Μπορεί κάποια στιγμή να χτυπήσει και τη δική σου πόρτα, μπορεί στα ξαφνικά να βρεθείς και εσύ στο πλατό της εκπομπής της αγκαλιάζοντας το «πακέτο» σου και εκεί δίπλα θα δακρύζει μαζί σου και θα χαίρεται με τη χαρά σου, γιατί πολύ απλά έτσι είναι η Βίκυ!
Έχει όλο το… «πακέτο». Είναι έξυπνη, όμορφη, προσγειωμένη. Δεν είναι μία ψυχρή τηλεοπτική περσόνα, αλλά μία γυναίκα απλή, με πολλούς ρόλους: αυτόν της συζύγου, της μητέρας, της δημοσιογράφου. Έχει περάσει από κάθε μορφή εκπομπής από ρεπορτάζ, ειδήσεις, ιατρικά, ακόμα και άνεργη έχει μείνει, πάνω από όλα όμως είναι απόλυτα αληθινή και είναι η μοναδική που με έκανε να κλάψω! Ο έντονος συναισθηματισμός μέσα από την εκπομπή της Πάμε Πακέτο, έκανε τους δακρυγόνους αδένες μου να ενεργοποιηθούν και αυτό έπρεπε να της το εξομολογηθώ, όταν βρέθηκα τετ-α-τετ μαζί της στο πλαίσιο του 5ο Διεθνούς Τουρνουά Beach Volley, χωρίς όμως να κρατάω πακέτο.
Πάμε Πακέτο και εσείς πάτε πακέτο εδώ και έξι χρόνια με την επιτυχία. Ποιο είναι το μυστικό;
Αυτό οφείλεται σε πολλά πράγματα… δεν είναι μόνο ένα το μυστικό της επιτυχίας. Καταρχάς αγαπάμε πάρα πολύ αυτό που κάνουμε και όταν αγαπάς κάτι πολύ, επιτελείς αυτό που έχεις αναλάβει να κάνεις, με όσο πιο σωστή και αξιοπρεπή δουλειά μπορείς. Θεωρώ ότι η ομάδα της εκπομπής Πάμε Πακέτο δεν κάνει απλά μία εκπομπή στην τηλεόραση, αλλά έργο. Είναι μία συναισθηματική εκπομπή και ταιριάζει στη φιλοσοφία των Ελλήνων και των Κυπρίων, γιατί είμαστε λαός συναισθηματικός και δοτικός.
Πώς ξεκίνησε η ιδέα της εκπομπής;
Η ιδέα είχε ξεκινήσει αρχικά με το Έχεις Γράμμα, το οποίο έκανα εγώ στον Alpha. Μετά ο ΑΝΤ1 εκδήλωσε ενδιαφέρον να πάρει την εκπομπή, ενώ παράλληλα προσέγγισε την εταιρεία παραγωγής όπου εγώ συνεργαζόμουν. Η εταιρεία παραγωγής πήγε στον ΑΝΤ1, ωστόσο εγώ έκρινα ότι έπρεπε να τηρήσω το λόγο μου και να μείνω στον Alpha. Μετά δημιούργησα το Πάμε Πακέτο, κάτι το οποίο ήταν μία δική μου ιδέα, τόσο το concept όσο και το όνομα της εκπομπής.
Ποιες δυσκολίες έχει μία εκπομπή που χρειάζεται έρευνα;
Υπάρχουν πολλές δυσκολίες! Γενικά είναι μία πολύ δύσκολη εκπομπή. Από την ώρα που θα φτάσει το τηλεφώνημα στο γραφείο και θα ενεργοποιηθούν όλοι οι συνεργάτες μου και θα αρχίσουν να ψάχνουν στον κόσμο έναν άνθρωπο, μέχρι τη στιγμή που θα βρεθεί αυτό το άτομο και θα έρθει στο πλατό ο αποστολέας του πακέτου και για το πώς θα γίνει ο χειρισμός μέχρι να φτάσουμε στη συνάντηση, ακροβατούμε συνεχώς. Επίσης θα πρέπει να κρατήσεις το επίπεδο ευπρέπειας στον τηλεθεατή, αλλά και του σεβασμού στους παρευρισκομένους. Δεν πρέπει να περάσουμε τα όρια, άρα ακροβατούμε συνεχώς.
