Κυπριλλίδες και τυχοδιώκτες
Είναι θεμελιώδες κεφάλαιο οι εγγυήσεις. Και θα έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία η κατάργησή τους, όπως και η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, εάν συνοδεύεται από μια συγκροτημένη πρόταση πώς θα αποτραπεί η Άγκυρα από μια νέα επέμβαση, εάν π.χ. την καλέσει ο ηγέτης του μελλοντικού τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους.
Και τα τονίζουμε αυτά, διότι στην Κύπρο άρχισε πάλι η «αγιοποίηση» του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας, Ν. Κοτζιά, λόγω του εγγράφου που είδε το φως της δημοσιότητας και τάσσεται υπέρ της κατάργησης των εγγυήσεων και δεν αποδέχεται τουρκική βάση στην Κύπρο.
Αυτό είναι το ένα σκέλος της ασφάλειας. Το άλλο είναι η αντιπρόταση. Διότι η Τουρκία θα συνεχίσει να είναι μιαν ανάσα από την Κύπρο και η Ελλάδα ακόμη πιο μακριά απ' ό,τι είναι σήμερα. Άλλωστε, από την ίδια τη λύση αναβλύζουν, με βάση τα όσα συζητούνται στις συνομιλίες, ανασφάλεια και συνθήκες. Εξ ου και η ρήτρα για τη διαχείριση κρίσεων.
Με αυτήν τη διχοτομική λύση της ομοσπονδίας είναι πλήρως συνταυτισμένος ο κ. Κοτζιάς. Μάλιστα, το 2004, ένας από τους κύριους λόγους που διαφώνησε με το σχέδιο Ανάν, ήταν και ο εξής: Δεν προνοείτο, όπως έγραψε, η δημιουργία ενός τρίτου κοινού κρατιδίου, στο οποίο οι πολίτες δεν θα είχαν ούτε ελληνοκυπριακή ούτε τουρκοκυπριακή ταυτότητα, αλλά κυπριακή και μόνο.
Και έτσι, όπως εισηγείται, το μοντέλο των Κυπριλλίδων θα διαχυθεί και θα αποτελέσει πυλώνα της βιωσιμότητας της λύσης! Είναι κάτι ανάλογο με εκείνο που έχει πει ο συνάδελφός του, Ι. Κασουλίδης, περί κυπροκεντρικής συνείδησης. Αυτά συνιστούν τη βρετανική και τουρκική πολιτική σε όλο της το μεγαλείο.
Όμως, η βιωσιμότητα της λύσης δεν θα στηριχθεί σε πειράματα όπως ήταν εκείνα του Σοβιετικού, του Τσεχοσλοβάκου ή του Γιουγκοσλάβου πολίτη, τα οποία κατέρρευσαν. Η βιωσιμότητα θα στηριχθεί στον αμοιβαίο σεβασμό τού ενός έναντι του άλλου. Εάν η Ε.Ε. μένει ακόμη σε συνοχή, αυτό δεν οφείλεται στην κατάργηση των εθνικών ταυτοτήτων, αλλά στην αποδοχή τους.
Ας συνεχίσουν, λοιπόν, κυρίως οι λεγόμενοι «απορριπτικοί», να ψάχνουν αριστερά πρότυπα στον κ. Κοτζιά, όπως έψαχναν και στον κ. Τσίπρα, για να καλύψουν την ιδεολογική τους κενότητα. Ας συνεχίσουν να τον εκθειάζουν. Είμαστε περίεργοι, όμως, τι θα λένε όταν θα βγει στην εξέδρα για να υποστηρίξει μαζί με τους εν Λευκωσία κυβερνώντες και άλλους, την υπό συζήτηση λύση.
Τι θα πουν; Ό,τι είπαν και για τον Τσίπρα; Ουπς, λάθος; Θα είναι αργά. Διότι, οι εν Ελλάδι και εν Κύπρω τυχοδιώκτες, θα έχουν ήδη κερδίσει την πολιτική νομιμοποίηση από εκείνους που σήμερα τους λιβανίζουν.
