Αίσθηση προκάλεσε το ρεπορτάζ μας στην εβδομαδιαία εφημερίδα «CITY» για το φαινόμενο του αγοραίου σεξ, που συμβαίνει μέρα μεσημέρι κάθε Κυριακή στην πλατεία Σολωμού στη Λευκωσία, με «πρωταγωνιστές» ηλικιωμένους Κυπρίους και νεαρές Ασιάτισσες.

ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
[email protected]

Το φαινόμενο παραδέχτηκε σε επικοινωνία μας η δήμαρχος Λευκωσίας Ελένη Μαύρου, που μας είπε ότι «ως Δήμος καταγγείλαμε επανειλημμένα στην Αστυνομία ότι στην πλατεία Σολωμού διεξάγεται πορνεία». Πρόσθεσε ότι «δεν είναι μόνο θέμα ηθικής τάξης, αλλά και προστασίας της δημόσιας υγείας».

Δεν αφορά όλους
Όπως αναφέρθηκε στο ρεπορτάζ, τα 70 χρόνια είναι η μέση ηλικία των… παππούδων και τα 25 χρόνια είναι η μέση ηλικία των κοριτσιών. Διευκρινίστηκε δεόντως ότι δεν σχετίζονται με πληρωμένο σεξ όλοι οι ηλικιωμένοι συμπατριώτες μας και όλες οι νεαρές Ασιάτισσες που συχνάζουν στην περιοχή, όπου υπάρχει σταθμός λεωφορείων και λειτουργεί υπαίθριο παζάρι σε χώρο στάθμευσης του Δήμου Λευκωσίας. Υπογραμμίζεται ότι η σχέση τους συχνά περιορίζεται στο να τις συνοδεύσουν μέχρι το περίπτερο, να τις κεράσουν αναψυκτικά, σοκολάτες και σάντουϊτς, να τους αγοράσουν κάρτα για το κινητό τους, ακόμα και να τις μεταφέρουν στο χώρο διαμονής τους με το αυτοκίνητό τους, για να μην πληρώσουν ταξί ή λεωφορείο.

Επιτόπου μαρτυρίες
Σε συνέντευξη που μας παραχώρησε το μεσημέρι της Κυριακής 77χρονος χήρος από τον Στρόβολο, πατέρας τεσσάρων παιδιών και παππούς δέκα εγγονιών, μας είπε ότι λίγη ώρα προηγουμένως είχε μεταφέρει από την πλατεία στο σπίτι του νεαρή Βιετναμέζα, όπου είχε σεξ μαζί της, αφού της έδωσε 25 ευρώ. Μας αποκάλυψε ότι το κάνει κάθε δεύτερη Κυριακή, ότι τα τελευταία χρόνια έχει «αγοράσει» στον ίδιο ή σε γειτονικούς χώρους δεκάδες αλλοδαπές από ασιατικές χώρες και ότι δεν χρησιμοποιεί ποτέ προφυλακτικό… Ένας άλλος 74χρονος, παντρεμένος, που συναντήσαμε να περιφέρεται ανάμεσα στις κοπέλες και να κουβεντιάζει μαζί τους, ισχυρίστηκε ότι «όποιας πεις με είκοσι τριάντα ευρώ πάει μαζί σου», ότι ο ίδιος δεν το κάνει, αλλά δικαιολόγησε τους συνομίληκούς του που τις «αγοράζουν», γιατί, όπως το διατύπωσε, «το ξένο πράμα είναι γλυκύ» και ότι «εκείνα που κάποιος δεν μπορεί να απολαύσει με τη γυναίκα του, τα κάνει με τη Βιετναμέζα».

