Θα μεγαλώνεις και θα μελετάς, θα φοιτάς σε σχολεία  και πανεπιστήμια με μεγαλύτερη συχνότητα από ότι ένας άντρας*. Θα αποκτάς γνώσεις και δεξιότητες αλλά θα σε διοικούν άντρες, θα δουλεύεις και θα φορολογείσαι ακριβώς όπως ένας άντρας, και με τα χρήματα αυτά θα πληρώνονται οι μισθοί των πολιτειακών αξιωματούχων και των τοπικών αρχόντων. Αλλά αυτοί θα είναι ανώτεροι από σένα. Είπαμε – λόγω του αναπαραγωγικού σου οργάνου θα έχεις θέση κατώτερη στην κοινωνία.

 

Θα μπαίνεις στη δημόσια υπηρεσία όπου ένα από τα κριτήρια εισδοχής είναι η επιτυχία σε γραπτή εξέταση και συνεπώς θα είσαι η πλειοψηφία των εργαζομένων σε πολλές υπηρεσίες, όπως είναι τα δικαστήρια και τα σχολεία. Αλλά όταν έρχεται η ώρα των διορισμών και των προαγωγών θα σε ‘καπελώνουν’ άντρες με λιγότερα προσόντα διότι εσύ ΔΕΝ ζητάς και δε διεκδικείς (ατάκα που μου είπε άντρας υπουργός…και θα μου μείνει αξέχαστη), επειδή αναμένεις να αναγνωριστούν τα προσόντα και τα χρόνια υπηρεσίας σου.

 

Κι έτσι θα έχουμε Δ.Σ. γεμάτα τεστοστερόνη. Και Υπουργικά Συμβούλια όπου η παρουσία σου θα είναι μια και μοναδική. Σε ότι αφορά δε τα υπόλοιπα κέντρα λήψης αποφάσεων, θα αποφασίζουν για σένα χωρίς εσένα. Τα λεφτά που πληρώνεις στο κράτος υπό μορφή φόρων θα τα κατανέμουν εδώ κι εκεί κι εσύ δε θα ‘χεις λόγο. Και όσο κι αν προσπαθείς, κι όσες φορές κι αν κατέλθεις υποψήφια, ΔΕΝ θα σε ψηφίζουν. Το ακούς; ΔΕΝ  θα σε ψηφίζουν και ΔΕΝ θα εκλέγεσαι. Ούτε οι γυναίκες θα σε ψηφίζουν, ούτε οι άντρες θα σε ψηφίζουν. Διότι οι γυναίκες…[πρέπει να αφοσιώνονται στην οικογένειά τους, γιατί η πολιτική χρειάζεται δύναμη, γιατί όταν οι γυναίκες έχουν εξουσία μιμούνται τους άντρες και τα αρνητικά τους, γιατί δεν γνωρίζουν αρκετά για τις γυναίκες υποψήφιες, γιατί θα ήταν χαμένη ψήφος διότι καμιά δεν μπορεί να εκλεγεί, γιατί στην πολιτική οι άντρες είναι πιο αποτελεσματικοί….] και τέλος ΔΕΝ θα σε ψηφίσουν [….διότι η πολιτική χρειάζεται πυγμή και ηγετικές ικανότητες που δεν έχουν οι γυναίκες.]**

 

 Κι όταν εσύ θα διαμαρτύρεσαι, κι όταν θα οργανώνεις δυναμικές κινητοποιήσεις για αλλαγή του σκηνικού, κι όταν θα παρουσιάζεις στοιχεία από άλλες χώρες και θα σπαταλάς χρόνο κι ενέργεια οργανώνοντας εκδηλώσεις και εξηγώντας την ανάγκη υιοθέτησης υποχρεωτικών ποσοστώσεων, θα λαμβάνεις την απαξιωτική απάντηση – μα καλά αφού οι γυναίκες δε ψηφίζουν γυναίκες.

 

Άκου κοπέλα μου!! Θέλω τότε να μαζέψεις όση δύναμη και ενέργεια έχεις και να τους πεις, και να επιμένεις, και να τους το εξηγήσεις όσες φορές χρειαστεί μπας και το εμπεδώσουν, ότι δεν υπήρχαν για δεκαετίες γυναίκες μέλη σε πολλές κοινοβουλευτικές επιτροπές. Δεν υπήρχαν λέξεις /ορισμοί στο θηλυκό. Δεν υπήρχαν πρότυπα γυναικεία. Οι γυναίκες δεν έχουν συνηθίσει να ψηφίζουν γυναίκες επειδή για δεκαετίες τους στερήθηκε η δυνατότητα να δουν τον εαυτό τους σε θέσεις εξουσίας. Για χρόνια έβλεπαν και βλέπουν τους εαυτούς τους σε θέσεις που οι πλείστοι άντρες δεν θέλουν καν να αναμειχτούν. Ο τομέας, για παράδειγμα, της καθαριότητας και της φροντίδας ηλικιωμένων είναι γυναικοκρατούμενος, όχι επειδή οι γυναίκες το επιθυμούν, αλλά επειδή οι άντρες τον αποφεύγουν. Να τους πεις κοπέλα μου, την ώρα που θα πας να τους ζητήσεις την ψήφο τους ότι οι γυναίκες και οι άντρες δεν έχουν συνηθίσει να βλέπουν προέδρους, υπουργούς, γενικούς διευθυντές, βουλευτές, δημάρχους και κοινοτάρχες γυναίκες. Κι έτσι οι λέξεις  Προεδρίνα, Υπουργίνα, Βουλευτίνα, Δημαρχίνα, Κοινοτάρχισα, κλπ. ηχούν ξένες στα αφτιά μας και μια αναζήτηση των λέξεων αυτών στο διαδίκτυο οδηγεί πολλές φορές σε τίτλους ελληνικών κωμικών ταινιών του 60’.  Μόνο που δε ζούμε πια στο 60.

 

*113 γυναίκες έναντι 110 ανδρών, στην Κύπρο, διαθέτουν πανεπιστημιακή μόρφωση, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία.

**Οι ‘λόγοι’ που  παρουσιάστηκαν  για τους οποίους δεν ψηφίζουν, οι άντρες και οι γυναίκες, υποψήφιες γυναίκες, καταγράφηκαν  μέσα από έρευνα του Ερευνητικού Κέντρου Ισότητας Φύλου, σε συνεργασία με την κα. Μαίρη Κουτσελίνη διευθύντρια της Έδρας UNESCO για την Ισότητα και Ενδυνάμωση των Φύλων στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Η έρευνα έχει τίτλο «Βουλευτικές Εκλογές 2006-2016: Οι έμφυλες προτιμήσεις των Κυπρίων ψηφοφόρων». Τα ευρήματα της έρευνας αυτής οφείλουν να προβληματίσουν το Υπουργείο Παιδείας για την μη ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου στην εκπαίδευση και την κοινωνία μας για τη συντήρηση λανθασμένων στερεοτυπικών αντιλήψεων που προσβάλλουν όσους και όσες τις ασπάζονται.