Πόσο καιρό διαρκούν οι έρευνες της κάθε ιστορίας;
Έχει τύχει κάποιες περιπτώσεις να τις ψάχνουμε για τέσσερα μέχρι και πέντε χρόνια.
Έχει τύχει να μην καταφέρετε να φτάσετε εκεί που θέλετε;
Ναι έχει τύχει και αυτό... αλλά σε πολύ μικρό ποσοστό.
Έξι χρόνια στο ίδιο ύφος εκπομπής… δεν βαρεθήκατε;
Καθόλου! Γιατί κάθε ιστορία είναι διαφορετική και για εμάς είναι ανανέωση.
Θα θέλατε να δοκιμαστείτε και σε κάποιο διαφορετικό ύφος εκπομπής;
Δεν υπάρχει είδος εκπομπής που δεν έχω κάνει... έχω κάνει κεντρικά δελτία ειδήσεων, πρωινές δημοσιογραφικές εκπομπές, ενημερωτικές, έχω συνεργαστεί σε πρωινά μαγκαζίνο, έχω κάνει ρεπορτάζ δρόμου, έχω κάνει ιατρικές εκπομπές, βράδινα shows. Ωστόσο το Πάμε Πακέτο είναι ό,τι καλύτερο έχω κάνει στη ζωή μου, ελπίζω να κρατήσει πολλά χρόνια και μακάρι να βοηθήσουμε πολύ κόσμο.
Είστε ιδιαίτερα αγαπητή και στην Κύπρο... Ποια είναι η σχέση σας με το κυπριακό κοινό;
Σχέση αγάπης, όπως ακριβώς και με το ελλαδικό κοινό. Δεν βρίσκω διαφορά σε αυτό... πιστεύω ότι είναι μία αγάπη αμφίδρομη. Πάντα οι εκπομπές που έχουν να κάνουν με την Κύπρο είναι πάρα πολύ δυνατές, γιατί πάντα συνάδουν με τα γεγονότα της εισβολής και πάντα φέρνουμε σκληρές μνήμες στην επιφάνεια και έντονα συναισθήματα.
Έχετε ποτέ νιώσει ιδιαίτερα άβολα σε κάποια εκπομπή;
Πολλές φορές... έχουν λιποθυμήσει άνθρωποι στο πλατό και δεν το έχουμε δείξει ποτέ, γιατί θεωρώ ότι είναι μία ατυχής προσωπική στιγμή, που ο φιλοξενούμενος δεν θα ήθελε να δεί στον αέρα. Έτσι το βλέπω και έτσι κάνω, ούτε μπαίνω στη διαδικασία να τους ρωτήσω, κόβω εγώ τις σκηνές και τελειώνει η υπόθεση. Ακόμη και σε περιπτώσεις όπου υπάρχει άρνηση, κυρίως από παιδιά που τα παράτησαν οι γονείς τους… κάποιες σκηνές δεν πρέπει να προβάλλονται.
Πώς χειρίζεστε τις στιγμές κρίσης και τις απρόβλεπτες καταστάσεις, που μπορεί να δημιουργηθούν κατά τη διάρκεια της εκπομπής;
Με ψυχραιμία. Μία φορά ένας κύριος είχε χάσει τις αισθήσεις του και του έδωσα εγώ τις πρώτες βοήθειες. Η κοπέλα που έχουμε πάντα εκεί, ήταν σε κάποιο άλλο μέρος, είδα τον άνθρωπο να χάνει το χρώμα του και να καταρρέει, δεν μπορούσα να περιμένω κάποιον άλλο και έτσι τις πρώτες βοήθειες τις έδωσα εγώ.
Αν μπορούσατε να στείλετε ένα προσωπικό πακέτο μέσω της εκπομπής σας, σε ποιον θα το στέλνατε;
Έχω την ευτυχία να έχω κοντά μου όλους τους ανθρώπους που θέλω να έχω κοντά μου. Όμως πιστεύω ότι χρωστώ πολλά ευχαριστώ σε καθηγητές μου στο Λύκειο και κυρίως στο φιλόλογό μου που ήταν και ο υπεύθυνος του Τμήματος στην Γ' Λυκείου, ο οποίος μας στήριξε πάρα πολύ στις πανελλήνιες. Σχεδόν όλα τα παιδιά της τάξης πέρασαν στο Πανεπιστήμιο, εκ των οποίων οι 12 με υποτροφία.