Αγοράζουν μια παρηγοριά
ΑΝΤΡΟΣ Χριστοφόρου, καταστηματάρχης, παλιά Λευκωσία: «Αν έρθεις το πρωί της Κυριακής στις επτά μέχρι τις δύο, δίπλα στο περίπτερο θα δεις πολλές Βιετναμέζες, ελάχιστες Κινέζες και Φιλιππινέζες, και έχουν πελάτες σχεδόν πάντα τους ίδιους δυο και τρεις κάθε Κυριακή, 65, 70, 80ρηδες, που λειτουργούν βέβαια με τη βοήθεια χαπιών βιάγκρα. Είμαστε τυχεροί που δεν βρήκαμε και νεκρούς.
Οι 80% είναι χήροι ή διαζευγμένοι. Επειδή είναι μόνοι, επιζητούν την ερωτική συντροφιά. Έστω για μια ώρα. Δεν έχουν άλλο τρόπο να βρουν γυναίκα. Ποια θα πάει να ζήσει με έναν 80αρη; Αλλά για λίγη ώρα θα πάει, για να πάρει χρήματα. Εγώ προσωπικά δεν τους κατακρίνω. Ξέρω ότι τους αποκαλούν «πορνόγερους» κλπ, αλλά εγώ τους κατανοώ πλήρως. Άμα φτάσεις σε μια ηλικία πάνω από 60-65, τότε θα αντιληφθείς ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν δίκιο. Είναι η μόνη διέξοδός τους να ικανοποιήσουν μια βασική σεξουαλική τους ανάγκη. Αγοράζουν μια παρηγοριά. Με 30 ευρώ έχουν μια προσωρινή εκτόνωση, αλλά και μια ηθική ικανοποίηση. Αυτά τα κάνουν και οι 40ρηδες και οι 50ρηδες, αλλά δεν έρχονται εδώ, πάνε σε ξενοδοχεία ή αλλού».

«Δεν επιτρέπω παρανομία στο χώρο μου...»
ΣΩΤΗΡΗΣ Γεωργίου, περιπτεριούχος: «Προσωπικά σέβομαι όλους τους πελάτες του περιπτέρου μου και έτσι τους βλέπω. Με τον ίδιο τρόπο μιλώ με τις κοπέλες και δεν δίνω την ευκαιρία σε κανέναν, ούτε επιτρέπω σε κανέναν να κάνει οποιαδήποτε παρανομία στο χώρο μου. Εκεί που κάθονται και κουβεντιάζουν μεταξύ τους, δεν είναι δουλειά μου. Πολλοί ξένοι, Ρουμάνοι, Βούλγαροι, Ρωσοπόντιοι, έρχονται και μου ζητούν γυναίκα, αλλά τους διώχνω. Δεν είμαι ατζέντης των γυναικών για να τους δίνω γυναίκα».

Ψάχνοντας για… εργάτριες
Έρχεσαι εδώ για σεξ;
Νίκος Αντωνίου 64 χρονών, γεωργός, Ακάκι: Όχι, είμαι γεωργός, μπορεί να βρω εργάτριες εδώ. Οι πιο καλές είναι οι Τσιαϊνέζες στη δουλειά - είμαι παραγωγός λαχανικών, καρπουζιών, πατατών, ντομάτων κλπ. Είναι διαφορετική η εργασία της γυναίκας από τον άντρα. Δεν μπορείς να βάλεις τον άντρα να μαζεύει λουβί, είναι λεπτοδουλειά και ο άντρας δεν την καταφέρνει. Ο άντρας μπορεί να κόψει το στύλο της λουβιάς και να την καταστρέψει… Βέβαια, υπάρχουν κοπέλες που θέλουν να βγάλουν εύκολα χρήματα. Τις στέλλω στο δρόμο να πάρουν λεωφορείο για τη Λευκωσία. Εμάς μας ενδιαφέρει η εργασία και η τιμιότητα. Αν έχεις περίσσευμα «σφαίρες», μπορείς να πας σε ξενοδοχείο, όχι στα χωράφια... Όσο για εδώ στην πλατεία Σολωμού, αυτά που βλέπεις εσύ τα βλέπω κι εγώ.


Ελένη Μαύρου: «Το καταγγείλαμε, αλλά η Αστυνομία δεν…»
Η ΔΗΜΑΡΧΟΣ Λευκωσίας μάς είπε ότι το φαινόμενο παρατηρείται κατά καιρούς όχι μόνο στην πλατεία Σολωμού, αλλά και σε άλλες περιοχές. «Εδώ όμως», πρόσθεσε, «γίνεται μέρα μεσημέρι. Ως Δήμος καταγγείλαμε επανειλημμένα στην Αστυνομία ότι στην πλατεία Σολωμού διεξάγεται πορνεία. Μας απάντησαν ότι παρακολουθούν και κάνουν ενέργειες, αλλά εκτός από μια επιχείρηση που έκαναν πέρσι το καλοκαίρι στην Ονασαγόρου, δεν γνωρίζω να έκαναν κάτι άλλο.

