Λόγο και μουσική συνδυάζει το ντουέτο επί σκηνής, της Καίτης Παπανίκα και του Αλέξανδρου Χατζή. Μέσα από το Μουσικό Θεατρικό Έργο «Συγνώμη Μαμά...» του Γιώργου Βασιλειάδη, ξεδιπλώνουν μια ιστορία γεμάτη τρυφερότητα, μουσική και τραγούδι. Αξιοσημείωτη είναι η απόλυτη αρμονία και χημεία που συνδέει τους δύο πρωταγωνιστές στη σκηνή, δημιουργώντας μαγικές στιγμές. Δύο ήρωες, ένας άντρας και μια γυναίκα, αποκαλύπτουν τις διαφορετικές πτυχές στις σχέσεις των δύο φύλων μέσα από το Μουσικό Θεατρικό Έργο «Συγνώμη Μαμά», που φέρνουν στην Κύπρο οι Υπεραγορές Ορφανίδη για δύο παραστάσεις στις 24 Ιουνίου στο Μεσαιωνικό Κάστρο Λάρνακας και στις 27 Ιουνίου στο Αμφιθέατρο Το Σκαλί στην Αγλαντζιά-Λευκωσία.
Ρεσιτάλ ηθοποιίας από την Καίτη Παπανίκα
Ένα ρεσιτάλ ηθοποιίας της Καίτης Παπανίκα σε ένα έργο άκρως αληθινό, όπου κάθε θεατής βρίσκει και κάτι από τον εαυτό του. Βλέπουμε μια Καίτη Παπανίκα όπως δεν την έχουμε δει ποτέ, να διδάσκει ερμηνεία και να συγκαταλέγεται στις μεγαλύτερες Ελληνίδες ηθοποιούς.
Στο ρόλο μιας μέσης Ελληνίδας γυναίκας με το όνομα Κυβέλη, εξιστορεί και βιώνει επί σκηνής το παρελθόν και το παρόν της ταυτόχρονα. Η διήγηση της ξεκινά από τα μαθητικά της χρόνια και καταλήγει ως τα βαθιά γεράματά της. Κατά τη διάρκεια του έργου η ηθοποιός μεταλλάσσεται από δεσποινίς σε κυρία μεσήλικα και ηλικιωμένη, με μικρές παρεμβολές στα ρούχα, στο χτένισμα και το μακιγιάζ.
«Συγνώμη είναι αγάπη. Αγάπη είναι λύτρωση.»
Μιλώντας για την παράσταση, η Καίτη Παπανίκα λέει: «Αυτή η παράσταση είναι και για τους σκληρόκαρδους και για τους ευαίσθητους», τονίζοντας ότι αυτοί που θα την παρακολουθήσουν θα έχουν την ευκαιρία να καταλάβουν το νόημα της ζωής, να ζητήσουν συγγνώμη και να αγκαλιάσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα. «Συγνώμη είναι αγάπη. Αγάπη είναι λύτρωση», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η ηρωίδα ξεκινάει από ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι. Μεγαλώνει μπροστά στα μάτια των θεατών και ξεπερνάει διάφορα εμπόδια που αντιμετωπίζουν όλες οι γυναίκες μεγαλώνοντας. «Η μάνα, η κόρη, η ερωμένη, η φίλη, η εργαζόμενη, η νοικοκυρά, μέσα από ό,τι περνάει η γυναίκα. Πιστεύω ότι η γυναίκα έχει πολύ περισσότερες ευθύνες από έναν άντρα. Πράγμα που για μένα είναι πιο ωραίο και την κάνει πιο σημαντική στην καθημερινότητα. Κι αλίμονο αν αυτό το πράγμα σαν γυναίκες δεν το κατανοήσουμε», ανέφερε, πληροφορώντας ότι η ηρωίδα δεν είναι μια μεγάλη ντίβα, μια μεγάλη σταρ ή το μεγάλο όνομα: «Είναι η μεγάλη μικρή. Είναι η καθημερινή γυναίκα. Είναι η μάνα μας, είναι η γυναίκα που αγωνίζεται. Είναι αυτή στην οποία οφείλουμε τα πάντα», είπε η πρωταγωνίστρια της συγκινητικής παράστασης.
