Αναδρομή στο έγκλημα των κλοπών πτωμάτων

Το 1876 δύο πλαστογράφοι, ο Τζακ Χιους και ο Μπιγκ Τζίμι Κέναλι, προσπάθησαν να κλέψουν το πτώμα του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Αβραάμ Λίνκολν, με σκοπό να αποσπάσουν χρηματικό ποσό.

ΓΙΑΤΡΟΙ
Έκλεβαν πτώματα για επιστημονικούς λόγους, αφού δεν υπήρχαν νόμοι που να καθορίζουν τη δωρεά πτωμάτων.

Πέρα από το σοκ, η βεβήλωση του τάφου και η κλοπή της σορού του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου, προκαλεί πολλά ερωτηματικά για τα κίνητρα των δραστών. Παρόμοιο περιστατικό δεν καταγράφηκε στην Κύπρο κατά το παρελθόν. Σε διεθνές επίπεδο, ωστόσο, η κλοπή πτωμάτων είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται εδώ και αιώνες. Η κλοπή πτωμάτων από τα νεκροταφεία δεν είναι άγνωστο φαινόμενο. Έτσι δεν έφτιαξε και ο Δρ Φράνκενσταϊν το Τέρας του; Στην ιστορία συναντούμε επίσης περιπτώσεις κλοπών πτωμάτων προς μελέτη ανατομίας.
Το φαινόμενο της αρπαγής πτωμάτων πραγματεύεται το μυθιστόρημα Dr Jekyll and mr Hyde, του συγγραφέα Robert Louis Stevenson.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον συγκεντρώνει αναφορά στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα http://poexania.dtoxic.com Διαβάζουμε, λοιπόν, ότι:
Το φαινόμενο της αρπαγής πτωμάτων, που αναφέρεται στο μυθιστόρημα, ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές στην πόλη του Εδιμβούργου· βλέπετε υπήρχε εκεί μια ξακουστή σχολή ανατομίας, που πλήρωνε για κάθε πτώμα ώς και 20 σελίνια (πολύ υψηλό ποσό για την εποχή) προκειμένου να εκπαιδεύσει τους μελλοντικούς γιατρούς.
Οι φτωχοί εξαθλιωμένοι κάτοικοι της περιοχής, που ζούσαν στις τρώγλες που δημιουργούσαν οι καμάρες μιας μεγάλης γέφυρας που υπήρχε στην πόλη, έβρισκαν με αυτόν τον τρόπο τη δυνατότητα να ξεφύγουν απο τη μιζέρια τους, αφού, παρόλο που ήταν πολύ ριψοκύνδυνο και δύσκολο να κλέψεις τον τάφο ενος εύπορου (όσοι είχαν λεφτά, πλήρωναν για να ταφούν τα αγαπημένα τους πρόσωπα σε προσωρινούς τάφους-κελιά, μέχρι να προχωρήσει η αποσύνθεση και να γίνουν ακατάλληλα για ανατομικές μελέτες), ήταν πολύ εύκολο(πιθανόν οι Αρχές να έκαναν και τα στραβά μάτια υπέρ της σχολής) να συλήσεις αυτόν ενός φτωχού.