Πιστεύεις η καταστολή της Αστυνομίας είναι απαραίτητη;
Πιστεύω ότι όταν υπάρχει ζήτηση, θα υπάρχει και προσφορά. Και ζήτηση υπάρχει και θα υπάρχει. Είναι και θέμα καταστολής, αλλά πρώτα και κύρια είναι θέμα ρύθμισης και ελέγχου. Ξέρω ότι κάθε Κυριακή είναι συχνό το φαινόμενο να πηγαίνουν εκεί ηλικιωμένοι και αυτό είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό από άλλες περιοχές, Κινέζες κυρίως, να κάνουν πεζοδρόμιο. Πληροφορούμαι ότι εκδίδονται ακόμα και στον ίδιο χώρο, ούτε καν παράμερα σε αυτοκίνητα, αλλά ακόμα και εκεί κάτω στην τάφρο!

Γιατί νομίζεις οι ηλικιωμένοι αυτοί συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο;
Το φαινόμενο σηκώνει διάφορες ερμηνείες. Είναι πιθανόν άνθρωποι μόνοι τους, που η κοινωνία δεν τους δίνει άλλες επιλογές, μπορεί και η ίδια η οικογένειά τους, τα παιδιά τους, να μη βλέπουν με καλό μάτι μια πιο σταθερή σχέση. Δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στην Κύπρο, μόνο στη Λευκωσία, μόνο στην πλατεία Σολωμού.

Τι πρέπει να γίνει κατά την άποψή σου;
Κάτι πρέπει να γίνει από πολλές απόψεις. Δεν είναι μόνο θέμα ηθικής τάξης, αλλά και προστασίας της δημόσιας υγείας. Αμφιβάλλω πολύ αν υπάρχει κάποιος έλεγχος. Κακά τα ψέματα, αλλά τουλάχιστον στην επίσημη πορνεία υπάρχουν ασφαλιστικές δικλίδες.

Πιστεύεις υπάρχουν κυκλώματα που εκμεταλλεύονται τις γυναίκες;
Είμαι σίγουρη γι’ αυτό.


Το μεταναστευτικό μοντέλο που υποθηκεύει τους ανθρώπους…

Δώρος Πολυκάρπου, Εκτελεστικός Διευθυντής Κίνησης για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό: Έχει χρόνια που συμβαίνει αυτή η κατάσταση. Τη γνωρίζουμε εδώ και έξι χρόνια τουλάχιστον, που η ΚΙΣΑ έχει τα γραφεία της στην παλιά Λευκωσία. Πηγαίνουν οι ηλικιωμένοι και στέκονται εκεί, και όποια γυναίκα περνά τη ρωτούν «πέντε ευρώ;», «είκοσι ευρώ;», «τριάντα ευρώ;». Εγώ επιτέθηκα σε ένα-δυο από αυτούς για τούτο που κάνουν. Του είπα, «σοβαρομιλάς, ήρθες δαμαί να ρωτήσεις την αγγόνισσά σου αν θέλει να πας μαζί της για 25 ευρώ;». Σοκαρίστηκε και γύρισε από την άλλη. Και λοιπόν; Έφυγα από εκεί και συνέχισε να κάνει το ίδιο μετά από πέντε λεπτά. Τι άλλαξε δηλαδή; Το ένα είναι αυτό. Το δεύτερο σημείο είναι τα κυκλώματα. Κάποιες γυναίκες δεν είναι εκεί επειδή αποφάσισαν να είναι εκεί. Είναι κυκλώματα που τις έχουν εκεί και τις εκμεταλλεύονται και τις πουλούν.

Είναι οικιακές βοηθοί;
Δεν μπορεί κανείς να πει ότι είναι οικιακές βοηθοί. Μπορεί να είναι παράνομες, μπορεί να είναι φοιτήτριες.