Το μουσικό πέρασμα του Αλέξανδρου Χατζή στο θέατρο
Δίπλα από την Καίτη Παπανίκα, βρίσκεται στη σκηνή ο Αλέξανδρος Χατζής, η ανδρική πλευρά του έργου, με τη ζεστή υπέροχη φωνή του, τη συνοδεύει με τα τραγούδια του στις πιο σημαντικές στιγμές της παράστασης.
Από την πλευρά του, ο γνωστός τραγουδοποιός και ερμηνευτής λέει: «Έχω μπει στο χώρο του θεάτρου, στη μουσική του πλευρά. Συνήθως τραγουδάω ή κάνω μουσική για το θέατρο. Είναι ένας χώρος που με εμπνέει και μου ταιριάζει κιόλας θα έλεγα. Γενικώς μου αρέσει πάρα πολύ η τέχνη του θεάτρου, δηλαδή τη θαυμάζω, αν και δεν την υπηρετώ ως ηθοποιός, αλλά μου αρέσει να τη συνοδεύω ως μουσικός όπου χρειάζεται».
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Παίζουν: Καίτη Παπανίκα, Αλέξανδρος Χατζής
Μουσική: Κώστας Χατζής, Αλέξανδρος Χατζής
Τραγουδά επί σκηνής: Αλέξανδρος Χατζής
Συγγραφή-σκηνοθεσία: Γιώργος Βασιλειάδης
Παραστάσεις:
Τετάρτη 24 Ιουνίου στις 8.30μ.μ. στο Μεσαιωνικό Κάστρο Λάρνακας
Σάββατο 27 Ιουνίου στις 8.30μ.μ. στο Αμφιθέατρο Το Σκαλί στην Αγλαντζιά-Λευκωσία
Τιμή εισιτηρίου: €15
Προπώληση εισιτηρίων: Σε όλες τις Υπεραγορές Ορφανίδη και Ορφανίδης Express στη Λευκωσία, Παραλίμνι και Λάρνακα
Πληροφορίες: Γραμμή Εξυπηρέτησης Υπεραγορών Ορφανίδη 80004411 (χωρίς χρέωση)
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ
Η Κυβέλη είναι μία από αυτές τις ασήμαντες-σημαντικές γυναίκες που όλοι συναντήσαμε στο διάβα της ζωής μας σαν κόρη, σαν σύζυγο, σαν μάνα, σαν γιαγιά, σαν γειτόνισσα, σαν φίλη, σαν γνωστή... Είναι δηλαδή η μέση Ελληνίδα που πάντα περνάει απαρατήρητη δίπλα μας, παρόλη τη δύναμη που κουβαλάει μέσα της, όχι μόνο τώρα, αλλά από πάντα...
Η διαδρομή μιας γυναίκας από 15 μέχρι 95 χρονών μέσα από μνήμες και διηγήσεις μιας άλλης εποχής, που δυστυχώς ή ευτυχώς έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Δεν είναι μια ζωή, ούτε δυο, ούτε τρεις... Είναι πολλές!...
Ένα μουσικό θεατρικό έργο με συγκίνηση, με γέλιο και υπέροχα τραγούδια που θα σιγοτραγουδήσουν όλοι. Παρακολουθώντας ο θεατής αυτή την παράσταση, συνειδητοποιεί τη ζωή, το χρόνο που φεύγει, τα γεγονότα που έρχονται και παρέρχονται και τέλος την ελπίδα που δεν σταματάει ποτέ να υπάρχει.
Η παράσταση είναι λόγος, τραγούδι, φως... Μέσα από τις διαρκείς φωτιστικές εναλλαγές, η επαφή των δύο πρωταγωνιστών είναι εντελώς ατμοσφαιρική, κάθε κίνηση και ματιά τους φανερώνει την ιδιαίτερη σχέση τους... Εκείνη του μιλάει
και αυτός της τραγουδάει, καθώς ο ένας προετοιμάζει τον άλλο για τη συνέχεια, μέχρι την κορύφωση του έργου...
ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Η γη για μένα είναι σπίτι (Στίχοι: Σώτια Τσώτου - Μουσική: Κώστας Χατζής)
Αν ερχόσουν (Στίχοι: Σώτια Τσώτου - Μουσική: Κώστας Χατζής)
Έγιν’ η νύκτα (Στίχοι: Έλια Ζερβού - Μουσική: Αλέξανδρος Χατζής)
Όταν μια αγάπη (Στίχοι: Κωνσταντινίδης - Μουσική: Αντρέας Μπουτσικάκης)
Τα δεσμά (Στίχοι: Εγιαλινός - Μουσική: Κώστας Χατζής)
Φιλί-φιλί (Στίχοι: Σώτια Τσώτου - Μουσική: Κώστας Χατζής)
Μου λέει ο ήλιος καλημέρα (Στίχοι: Σώτια Τσώτου - Μουσική: Κώστας Χατζής)
Η μέρα (Στίχοι: Τάσος Ρουσσέας - Μουσική: Αλέξανδρος Χατζής)
Κι άλλο παιδί (Στίχοι: Σώτια Τσώτου - Μουσική: Κώστας Χατζής)
Τρύπες (Στίχοι: Γιώργος Οικονομίδης - Μουσική: Κώστας Χατζής)
Τίποτα (Στίχοι: Δήμος Βαλσάμης - Μουσική: Κώστας Χατζής)
Σ’ αυτή την πόλη (Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος - Μουσική: Κώστας Χατζής)
Γέρνει ο ήλιος (Μουσική: Κώστας Χατζής)
Μάνα (Στίχοι: Νίνα Ναχμία - Μουσική: Κώστας Χατζής)
Σαν να κόπηκα στη μέση (Στίχοι: Έλια Ζερβού - Μουσική: Αλέξανδρος Χατζής)
Θυμάμαι (Στίχοι: Μανώλης Κουφιανάκης - Μουσική: Κώστας Χατζής)
ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ «ΣΥΓΝΩΜΗ ΜΑΜΑ»
Γιώργος Βασιλειάδης
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ-ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ
Αύγουστος 2002... Όλοι σχεδόν διακοπές... Η άδεια Αθήνα κι εγώ... Υποχρεώσεις με κρατούσαν στην καυτή πόλη. Τα βράδια, στο μπαλκόνι του σπιτιού μου, ατένιζα χωρίς να βλέπω ό,τι κάλυπτε ο ορίζοντάς μου... Άφηνα τη σκέψη μου να οδηγηθεί στα παιδικά μου χρόνια, στα εφηβικά κι έπειτα στα μεταγενέστερα και στα πιο σύγχρονα... Όμως πάντα σε όλα δέσποζε μια γυναίκα.... Μια γυναικεία φιγούρα που ερχόταν με όλες της τις μορφές και με αγκάλιαζε... Συνερχόμουν και η φιγούρα αυτή έπαιρνε τη μορφή από όλες τις γυναίκες της ζωής μου... αυτές που γνώρισα και αυτές που θα ήθελα να γνωρίσω... Εκεί γεννήθηκε η πρωταγωνίστρια του έργου μου, μέσα από μνήμες, από εμπειρίες, από σκέψεις... Ξεδιπλώνονταν γεγονότα από το υποσυνείδητο και γράφονταν σαν χείμαρρος πάνω στο χαρτί... Έτσι γεννήθηκε η «Κυβέλη» μου... Η μάνα μου που έφυγε πρόσφατα... η γυναίκα μου που μου παραστέκεται... η κόρη που δεν απέκτησα... η γιαγιά μου που δεν γνώρισα ποτέ... και τέλος η γυναίκα που κουβαλάει κάθε άντρας μέσα του...
... Κι ύστερα η αναζήτηση. Ποια θα μπορούσε να ενσαρκώσει αυτό το ρόλο. Τρία χρόνια έψαχνα, έβλεπα παραστάσεις με παλιές και νέες πρωταγωνίστριες. Καμιά δεΝ με συγκινούσε ιδιαίτερα!... Κι έψαχνα... κι έψαχνα... και ξαφνικά, κοιτώντας αφηρημένα μια παλιά ελληνική ταινία στην τηλεόραση... τη βλέπω... Ήταν αυτή η «Κυβέλη» μου... Ήταν αυτό που ήθελα και αναζητούσα. Αμέσως την πήρα τηλέφωνο, εκείνη δέχτηκε να με συναντήσει, πήρε το κείμενο και την άλλη μέρα είχα τη θετική της απάντηση. Ήταν Ιούνιος του 2005. Από τότε γίναμε αχώριστου φίλοι και συνεργάτες και αρχίσαμε την προετοιμασία της παράστασης. Θεέ μου, τι τυχερός που ήμουν!... Γνώρισα ένα πλάσμα τόσο αυθόρμητο, τόσο ζωντανό, τόσο ειλικρινές, τόσο εργασιομανές, τόσο απρόβλεπτο, τόσο εύθραυστο, τόσο ακούραστο, τόσο γενναιόδωρο, τόσο ανιδιοτελές... Για το ταλέντο της δε, νομίζω ότι είμαι πολύ μικρός για να μιλήσω. Σε ευχαριστώ από καρδιάς Καίτη Παπανίκα... για όλα!
Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα το «δώρο Θεού» στην παράστασή μας, τον Αλέξανδρο Χατζή, που αυτόν σκεφτόμουν και πριν προλάβω να τον ειδοποιήσω μπήκε εντελώς αναπάντεχα στην ομάδα μας, έναν καταπληκτικό άνθρωπο και καλλιτέχνη που έγινε και αυτός αχώριστος σύντροφός μας με τον υπέροχο χαρακτήρα του και το μοναδικό ταλέντο του που τύλιξε με την καταπληκτική μουσική και την υπέροχη φωνή του όλο το έργο μας.
Καίτη Παπανίκα
ΗΘΟΠΟΙΟΣ
Ιούνιος 2005. Η μάνα μου φεύγει με πόνο και οδύνη σιγά-σιγά... Ένα απόγευμα, μια ζεστή και καθάρια φωνή μου λέει στο τηλέφωνο: «Είμαι ο Γιώργος Βασιλειάδης, συγγραφέας-σκηνοθέτης και θα ήθελα να διαβάσετε το έργο μου, γιατί πιστεύω ότι εσείς μπορείτε να ερμηνεύσετε την ηρωίδα μου...».
Το διάβασα, ενθουσιάστηκα και συγκινήθηκα. Το θαύμα έγινε!... Η πραγματικότητα ξεπέρασε τα θεατρικά μου όνειρα!...
Το «Συγνώμη, μαμά...» είναι ένα έργο μεγάλης πνοής, που κάνει πιο πλούσιο το ελληνικό θέατρο, αλλά και το παγκόσμιο. Με λιτό και απέριττο τρόπο, μιλά για τον άνθρωπο και τη μοίρα του... Από τα πιο απλά και τα καθημερινά μέχρι τα πιο σύνθετα και δραματικά. Μέσα από τη ΓΥΝΑΙΚΑ (κορίτσι, ερωμένη, σύντροφο, μάνα, γιαγιά) περνά την ουσία της ζωής. Μέσα από την τρυφερότητα, την αυταπάρνηση, τον πόνο, την υπομονή, τη γλυκύτητα, τον πόλεμο, την ειρήνη... γεννιέται ζωή, γνώση, ιστορία, αγάπη...
Ο μονόλογος της ζωής μιας γυναίκας, της Κυβέλης, γραμμένος με πολλή ευαισθησία, συναισθηματική ωριμότητα και γνώση, γίνεται θέατρο και θεατρική δράση. Μ’ ένα μαγικό τρόπο περνά μέσα από την ηρωίδα πολλά πρόσωπα, χαρακτήρες, καταστάσεις, συγκρούσεις. Με αριστοτεχνική δομή μας οδηγεί στο αιώνιο παιχνίδι ζωής και θανάτου, στη γλυκόπικρη γεύση του έρωτα, στην ελπίδα και στο φως της γέννησης...
Ο ρόλος μου ως Κυβέλη ήρθε σε μια ειδική στιγμή της ζωής μου, όταν έχασα τη μάνα μου και μου έδωσε δύναμη και κουράγιο να συνεχίσω... Ένα «χρυσό κουκούλι» ύφαινα για μήνες στην καρδιά και στο μυαλό μου!
Εδώ και σαράντα χρόνια έχω ερμηνεύσει πολλούς ρόλους, μικρούς και μεγάλους, στην τραγωδία, στο δράμα, στην κωμωδία... Αυτός ο ρόλος είναι ο πιο δύσκολος αλλά και ο συναρπαστικός...
Κάθε βράδυ, στις πρόβες, ο σκηνοθέτης και συγγραφέας μας, ο Γιώργος Βασιλειάδης, δάσκαλος, μοναδικός μύστης της θεατρικής τέχνης, μας οδήγησε μέσα από κρυφά μονοπάτια στη σύνθεση και τη δημιουργία των ρόλων μας. Αυτές οι πρόβες μας ποτέ να μην τέλειωναν... Εύχομαι η συνάντησή μας αυτή να είναι μόνο η αρχή... Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον...
