γνωρίσεις τον εαυτό σου, τι άλλο θα κάνεις; Θα μαζέψεις ένα σκασμό χρήματα και θα ξαπλώνεις απολαμβάνοντας τα υλικά αγαθά, κοιτώντας τους άλλους να γυρνάνε σαν τα έρμα τα σκυλιά από δω κι από κει για να βγάλουν μια δεκάρα ή εκλιπαρώντας για ψωμί; Βλέπεις τις φωτογραφίες του Reuters στα σύνορα Συρίας-Ιράκ, βλέπεις το ατελείωτο ανθρώπινο ποτάμι με πρόσφυγες και αναρωτιέσαι τι στο διάολο πάει λάθος. Αρνείσαι να δεχτείς ότι υπάρχουν ακόμα "Αττίλες", ότι υπάρχουν υπάνθρωποι που δεν λογαριάζουν τον άνθρωπο.