Έκτακτες ειδήσεις

31.01.2024
Τίτος Χριστοδούλου
Για του Ομήρου τον 'οίνοπα πόντο'...
Γιατί στον Όμηρο η θάλασσα, το κρασάτο πέλαγος, ο 'οίνωψ πόντος', δεν χαρακτηρίζεται ποτέ κυανή ή κυανούς;
γλαυκὴ δέ σε τίκτε θάλασσα (Ομηρος)
γλαυκᾶς παιδοτρόφου φύλλον ἐλαίας
Γλαυκό το γκριζοπράσινο φύλλο της εληάς, ενώ υπάρχουν κι άλλα στοιχεία από την αρχαία γραμματεία για το αναπάντεχο εύρος των αποδόσεων του γλαυκού και του κυανέως.
'Λαμπρῷ δὲ λευκὸν συνελθὸν καὶ εἰς μέλαν κατακορὲς ἐμπεσὸν κυανοῦν χρῶμα ἀποτελεῖται, κυανοῦ δὲ λευκῷ κεραννυμένου γλαυκόν, πυρροῦ δὲ μέλανι πράσιον.
(άμα αναμιχθεί το λαμπρό λευκό και σε βαθύ μαύρο όταν πέσει, το κυανούν δημιουργείται - ίσως ήταν μια απόχρωση του μπλε - με το λευκό και μετά κάποιος το βάλει σε μαύρο, σχηματίζεται το κυανό, και αν στο κυανό αναμίξει κάποιος λευκό, έχει το γαλάζιο,κι αν στο πυρρό βάλει μαύρο, έχει πράσινο) (Πλατων Τιμαίος 68)
Το γαλάζιο ή το μπλε είναι το τελευταίο χρώμα που χαρακτηρίστηκε γλωσσικά, συγχεόμενο σε πολλές γλώσσες με το πράσινο. Το πρώτο χρώμα που ωνομάστηκε και πρώτο που ξεχωρίζει το παιδί είναι το κόκκινο, το χρώμα της ώριμης τροφής.
Γλαυκός, -ή, όν, αστραφτερός, λαμπερός, σαν ασήμι, ίσως το φωτεινό γκρί του ασημιού ή το λευκό που αστράφτει και μοιάζει με το ασήμι.
Αφήνω την υπόθεσή μου ότι το γαλάζιο που μας περιβάλλει, θάλασσα και ουρανός, και τα δυό συνίστανται από άχρωμη κι απροσδιόριστη στην οπτική της αντίληψη περίπου... ύλη, με το γαλάζιο σε όλες τις αποχρώσεις του να αποδίδεται αφαιρετικά θά ΄λεγε κανείς, στην διάδραση με το μάτι κι όχι από την συνιστώσα ύλη.
Τα ακίνητα της εβδομάδας