Γιώργο, σε ευχαριστώ που μου εμπιστεύτηκες την Κυβέλη. Σ’ ευχαριστώ που είσαι πάντα κοντά μου, που με βοήθησες ήρεμα και απλά και με στήριξες να βρω και να συνθέσω το ρόλο μου. Την αγάπησα τόσο την Κύβέλη, που φοβάμαι μήπως είναι ο τελευταίος ρόλος μου.
Αφιερώνω την παράσταση στη Μάνα μου... στη Μάνα του Γιώργου... στη Μάνα του Αλέξανδρου και σε όλες τις Μάνες που μας βλέπουν από ψηλά!...
Αλέξανδρος Χατζής
ΣΥΝΘΕΤΗΣ-ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ
Λέγεται πως η μοναδική γυναίκα που μπορούμε εμείς οι άντρες να «εκμεταλλευτούμε» και να «βασανίσουμε» στη ζωή μας με μηδαμινό κόστος, είναι η Μάνα μας... Επειδή λοιπόν δεν θεωρώ τον εαυτό μου εξαίρεση, όταν διάβασα τον τίτλο του έργου «Συγνώμη Μαμά», ένοιωσα μια συναισθηματική φόρτιση μέσα μου για την ανάγκη που έχω κι εγώ, χρόνια τώρα, να εκφράσω εκείνο το βαθύ μέσα απ’ την ψυχή μου συγνώμη, που δεν πρόλαβα να πω σ’ αυτή τη γυναίκα που της άξιζε, αλλά έφυγε νωρίς και απότομα απ’ τη ζωή μου...
Αυτό που με εντυπωσίασε στο κείμενο του συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιώργου Βασιλειάδη, αλλά και στην ερμηνεία της Καίτης Παπανίκα, είναι πως ο θεατής, είτε γυναίκα, είτε άντρας, ταυτίζεται απόλυτα με την ηρωίδα σε κάθε μία απ’ τις εννιά ενότητες του έργου και νοιώθει να ξεγυμνώνονται και να απομυθοποιούνται πολλά κοινότυπα μυστικά του, να ξεσκεπάζονται οι μύχιες σκέψεις του και να έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με την αλήθεια που κρύβει μέσα του... Θα έλεγα πως το έργο αυτό είναι μια ομαδική ψυχανάλυση...
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Ύμνος στις μάνες του κόσμου...
«Η Καίτη Παπανίκα στον πιο συναρπαστικό ρόλο της καριέρας της...»
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ
Ρεσιτάλ ηθοποιίας από την Καίτη Παπανίκα!
«...Μια θεατρική παράσταση που αντικατοπτρίζει συναισθήματα που όλοι έχουμε κρυμμένα βαθιά μέσα μας και που αν δεν τη βλέπαμε, δεν θα μας δινόταν η ευκαιρία να τα ανακαλύψουμε. Αυτό είναι που μας άφησε η εκπληκτική παράσταση ‘Συγνώμη Μαμά’ του Γιώργου Βασιλειάδη, στην οποία πρωταγωνιστεί η Καίτη Παπανίκα μαζί με τον Αλέξανδρο Χατζή...».
ΝΕΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
Εύγε! Εύγε! Εύγε!
«... Η Καίτη Παπανίκα ήταν καταπληκτική! Μας καθήλωσε, δεν μας κούρασε. Μας συγκίνησε! Μας κατέπληξε! Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα ζούσα τόσο έντονα, ό,τι ζούσε εκείνη επί της σκηνής. Ότι θα συμμετείχα κι εγώ στο παιχνίδι της ζωής και του θανάτου, ότι θα δοκίμαζα τη γλυκόπικρη γεύση του έρωτα, του γάμου... Ότι θα ξανάνιωθα τόσο δυνατή την έγνοια των ‘γλυκών μπελάδων’ των παιδιών... ότι θα άκουγα το καμπανάκι, όχι του διαλείμματος αλλά της λήξης, της κατάληξης...
Εύγε στη συναρπαστική ηθοποιό, που σήκωσε το τόσο βαρύ φορτίο, το οποίο της φόρτωσε ο συγγραφέας.
Εύγε στον κιθαρωδό Αλέξανδρο Χατζή, που τόσο γλυκά μας γαλήνεψε! Εύγε στον συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιώργο Βασιλειάδη για τη δυνατή πένα του και τη διδασκαλία του έργου του...».
ΛΑΜΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ
