Έχει πάψει να λειτουργεί εδώ και καιρό, όμως κανείς δεν μπήκε στον κόπο να ενημερώσει τον κόσμο. Ο λόγος για το Κέντρο Δηλητηριάσεων το οποίο απαντούσε κάποτε στο 1401. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ένα μικρό παιδί ή οποιοσδήποτε δηλητηριαστεί; Τα «60 Λεπτά», παρουσίασαν χθες τι ακριβώς συμβαίνει όταν ένας πολίτης απεγνωσμένα προσπαθεί να καλέσει το 1401...

Χαμένος χρόνος

Μητέρα, της οποία το παιδί κατανάλωσε απορρυπαντικό, προσπαθούσε απεγνωσμένα για επτά λεπτά να επικοινωνήσει με το Κέντρο Δηλητηριάσεων. Ο αριθμός του αναγραφόταν στη συσκευασία του απορρυπαντικού, οπότε αποτελεί φυσιολογική πρώτη αντίδραση να καλέσει στο 1401. Απάντηση όμως δεν παίρνει.
Αφού οι προσπάθεια να καλέσει το Κέντρο Δηλητηριάσεων αποβαίνουν άκαπρες, αποφασίζει να καλέσει στο Τμήμα Ατυχημάτων και Επειγόντων Περιστατικών, ώστε να την καθοδηγήσουν οι γιατροί του Νοσοκομείου, για να σωθεί η μικρή κορούλα της.

Μετά από αρκετά λεπτά, το τηλέφωνο απαντά μια υπάλληλος, στην οποία αναφέρει το περιστατικό, ενώ πληροφορείται ότι το Κέντρο Δηλητηριάσεων έχει κλείσει εδώ και καιρό.  Η μητέρα συμβουλεύεται να πάρει το παιδί στα επείγοντα  αλλά πιο πριν να του δώσει να πιει νερό.

Ένα Κέντρο που ουσιαστικά δεν λειτούργησε ποτέ
 
Το Κέντρο Δηλητηριάσεων, λειτουργούσε από το 1996 μέχρι το 2004 σε δοκιμαστική βάση από τις Φαρμακευτικές Υπηρεσίες, στο Κέντρο Πληροφόρησης για Φάρμακα και Δηλητηριάσεις.  Για την λειτουργία του Κέντρου εγκαταστάθηκε και η τηλεφωνική γραμμή για το κοινό 1401, στην οποία απαντούσε  Φαρμακοποιός κατά τις ώρες εργασίας της Δημοσιάς Υπηρεσίας.

Στην συνέχεια, ιδρύθηκε το Κέντρο Αντιμετώπισης  δηλητηριάσεων στα επείγοντα περιστατικά του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, και μάλιστα δύο νοσηλευτές και δύο γιατροί επισκέφθηκαν το Κέντρο Δηλητηριάσεων της Αθήνας για να εκπαιδευτούν.
Όλα αυτά έγιναν με μια πολύ καλή κρατική επιχορήγηση. Μετά από όλη αυτή την προετοιμασία θα περίμενε κανείς ότι η λειτουργία του Κέντρου Δηλητηριάσεων θα κυλούσε ομαλά. Όμως το κέντρο  δεν κατάφερε ποτέ να λειτουργήσει αφού το προσωπικό των Πρώτων Βοηθειών δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του Κέντρου Δηλητηριάσεων.

Απευθυνόμαστε στην Αθήνα!

Τα «60 λεπτά», ανακάλυψαν πως  το Κέντρο Δηλητηριάσεων της Αθήνας δέχεται σχεδόν καθημερινά αρκετές  εκατοντάδες τηλεφωνημάτων από την Κύπρο, τόσο από τα Τμήματα των  Επειγόντων περιστατικών των Νοσοκομείων της χωράς μας, όσο και  για περιπτώσεις Δηλητηριάσεων που βρίσκουν λύση στην Αθήνα.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία των «60 Λεπτών», με τον υπεύθυνο του Κέντρου Δηλητηριάσεων στην Αθήνα Κώστα Φούντα, αποκαλύφθηκε ότι η ασυνεννοησία  μεταξύ των δυο Υπουργείων Υγειάς, Ελλάδας – Κύπρου.

Σύμφωνα με τον κ. Φούντα καθημερινά αρκετοί Κύπριοι καλούν στο Κέντρο Δηλητηριάσεων της Αθήνας, το οποίο όμως αντιμετωπίζει και αυτό τα δικά του προβλήματα. Ο Υπεύθυνος του Κέντρου, επιβεβαίωσε ότι μετέβησαν αρκετές φορές για εκπαίδευση Κύπριοι γιατροί. Σκοπός ήταν να δουν πως λειτουργεί το Κέντρο και παραδειγματιζόμενοι να στήσουν μια ανάλογη υπηρεσία και στην Κύπρο. Κάτι που όπως φαίνεται δεν έγινε ουσιαστικά ποτέ.
 

Μαρτυρίες που σοκάρουν

Όπως φαίνεται τα περιστατικά δηλητηριάσεων, ειδικά σε μικρά παιδιά δεν είναι λίγα. Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία του κ. Χριστόδουλου Λάσκου, ο οποίος έζησε δύο φορές από πρώτο χέρι την απουσία όχι μόνο του Κέντρου Δηλητηριάσεων αλλά και της έλλειψης εξειδικευμένων γιατρών στην αντιμετώπιση δηλητηριάσεων.
Όπως μας ανέφερε, πριν από τρία χρόνια η γυναίκα του μαζί με τη κόρη του πήγαν σε μια εκδήλωση. «Το παιδί φορούσε ένα βραχιολάκι το οποίο είχε μέσα υγρό το οποίο φωσφορίζει το βράδυ. Κάποια στιγμή το παιδί άνοιξε αυτό το βραχιόλι και ήπιε το υγρό. Αμέσως πήραμε τον παιδίατρο μας ο οποίος μας είπε να πάρουμε στο Κέντρο Δηλητηριάσεων της Αθήνας. Εκεί μας έδωσαν οδηγίες και αντιμετωπίσαμε το πρόβλημα».

Πριν μερικές ημέρες όμως διαπιστώθηκε ότι το Κέντρο Δηλητηριάσεων της Αθήνας δεν εξυπηρετεί πλέον τηλεφωνήματα από την Κύπρο.
«Πριν από μια βδομάδα, το παιδί της βοηθού μου στο ιατρείο, πήρε δέκα βιταμίνες. Η μητέρα αναστατωμένη πήρε τον παιδίατρό της, ο οποίος της είπε να πάρει στο Κέντρο Δηλητηριάσεων της Αθήνας, γνωρίζοντας ότι το δικό μας δεν λειτουργεί. Όταν τηλεφώνησαν, της είπαν ότι πλέον δεν εξυπηρετούν πολίτες από την Κύπρο εκτός αν τηλεφωνήσουν από το Νοσοκομείο. Αυτά τα πράγματα δεν σηκώνουν καθυστερήσεις. Η χρόνος που περνά μπορεί να είναι καθοριστικός για τη ζωή του παιδιού».

«Το γεγονός ότι δεν θρηνούμε θύματα είναι τύχη», λέει ο κ. Λάσκος. «Θα πρέπει να χάσουμε κάποιο παιδί για να κινητοποιηθούμε»;