Νεκρομαντεία
Η κλοπή πτωμάτων -αναφέρεται- συνδέεται και με τη Νεκρομαντεία. Η Νεκρομαντεία είναι η μέθοδος μαντείας μέσω επικοινωνίας με τους νεκρούς. Η Ελλάδα θεωρείται μητέρα της Νεκρομαντείας, αν και πρακτικές Νεκρομαντείας βλέπουμε και στην παράδοση των Σαμανών.
Το πρώτο Νεκρομαντείο του κόσμου κτίστηκε δίπλα στον ποταμό Αχέροντα, όπου, βάσει του δόγματος του Ελληνικού Πανθεϊσμού, είναι η Πύλη για τον κόσμο του Άδη, τον κόσμο των νεκρών.
Οι πρώτοι Νεκρομάντες εξασκούσαν την Τέχνη της Νεκρομαντείας ανοίγοντας πτώματα (όχι μόνο ανθρώπων) και «διαβάζοντας» τα όργανά τους. Ανάλογα με το χρώμα, την υφή, την κατάσταση γενικότερα του κάθε οργάνου, προφήτευαν για το μέλλον. Αυτοί οι πρώτοι Νεκρομάντες μπορούν να θεωρηθούν και οι πρώτοι «ιατροδικαστές» και οπωσδήποτε η χειρουργική χρωστά πολλά σε αυτούς.
Αργότερα, οι Νεκρομάντες άρχισαν να εξασκούν την Τέχνη της επίκλησης των ψυχών των νεκρών και να θέτουν ερωτήματα για το μέλλον και ακόμα αργότερα να ανοίγουν Αστρικές Πύλες στον άλλο κόσμο και να επισκέπτονται τους νεκρούς. Μια τέτοια πρακτική αναφέρεται και στο ομηρικό έπος «Οδύσσεια», όταν ο Οδυσσέας κατέβηκε στον Τάρταρο για να συναντήσει τον μάντη Τειρεσία και να ζητήσει τις συμβουλές του.
Αρχικά, το Νεκρομαντείο του Αχέροντα ήταν το ένα και μοναδικό Νεκρομαντείο σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο. Με τα χρόνια, όμως, η τέχνη της Νεκρομαντείας εξαπλώθηκε στη Ρώμη, την Περσία, την Αίγυπτο, τη Βαβυλώνα και γενικά σε σχεδόν όλους τους τότε πολιτισμένους λαούς. Ο θεός Άδης άλλαξε ονόματα: Πλούτωνας, Ελάν, Άνουβις κτλ., και η Τέχνη, όπως και ο θεός, «μεταλλάχτηκαν» για να αρμόζουν στις φιλοσοφίες και παραδόσεις των λαών.
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η Νεκρομαντεία απαγορεύτηκε από την Καθολική Εκκλησία και οι Νεκρομάντες καταδικάζονταν στην πυρά ή την κρεμάλα, αλλά το περίεργο είναι ότι εκείνη την περίοδο η Νεκρομαντεία άνθισε και εξαπλώθηκε με τρομερή ταχύτητα! Κατά εκείνη την περίοδο, η Τέχνη της Νεκρομαντείας άρχισε επίσης να επηρεάζεται έντονα από τον ισλαμικό μυστικισμό, την εβραϊκή παράδοση και τη χριστιανική θεοφιλοσοφία. Ο θεός Άδης άλλαξε για άλλη μια φορά ονόματα και χαρακτηριστικά.
Μια κλασική περίπτωση Νεκρομαντείας αναφέρεται και στη Βίβλο, όπου η μάγισσα Έντορ επικαλείται το πνεύμα του νεκρού προφήτη Σαμουήλ, ο οποίος της προλέγει για το θάνατο του Σαάλ.
Σήμερα, η γνήσια Νεκρομαντεία εξασκείται από πολύ λίγους, κυρίως λόγω της επικινδυνότητάς της. Η «Νεκρομαντεία» που εξασκείται από τους πάμπολλους αυτοαποκαλούμενους «Νεκρομάντες», σύμφωνα με μελέτη που αναρτήθηκε στην ελλαδική ιστοσελίδα www.artofwise.gr/, ουδεμία σχέση έχει με την πραγματική Νεκρομαντεία και δικαίως έχει επικρατήσει ως σατανική. Οι συγκεκριμένοι ψευτο-νεκρομάντες θεωρούν το θάνατο ευλογία και συγχέουν τη Νεκρομαντεία με το σατανισμό, το Γκοθ, την κλοπή πτωμάτων κλπ. Μα όλα αυτά είναι κάτι τελείως διαφορετικό από την πραγματική αρχαία Τέχνη της Νεκρομαντείας. Οι πραγματικοί Νεκρομάντες δεν έχουν καμία σχέση με τις σκοτεινές τέχνες, καμία εμμονή με τα πτώματα και τα νεκροταφεία και για κανέναν λόγο δεν εξασκούν την Τέχνη για να βλάψουν τον οποιονδήποτε και το οτιδήποτε. Είναι ακόλουθοι του θεού Άδη, που εάν γνωρίζετε έστω και λίγο το δόγμα του Ελληνικού Πανθεϊσμού, θα έχετε παρατηρήσει ότι είναι ένας θεός αδιάφορος για τα εγκόσμια κι οπωσδήποτε δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε κακός μα ούτε και καλός, μιας και είναι Άρχοντας και των Ηλυσίων Πεδίων (ο αντίστοιχος Παράδεισος) αλλά και του Τάρταρου (η αντίστοιχη Κόλαση). Οι πραγματικοί Νεκρομάντες κατέχουν τρομερές γνώσεις, επιδεξιότητα και σίγουρα πολύ θάρρος, μιας και δεν είναι και τόσο εύκολο να πάρεις την απόφαση να επισκεφτείς τον άλλο κόσμο, γνωρίζοντας ότι μπορεί και να μη γυρίσεις.
Η Νεκρομαντεία δεν έχει καμία σχέση με δαίμονες, νεκροταφεία, θυσίες αίματος και «συμβόλαια με το Διάβολο». Οι Νεκρομάντες καλούν τα πνεύματα νεκρών για να τα ρωτήσουν για το μέλλον, μιας και πιστεύουν ότι, όταν κάποιος πεθάνει, δεν περιορίζεται πλέον από την υλική του υπόσταση και είναι ικανός να δει στο παρελθόν και στο μέλλον.

Απόπειρα κλοπής του πτώματος του Λίνκολν

Το θέμα της κλοπής πτωμάτων πραγματεύεται άρθρο που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα http://antiphonist.blogspot.com/ Από το άρθρο αυτό μαθαίνουμε ότι: Το 1876 δύο πλαστογράφοι, ο Τζακ Χιους και ο Μπιγκ Τζίμι Κέναλι, προσπάθησαν να κλέψουν το πτώμα του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Αβραάμ Λίνκολν με σκοπό να αποσπάσουν χρηματικό ποσό. Αν και έφτασαν μέχρι και τον τάφο, η προσπάθειά τους απέτυχε και συνελήφθησαν. Κατά τον 18ο και 19ο αιώνα η κλοπή πτωμάτων ήταν συχνό φαινόμενο σε Αγγλία και Αμερική. Οι τυμβωρύχοι τότε ήταν... γιατροί οι οποίοι έκλεβαν πτώματα για επιστημονικούς λόγους, αφού δεν υπήρχαν νόμοι που να καθορίζουν τη δωρεά πτωμάτων. Οι πιο πρόσφατες υποθέσεις τυμβωρυχίας ανά το παγκόσμιο έχουν να κάνουν είτε με την κλοπή αντικειμένων από τους τάφους είτε με υποθέσεις ιεροτελεστιών (μαύρη μαγεία), και πιο σπάνια με την απαίτηση λύτρων από την οικογένεια του νεκρού.

ΕΝΑ ΑΝΕΞΙΧΝΙΑΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ 89 ΕΤΩΝ…
Η κλοπή του πτώματος του απάτσι Τζερόνιμο