Η νοοτροπία του Κυπραίου

Τι σκέφτεσαι γι’ αυτούς τους ηλικιωμένους συμπατριώτες μας;
Πώς μπορεί κανείς να εξηγήσει αυτή την κατάσταση; Να προσπαθήσω να καταλάβω τη νοοτροπία του Κυπραίου που έγινε εβδομήντα χρονών και δεν ντρέπεται και πάει στο δρόμο να αγοράσει γυναίκες; Πώς μπορεί κανείς να περιγράψει και να αξιολογήσει τέτοια κατάσταση; Πρέπει να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό για ψυχοπαθολογία. Είναι ένα φαινόμενο απίστευτο, δεν υπάρχει άλλη χώρα που να έχω ζήσει τέτοιο πράγμα. Δηλαδή, μέρα μεσημέρι ηλικιωμένοι άνθρωποι, που θα έπρεπε να τους είχε ωριμάσει η ζωή, που θα έπρεπε να σκέφτονται τρεις φορές τι κάνουν, σε μια ηλικία που κάποιοι καταφεύγουν στην εκκλησία και στις φιλανθρωπίες, να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο. Προσπάθησα να τους καταλάβω. Είναι ένας τρόπος να επιβεβαιώσουν τη ματαιότητά τους. Δηλαδή, επειδή ήταν σκατά η ζωή μου και είμαι λίγο πριν κλοτσήσω τη σίκλα, πρέπει να κάνω αυτά τα πράγματα; Πελλανίσκει το πλάσμα; Πώς είναι δυνατόν να είμαι 70 χρονών και να στέκομαι εδώ και να με βλέπει ο άλλος κόσμος, και να ρωτώ μια κοπέλα μικρότερη από την εγγονή μου, πόσο πάει; Από την άλλη, νομίζω είναι αποτέλεσμα τού ότι η κοινωνία θεωρεί αυτές τις γυναίκες ότι δεν αξίζουν γρόσι. Διαφορετικά, θα ντρεπόταν ο οποιοσδήποτε να κάνει αυτό που κάνει εκεί. Γιατί δεν παν να προσεγγίσουν οποιαδήποτε Κυπρία στο δρόμο, για να πάνε μαζί της με πέντε ευρώ; Ποια θέση έδωσε η κοινωνία μας σε αυτές τις ξένες γυναίκες στη χώρα μας; Φιλιππινέζα σύζυγος διπλωμάτη ευρωπαϊκής χώρας, μου είπε ότι δεν ξανάζησε τέτοια κατάσταση, ότι δεν μπορεί να κυκλοφορήσει στην πόλη, γιατί σταματούν τα αυτοκίνητα δίπλα της και τη ρωτούν οι οδηγοί πόσα θέλει να πάει μαζί τους. Ο σύζυγός της μου είπε ότι έφτασαν στο σημείο να τη συνοδεύουν για να κατέβει στο κέντρο της πόλης. Φοιτήτριες από την Αφρική κατήγγειλαν στην ΚΙΣΑ ότι συνεχώς τις παρενοχλούν σεξουαλικά στο δρόμο, ακόμα και ηλικιωμένοι άντρες. Μια από αυτές μας είπε ότι και στη χώρα της αρέσει στον κόσμο το σεξ, αλλά οι άντρες δεν περπατούν ρωτώντας στο δρόμο τις γυναίκες πόσα θέλουν για να κάνουν σεξ μαζί τους.

Γιατί μόνο ηλικιωμένοι εμπλέκονται σε αυτό;
Γιατί είναι το πιο φτηνό εμπόρευμα που υπάρχει στην αγορά. Ένας ηλικιωμένος με τη χαμηλή σύνταξη της Κύπρου, δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώσει γυναίκες του καμπαρέ. Είναι ακριβώς η ίδια νοοτροπία του νέου που θα πάει στο καμπαρέ να αγοράσει ένα κομμάτι κρέας μιας καλής ποιότητας, κατά την άποψή του. Ο ηλικιωμένος αγοράζει αυτό που του αναλογεί.

Είναι θέμα εξουσίας

Πιστεύεις είναι σεξουαλικά καταπιεσμένοι από τη νιότη τους;
Δεν νομίζω ότι έχει να κάνει τίποτε με αυτό. Πιστεύω ότι είναι θέμα εξουσίας. Για να αποδείξουν ότι σε αυτή την ηλικία έχουν τα κότσια να βάλουν γυναίκα από κάτω. Για το όνομα του θεού, θυμήθηκαν στα υστερινά τους, τη στέρηση της σεξουαλικότητάς τους;

