Είναι οι επερχόμενες προεδρικές εκλογές όπως τις προηγούμενες; Ναι και Όχι.

Ναι, επειδή όπως και στο πρόσφατο παρελθόν, αναμετρούνται ακριβώς οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις: ο κομματικός χάρτης δεν άλλαξε ουσιαστικά παρά τις αυξομειώσεις των ποσοστών των κομμάτων, την προϋπολογιζόμενη αποχή, την αναποφάσιστη ψήφο και την δήθεν ανεξαρτησία των οποιονδήποτε υποψηφίων.

Ναι, επειδή όπως και προηγουμένως, διεξάγονται υπό κρίσιμες συνθήκες. Κάποτε ήταν η δέσμη ιδεών, άλλοτε μια δέσμη πυραύλων, ένα σχέδιο διευθέτησης του κυπριακού, τώρα ένα μνημόνιο.

Όχι, επειδή τώρα βιώνουμε τη συνολική καταστροφή της οικονομίας μας. Οι δείκτες και οι αριθμοί, αλλά κυρίως η τρύπα στην τσέπη μας το αποδεικνύουν, γεγονότα που ίσως σταθούν ικανά να μας πείσουν ότι τα ιδιωτικά μας συμφέροντα πλήττονται όταν πλήττονται τα συμφέροντα του συνόλου και εμείς εφησυχάζουμε.   

Όχι, επειδή η επιλογή της επόμενης ηγεσίας της χώρας δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί έως να είναι «ένα από τα ίδια», αφού τίποτε δεν είναι πλέον το ίδιο.
Βέβαια, δεν θα έπρεπε ποτέ να ήταν έτσι και ποτέ δεν θα έπρεπε να επιλέγουμε ηγέτες επιπόλαια και με γνώμονα τα όποια φαινομενικά ατομικά συμφέροντα μας. Θα πράξουμε όμως διαφορετικά τούτη τη φορά; Ναι και όχι.

Ναι, επειδή, πλέον, η ζημιά που επέφερε η κακοδιαχείριση του κράτους μας και των όποιων ενδογενών και εξωγενών προβλημάτων, από την ηγεσία που εμείς επιλέξαμε ή που εμείς σταθήκαμε ανίκανοι να αποτρέψουμε από του να επιλεγεί, μας αγγίζει όλους, συνολικά και ατομικά.

Ναι, επειδή αποδείχθηκε ότι η προσήλωση στις όποιες παρωχημένες ιδεολογικές αγκυλώσεις και η παρόρμηση σε οποιοδήποτε εύηχο, ρηχό και οπορτουνιστικό σύνθημα είναι καταστροφικά για όλους μας.

Όχι, επειδή δεν δημιουργήσαμε τον αναγκαίο πολιτικό πολιτισμό που θα μας επέτρεπε από του να πράξουμε διαφορετικά. Ακόμα δεν πρόεκυψε η αναγκαία διάδραση ανάμεσα στους ψηφοφόρους και στους υποψηφίους που θα μας καθιστούσαν πολιτικά ώριμο σύνολο. Δεν ωριμάσαμε, ακόμα, σε εκείνο το βαθμό που θα μας έδινε την δυνατότητα να επηρεάσουμε με τη συμπεριφορά και το λόγο μας την πολιτική πρόταση που μας γίνεται από πλευράς των όποιων επίδοξων ηγετών μας. Στις πλείστες των περιπτώσεων, προστρέχουμε στον τάδε ή στο δείνα πολιτικό μόνο για να εξυπηρετηθούμε, αλλά σπάνια επειδή έχουμε να προτείνουμε μια πρόταση πολιτικής, θεωρώντας ότι ο πολιτικός μας ρόλος περιορίζεται στις εκλογές. Γι’ αυτό και αντιμετωπιζόμαστε όπως αντιμετωπιζόμαστε.

Γι’ αυτούς τους λόγους, πρέπον είναι να πάρουμε την απόφαση ότι η επόμενη Κυριακή δεν θα είναι μοναδική, αλλά η πρώτη Κυριακή σε μια σειρά Κυριακών παρέμβασης, στενής παρακολούθησης και ελέγχου της δράσης και της συμπεριφοράς της ηγεσίας και των κομμάτων που θα επιλέξουμε ώστε να μην ξαναβρεθούμε στην θέση που βρισκόμαστε σήμερα.