Μπροστά στην κεντρική είσοδο του παλιού λιμανιού της Λεμεσού βρίσκεται η πλατεία Συντάγματος. Στην πραγματικότητα, είναι ένας κυκλικός κυκλοφοριακός κόμβος, δίπλα από το Κάστρο και γειτνιάζει με την τουρκοκυπριακή συνοικία. Στη δυτική πλευρά της, υπάρχει μια μεγάλη πετρόκτιστη αποθήκη. Το 1973 πήγαν οι γριβικοί και στον πετρόκτιστο τοίχο της έγραψαν με μπλε γράμματα «ΖΗΤΩ Ο ΔΙΓΕΝΗΣ». Στη συνέχεια πήγαν οι μακαριακοί και έγραψαν δίπλα, στον ίδιο τοίχο, με γαλάζια γράμματα «ΖΗΤΩ Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ». Ακολούθως πήγαν οι Τουρκοκύπριοι και έγραψαν, μεταξύ των συνθημάτων και λίγο πιο ψηλά, με κόκκινα γράμματα στα τούρκικα «ΖΗΤΩ Ο ΝΤΕΚΤΑΣ». Αφού πέρασε λίγος καιρός πήγαν ξανά οι γριβικοί και έσβησαν το «ΖΗΤΩ Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ». Πήγαν ξανά οι μακαριακοί και έσβησαν το «ΖΗΤΩ Ο ΔΙΓΕΝΗΣ». Έμεινε το «ΖΗΤΩ Ο ΝΤΕΚΤΑΣ». Μετά ήρθε το πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή. Αφού πέρασε αρκετός καιρός και συνήλθαν κάπως οι Ελληνοκύπριοι από την παραζάλη της καταστροφής κάποιοι αποφάσισαν να σβήσουν και το «ΖΗΤΩ Ο ΝΤΕΚΤΑΣ». Τώρα, το 2009, κάποιοι έριξαν κόκκινη μπογιά στο άγαλμα του Γρίβα, κάποιοι άλλοι έριξαν μαύρη μπογιά στο άγαλμα του Μακαρίου και κάποιοι άλλοι γέμισαν την τουρκοκρατούμενη βόρεια Κύπρο με αγάλματα του Κεμάλ Ατατούρκ. Δεν ξέρουμε τι θα γίνει μετά, αλλά ένα ήμαστε βέβαιοι, ότι στα αγάλματα του Κεμάλ Ατατούρκ δεν πρόκειται να ριχτεί ούτε κόκκινη ούτε μαύρη μπογιά. Στα μέσα της δεκαετίας του ΄60, όταν πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, στην Αθήνα αλλά και σε άλλες πόλεις, υπήρχαν καθημερινά διαδηλώσεις και απεργίες. Πολλοί δεν ήξεραν γιατί διαδηλώνουν ή απεργούν. Στον Έβρο έγινε προβοκάτσια, από κάποιο άγνωστο μέχρι τότε συνταγματάρχη, το Γεώργιο Παπαδόπουλο, ρίχνοντας ζάχαρη στις μηχανές των τανκ. Τελικά έπεσε ο Γεώργιος Παπανδρέου. Μετά ήρθε η δικτατορία της Χούντας. Ούτε διαδηλώσεις, ούτε απεργίες αλλά ούτε μπορούσε και κανένας να μιλήσει. Μετά ήρθαν οι Τούρκοι, ήρθε η καταστροφή της Κύπρου και στην Ελλάδα ξεκίνησε από την αρχή η δημοκρατία. Σήμερα μέσα σε μια παγκόσμια οικονομική κρίση, στην Ελλάδα και πάλιν, διαδηλώσεις, βιαιότητες, λεηλασίες και απεργίες. Ταυτόχρονα οι Τούρκοι παραβιάζουν συνεχώς τον ελληνικό εναέριο χώρο και θέτουν σε αμφισβήτηση νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου. Ακολουθούν την ανατολίτικη πολιτική του χότζια, ότι επιμένοντας συνεχώς θα πείσουν, αν όχι για όλα, τουλάχιστον για τα μισά. Θα καραδοκούν μέχρι που η Ελλάδα θα καταρρεύσει οικονομικά, επομένως και στρατιωτικά και πολιτικά, αναμένοντας την κατάλληλη στιγμή να προκαλέσουν την αφορμή για να επέμβουν. Οι Τούρκοι θα έρθουν και πάλιν. Το μετά δεν το γνωρίζουμε αλλά το πιο πιθανόν είναι ότι το μετά δεν θα είναι καλύτερο από το πριν.