Ορθή και επαινετή η ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Πάφου, να τιμήσει τον εθναπόστολο δάσκαλο και πρωτοπόρο δημοσιογράφο Νικόλα Χατζηκωστή, δίνοντας το όνομά του σ’ ένα από τα κεντρικότερα πάρκα της πόλης. Καιρός ήταν να δείξει έμπρακτα η πόλη του Κινύρα και του Αγαπήνορα, ότι δεν ξεχνά τους δημότες της που ανάλωσαν τη ζωή τους για την πρόοδο και την ανάπτυξή της, σε καιρούς μάλιστα χαλεπούς και δίσεκτους. Τους δημότες που ακούραστα και ανιδιοτελέστατα, αψηφώντας κινδύνους και διώξεις, κόπους και μόχθους, είχαν τάξει σκοπό της ζωής τους τη μόρφωση των παιδιών της πόλης και επαρχίας Πάφου, την πρόοδο των κατοίκων της και τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους, τότε που τον Eλληνισμό του νησιού μας έσκιαζε η φοβέρα και τον πλάκωνε η στυγνή βρετανική σκλαβιά.

Ο Νικόλας Χατζηκωστής, που έζησε δεκαετίες στην Πάφο και τόσα πολλά πρόσφερε στην πόλη και επαρχία, δεν ήταν μόνο ένας δάσκαλος, εθναπόστολος και παιδαγωγός. Ήταν, επίσης, πανθομολογουμένως, ένας εκλεκτός λογοτέχνης, δημοσιογράφος και φυσιολάτρης. Ανήκει, όπως εύστοχα είχε επισημανθεί, στη γενιά των δασκάλων της Κύπρου που πρόσφεραν πολλά και πήραν ελάχιστα. Που είδαν το εκπαιδευτικό τους έργο μόνο ως αποστολή, ως δεδομένη οφειλή στον πολλαπλώς χειμαζόμενο κυπριακό λαό, μέσα σε καιρούς απερίγραπτα χαλεπούς. Ως άνθρωπος ήταν απλός, ειλικρινής, αυθόρμητος, καταδεκτικός και ευπροσήγορος, ευχάριστος, μετριόφρων και ταπεινός, έντιμος και αξιοπρεπής, αποδεκτός από όλους γύρω του.

Οι νεαροί δάσκαλοι, που είχαν την τύχη να υπηρετήσουν μαζί του, παντού και πάντοτε μιλούν με θαυμασμό για τον Νικόλα Χατζηκωστή, του πλέκουν το εγκώμιο και εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους, και ομολογούν ότι ο εμπνευσμένος εκείνος δάσκαλος στάθηκε ο φλογερός εμπνευστής και καθοδηγητής, που τους βοήθησε να παραμένουν θαρραλέοι και δυνατοί στις επάλξεις του χρέους και του καθήκοντος, για μια παιδεία ανόθευτη από το μίασμα της βρετανικής προπαγάνδας, που πάσχιζε με κάθε ανίερο μέσο να ξεκόψει τον Ελληνισμό της Κύπρου από τις εθνικές του ρίζες. Οι φλογερές ομιλίες του, πριν, κατά και μετά τη διάρκεια του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ και οι διαλέξεις του πάνω σε φιλολογικά και περιβαλλοντικά ακόμη θέματα ανάδιναν τη μυροβολιά της ευρυμάθειάς του και συνάρπαζαν το ακροατήριο.

Ποικιλόμορφα και ποικιλότροπα τίμησε ο Νικόλας Χατζηκωστής με έργα την Πάφο, που τόσο είχε αγαπήσει. Καιρός ήταν να τον τιμήσει κι αυτή, αναγνωρίζοντας και εκτιμώντας έμπρακτα την πολυσχιδή προσφορά του, που ήταν πάντοτε πηγαία, ειλικρινής και εγκάρδια. Γι’ αυτό χαιρετίστηκε απ’ όλους τους κατοίκους της πόλης και επαρχίας η επαινετή, ενθουσιώδης και ομόφωνη τοποθέτηση των επικεφαλής των ομάδων όλων των κομμάτων υπέρ της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, να δοθεί το όνομά του στο πάρκο που βρίσκεται κοντά στο σπίτι όπου έζησε μέχρι το θάνατό του ο αξέχαστος εκείνος εθναπόστολος. Όπως επαινετή είναι και η απόφαση, να στηθεί στο πάρκο που θα φέρει το όνομα του Νικόλα Χατζηκωστή, μνημείο αφιερωμένο στον προσφιλέστατο εγγονό του, τον Άντη Κώστα Χατζηκωστή, που μας έφυγε τόσο πρόωρα, δολοφονημένος από αδίστακτους εγκληματίες.

Σίγουρα, παππούς και εγγονός, Γερο-Νικόλας και Άντης, θα σεργιανίζουν αντάμα αθέατοι, για πάντα, στο Χατζηκώστειο Πάρκο της Κάτω Πάφου, της πόλης που τόσο αγάπησαν...