Με 15 χιλιάδες εξαρτημένους στην Κύπρο
Χιλιάδες οικογένειες στην Κύπρο υποφέρουν μακροχρόνια τις καταστροφικές συνέπειες του αλκοολισμού

Χιλιάδες οικογένειες στην Κύπρο υποφέρουν σιωπηλά και μακροχρόνια τις καταστροφικές συνέπειες του αλκοολισμού κάποιου εκ των μελών τους, αποκρύβοντας το πρόβλημα στο όνομα του καλού κλίματος στο σπίτι και μη θέλοντας να εκτεθούν κοινωνικά, οδηγούμενες στην κατάσταση που η ψυχιατρική κοινότητα αποκαλεί συν-εξάρτηση της οικογένειας με το αλκοολικό άτομο.

«Το αλκοόλ δεν καταστρέφει μόνο το άτομο, αλλά ολόκληρη την οικογένεια και πρέπει πολύ σύντομα να γίνει εγρήγορση της οικογένειας για να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα από κοινού από όλα τα μέλη της», επισημαίνει με τοποθέτησή του στη «Σ» ο νευρολόγος-ψυχίατρος Δρ Κυριάκος Βερεσιές, αναπληρωτής καθηγητής Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου και επιστημονικός διευθυντής ΚΕΝΘΕΑ.

Πρώτα πίνουν και μετά τρώνε…
Να υπενθυμίσουμε σχετικά, ότι η τελευταία έρευνα του Αντιναρκωτικού Συμβουλίου Κύπρου για το 2012, στον γενικό πληθυσμό με ηλικίες 15-64 χρονών, διαπιστώνει ότι 3% του κυπριακού πληθυσμού, που αντιστοιχεί σε 15 χιλιάδες άτομα, είναι εξαρτημένοι στο αλκοόλ.

«Ο νέος της Κύπρου, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε παλιά, πηγαίνει πρώτα να φτιαχτεί πίνοντας αλκοόλ και μετά να φάει», σχολιάζει ο Δρ Βερεσιές. «Έτσι, πολύ πιο νωρίς, νεαρά άτομα, άντρες και γυναίκες, οδηγούνται στην εξάρτηση από το αλκοόλ. Ο δρόμος προς την εξάρτηση περνά μέσα από τη χρήση αλκοόλ ως φαρμάκου για να νιώσει το άτομο καλύτερα, για να κοιμηθεί, για να ξεπεράσει μια στρεσογόνα κατάσταση, για να απελευθερωθεί από κοινωνικές αναστολές. Αν λάβει κανείς υπόψη ότι δεν απευθύνονται περισσότερα από 200 άτομα τον χρόνο για βοήθεια στα εξειδικευμένα θεραπευτικά κέντρα, μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος που βιώνεται μακροχρόνια μέσα στην οικογένεια.

Τα προβλήματα αφορούν βίαια ξεσπάσματα του αλκοολικού ενάντια σε κοντινά του πρόσωπα, παρανοϊκές ιδέες του άντρα και ζηλοτυπία απέναντι στη γυναίκα του και, βέβαια, αντικοινωνική συμπεριφορά».

Απελευθέρωση, τόλμη, θέληση
-Πώς μπορεί κάποιος να βοηθήσει ένα αλκοολικό μέλος της οικογένειας;
-Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει ένας αλκοολικός είναι ότι δεν αναγνωρίζει την ασθένειά του. Για να τον κάνετε να κατανοήσει το πρόβλημά του χρειάζεται να αποκτήσετε περισσότερες γνώσεις για το θέμα αυτό. Επικοινωνήστε με τις ομάδες αυτοβοήθειας, συζητήστε το θέμα με κάποιον ειδικό, με κάποιον που εμπιστεύεστε ή με κάποιον που είχε την εμπειρία του αλκοολισμού, είτε προσωπικά είτε ως μέλος της οικογένειας.

Αν αποφασίσετε να μιλήσετε με έναν αλκοολικό, διαλέξτε μια στιγμή που δεν έχει πιει ποτό, προσπαθήστε με ήρεμο τρόπο και χωρίς να τον κάνετε να νιώθει ένοχος να κατανοήσει πως το ποτό τού δημιουργεί προβλήματα. Δημιουργήστε ευχάριστη ατμόσφαιρα στο σπίτι και προσπαθήστε να περιλάβετε το αλκοολικό μέλος στην οικογενειακή ζωή.

Εξηγήστε στα παιδιά ότι ο αλκοολισμός είναι μια αρρώστια. Ενθαρρύνετε το αλκοολικό μέλος της οικογένειας να επισκέπτεται τους φίλους του και λαμβάνετε μέρος σε δραστηριότητες που του αρέσουν.

Μη μιλάτε για το πρόβλημα αν ο αλκοολικός έχει πιει ποτό ή είναι μεθυσμένος. Δεν θα καταφέρετε τίποτε.

Δώστε το ελπιδοφόρο μήνυμα ότι ο αλκοολισμός είναι θεραπεύσιμη ασθένεια. Η πλειοψηφία των αλκοολικών που ζήτησαν βοήθεια, έχουν απελευθερωθεί από την ασθένεια του αλκοολισμού.

Απελευθέρωση από το αλκοόλ σημαίνει τόλμη και θέληση.

Δεν πρέπει να νιώθετε ένοχοι για τη συμπεριφορά κάποιου άλλου. Στον αλκοολικό απομένει η λήψη της μεγάλης απόφασης και η αναζήτηση βοήθειας.

Ακραίες πράξεις, χωρίς αντίληψη
Ο αλκοολισμός είναι ψυχιατρική πάθηση και μόνο η ψυχιατρική τη θεραπεύει, παρόλο που έχει πολλά νευρολογικά επακόλουθα όπως η πολυ-νευροπάθεια και το σύνδρομο Κόρσακοφ, μας είπε ο Δρ Βερεσιές. «Το αλκοόλ επηρεάζει τον φλοιό του εγκεφάλου που περιέχει τη λογική και τα συναισθήματα. Δεν είναι διεγερτική ουσία, αντίθετα είναι κατασταλτική του κεντρικού νευρικού συστήματος και απλώς παραλύει τις αναστολές, με αποτέλεσμα ο ασθενής να κάνει ακραίες πράξεις χωρίς να το αντιλαμβάνεται - τόσο που δεν πιστεύει ο ίδιος, εκ των υστέρων, πράγματα που είπε ή έκανε στη διάρκεια της αλκοολικής “κρίσης”».

Να αναφέρουμε ότι στην Κύπρο λειτουργεί μόνο μια κρατική θεραπευτική μονάδα εξαρτημένων από το αλκοόλ ατόμων, η ΘΕΜΕΑ, ενώ υπάρχουν ιδιωτικά κέντρα αποτοξίνωσης και απεξάρτησης.

Όπως ανέφερε στη «Σ» η Δρ Αγάθη Βαλανίδου, υπεύθυνη του ψυχιατρικού νοσοκομείου Αθαλάσσας, το νοσοκομείο αυτό δεν ασχολείται με τον αλκοολισμό, πέρα από κάποια περιστατικά ατόμων με επικινδυνότητα που μπορεί να εισαχθούν στο ίδρυμα για σύντομο χρονικό διάστημα, να αντιμετωπισθεί το άμεσο πρόβλημά τους και να απολυθούν.