Ο Τζερόνιμο υπήρξε ένας ξεχωριστός ηγέτης της φυλής των Απάτσι που πολέμησε κατά των Μεξικανών και των Αμερικανών, αντιστεκόμενος στην καταπάτηση των εδαφών που για αιώνες ολόκληρους ανήκαν στους αυτόχθονες κατοίκους. Γεννήθηκε στις 16 Ιουνίου 1829 και πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου 1909 από πνευμονία και τάφηκε στο νεκροταφείο των Απάτσι Αιχμαλώτων Πολέμου. Το 1918 ο τάφος του συλήθηκε και αφαιρέθηκαν από εκεί το κρανίο του, ορισμένα οστά, όπως και ένα ασημένιο αντικείμενο. Η ληστεία καταλογίζεται σε τρία μέλη της μυστικής οργάνωσης του Πανεπιστημίου Γέιλ με τίτλο «Κρανίο και Οστά», οι οποίοι βρέθηκαν στην περιοχή ως εθελοντές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ένας εκ των τριών, αν η ιστορία αληθεύει, ήταν ο Πρέσκοτ Μπους, πατέρας και παππούς των επόμενων Προέδρων των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τους σχετικούς ισχυρισμούς τα λείψανα του Τζερόνιμο χρησιμοποιούνται στις μυστικές τελετές της οργάνωσης, οι οποίες ξεκινούν φιλώντας το κρανίο του, ενώ πρόσφατες πηγές αναφέρουν ότι τα λείψανα του «Τζερόνιμο του Τρομερού» βρίσκονται τώρα στον «εσωτερικό» τάφο, εννοώντας το Γέιλ. Η κλοπή αυτή παρακίνησε τους εναπομείναντες Απάτσι να πιέσουν τους προέδρους Μπους για την επιστροφή των λειψάνων του ήρωά τους, κάτι που δεν έχει γίνει, μια και κανείς δεν παραδέχεται την παραπάνω ιστορία.

Μήνυση κατά Μπους και Ομπάμα
Τον περασμένο Φεβρουάριο, 20 απόγονοι του θρυλικού πολεμιστή των Απάτσι, Τζερόνιμο, άδραξαν την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από το θάνατό του και κατέθεσαν μήνυση στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο των ΗΠΑ, για να διαμαρτυρηθούν για την κλοπή της σορού του, υπόθεση στην οποία φέρεται να εμπλέκεται η οικογένεια Μπους.
Η μήνυση, που μεταξύ άλλων ονομάζει ως κατηγορούμενους τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα και τον υπουργό Αμύνης Ρόμπερτ Γκέιτς, αξιώνει «την απελευθέρωση του Τζερόνιμο, της σορού του και του πνεύματός του μετά από 100 χρόνια φυλάκισης στο Φορτ Σιλ της Οκλαχόμα, το Πανεπιστήμιο Γέιλ, το Κονέτικατ και όπου αλλού μπορεί να βρεθεί».
Η σορός του τελευταίου αρχηγού των πολεμιστών των Απάτσι, του πλέον ανυπότακτου Ινδιάνου των νοτιοδυτικών περιοχών ο οποίος αψήφησε επί δεκαετίες τον αμερικανικό στρατό, θα πρέπει να επιστραφεί στη γενέτειρά του στις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες, για να κηδευτεί όπως αρμόζει στα μέλη της φυλής του, υπογραμμίζουν οι απόγονοι.
Η μήνυση στρέφεται επίσης κατά του Πανεπιστημίου του Γέιλ και της μυστικής αδελφότητας Skull and Bones, μέλη της οποίας φέρονται να αφαίρεσαν το κρανίο του Τζερόνιμο, οστά και άλλα αντικείμενα από τον τάφο του πολεμιστή στο Φορτ Σιλ.
«Έχουν περάσει 100 χρόνια από το θάνατο του προπάππου μου το 1909. Ήταν 100 χρόνια εγκλεισμού», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο δισέγγονος του Τζερόνιμο, Χάρλιν Τζερόνιμο. «Το πνεύμα του θα περιφέρεται έως ότου γίνει η πρέπουσα ταφή», είπε ο Χάρλιν Τζερόνιμο. «Ο μόνος τρόπος για να κλείσει η υπόθεση είναι να απελευθερωθούν τα λείψανα, το πνεύμα του και να επιστραφούν στην πατρίδα», εκεί όπου σήμερα βρίσκεται η Πολιτεία του Νέου Μεξικού.