Πρόκειται μήπως για την ανάγκη ανθρώπων που έχασαν ή χώρισαν τις συζύγους τους, να έχουν κοινωνική επαφή και συναναστροφή;
Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Πολλοί από αυτούς είναι παντρεμένοι. Άλλοι ναι, είναι χήροι. Αλλά στο εξωτερικό δεν πεθαίνουν οι σύντροφοί τους; Δεν κάνουν έτσι. Το πρόβλημα είναι η θέση που η κοινωνία μας επιφυλάσσει γι’ αυτές τις γυναίκες. Το δεύτερο είναι ότι είναι ευάλωτες γιατί παίρνουν έναν εξευτελιστικό μισθό. Να μη στιγματίσουμε βέβαια τις οικιακές βοηθούς. Έχουμε τώρα στην Κύπρο 30 χιλιάδες οικιακές βοηθούς, δεν σημαίνει ότι εκπορνεύονται. Πόσες γυναίκες πάν' εκεί στην πλατεία Σολωμού; Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές από αυτές είναι Βιετναμέζες, που υπόκεινται σε ιδιαίτερα μεγάλη εκμετάλλευση. Για να έρθει η καθεμιά από αυτές στην Κύπρο, δίνει 5 χιλιάδες ευρώ στον ατζέντη της στο Βιετνάμ και αυτός ένα μεγάλο ποσοστό το δίνει του ατζέντη στην Κύπρο. Καταγγείλαμε Κύπριο ατζέντη που δραστηριοποιείται στο Βιετνάμ, ότι διαπράττει το έγκλημα διακίνησης προσώπων, και δώσαμε και αποδεικτικά στοιχεία στην Αστυνομία, ότι ανάγκαζε τις γυναίκες να εκπορνεύονται. Ξέρετε ποια ήταν η απάντηση της Αστυνομίας; «Έφυγε και πήγε στο Βιετνάμ». Αλλά γιατί δεν πηγαίνει η Αστυνομία να τον φέρει από το Βιετνάμ; Γιατί δεν ζητεί την έκδοσή του από το Βιετνάμ; Όταν το όλο σύστημα εξωθεί τις γυναίκες σε αυτή την κατάσταση… δεν λέω ότι όλες οι γυναίκες εκδίδονται, αλλά φαίνεται ότι υπάρχει μια πίεση πάνω τους να εκδίδονται, υπάρχει μια ψυχοπαθολογία από τους Κυπρίους που είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν και υπάρχουν τα κυκλώματα. Όταν έρχεσαι σε μια χώρα να δουλέψεις με ένα σημαντικό χρέος 5 χιλιάδων ευρώ, ποιος θα σε προστατεύσει;

Να δουλέψουν με αξιοπρέπεια

Ποια Αρχή πρέπει να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση;
Δεν ξέρω. Πρέπει να δούμε πώς μπαίνουν οι γυναίκες στη χώρα να δουλέψουν. Η καταστολή δεν θα λύσει το πρόβλημα. Στέλλεις εκεί δύο υπό κάλυψη αστυνομικούς και μαζεύουν δέκα δεκαπέντε άτομα. Τι θα γίνει; Θα μεταφερθούν κάπου αλλού. Αν δεν λυθούν προβλήματα του μεταναστευτικού μας μοντέλου, που υποθηκεύει τους ανθρώπους και τους κάνει ευάλωτους, δεν πρόκειται να λυθούν αυτά τα κοινωνικά προβλήματα. Πρέπει να μπορούν οι γυναίκες αυτές να έρθουν στην Κύπρο να δουλέψουν με αξιοπρέπεια. Δεν βρίσκω λογική, γιατί στην Κύπρο μια γυναίκα δεν μπορεί να δουλέψει δεύτερη και τρίτη δουλειά για να κερδίσει λεφτά που έχει ανάγκη. Επιπρόσθετα, έρχεται καταχρεωμένη. Πρέπει να καταργηθούν τα ιδιωτικά γραφεία εξευρέσεως εργασίας και να υπάρχουν κρατικές δομές. Να δημιουργηθεί μηχανισμός στο Τμήμα Εργασίας, που να καταγράφονται οι εργοδότες που θέλουν οικιακές βοηθούς όπως όλοι οι άλλοι εργοδότες, για να ξέρουμε ανά πάσα στιγμή πόσες κενές θέσεις οικιακών βοηθών έχουμε και να κάνουν αιτήσεις στις πρεσβείες μας και να έρχονται. Ως κράτος θα έχουμε τότε τη δυνατότητα επιλογής των ανθρώπων που επιτρέπουμε να μπουν στη χώρα.