Ποιο ήταν το πιο όμορφο πακέτο που πήρατε μέχρι σήμερα στη ζωή σας;
Η γέννηση των δύο μου αγοριών... αυτό με ολοκλήρωσε σαν άνθρωπο!
Ποια είναι σχέση σας με τους γιους σας; Είμαι σίγουρος πως θα τρέφουν απίστευτο θαυμασμό για τη μητέρα τους...
Σίγουρα το παραδέχονται και μου το λένε, με αγαπούν και με εκτιμούν πολύ. Αλλά έχω προσπαθήσει να περάσω στα παιδιά πως είμαι απλά η μαμά τους. Δεν είμαι η Χατζηβασιλείου, είμαι απλά η μαμά. Στο σπίτι δεν είμαι τίποτα παραπάνω. Η μαμά που θα μαγειρέψει, η μαμά που θα μαλώσει, η μαμά που θα διαβάσει, η μαμά που θα βάλει τα όρια, η μαμά που θα επαινέσει…
Γενικά έχετε καταφέρει να κρατήσετε τη δημοσιότητα μακριά από την προσωπική ζωή και την οικογένειά σας. Ήταν επιλογή σας αυτό;
Αυτό έγινε με μεγάλη προσπάθεια και με πολύ κόστος. Αυτό μεταφράζεται σε πολύ λιγότερα εξώφυλλα από ό,τι θα έκανα υπό από άλλες συνθήκες, έχω δεχτεί πάρα πολλές πιέσεις, ποτέ δεν έχω κάνει τέτοιο πράγμα. Άλλο η οικογένεια και άλλο η δουλειά.
Τι πιστεύετε για όσους φωτογραφίζονται συνεχώς με τα παιδιά τους;
Δικαίωμά τους είναι! Δεν θέλω να τους κρίνω, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι είναι λάθος.
Είστε με το σύζυγό σας πάρα πολλά χρόνια και έχετε δημιουργήσει μία όμορφη οικογένεια. Σε μία εποχή που ο θεσμός της οικογένειας περνά κρίση, πώς διατηρείτε ζεστή τη σχέση σας;
Δεν έχουμε παραιτηθεί από την προσπάθεια να αρέσουμε ο ένας στον άλλο, ποτέ! Επίσης προσπαθούμε να κάνουμε κάποια πράγματα μόνο οι δύο μας όπως αυτό το ταξίδι εδώ στην Κύπρο για το 5ο Διεθνές Τουρνουά Beach Volley του Δήμου Γεροσκήπου. Ήρθαμε εδώ χωρίς τα παιδιά και για εμάς είναι ένα πολύ ωραίο δώρο. Το παλεύουμε πολύ να κάνουμε κάτι οι δυο μας… δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο.
Σίγουρα όμως υπάρχει κάποιο μυστικό στο να διατηρείστε τόσο λαμπερή...
Εγώ πιστεύω ότι αντιλαμβάνομαι τη ζωή σαν δώρο... το κουβαλάω μέσα μου. Χαίρομαι την κάθε στιγμή, η κάθε καινούργια μέρα είναι για εμένα ένα καινούργιο δώρο και προσπαθώ να το ζω με όλα μου το είναι όλα μου τα κύτταρα! Τώρα που μιλάμε εδώ το απολαμβάνω και το χαίρομαι, δεν είναι μία διαδικασία που λέω άντε να τελειώσει αυτό να πάμε παρακάτω.
Το beach volley να υποθέσω παίζει τον ρόλο του...
Ναι και αυτό το κάνω επειδή το αγαπάω, δεν το κάνω επειδή έχει σαν αποτέλεσμα να έχω ένα καλό σώμα. Το beach volley το κάνω γιατί κάνει καλό στην ψυχή μου, στο γήπεδο «ξεφορτώνω» και γυρίζω στο σπίτι καλύτερη μαμά, καλύτερη σύζυγος και καλύτερη ως άνθρωπος.
Πώς και πριν πόσα χρόνια ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με το άθλημα;
Συστηματικά με προπονητή άρχισα πριν από τέσσερα χρόνια. Είμαστε μία παρέα φίλες και το κάνουμε αυτό με τον ίδιο προπονητή από τότε που ξεκινήσαμε.
Γενικά πόσες ώρες αθλείστε ημερησίως;
Κάνω δύο προπονήσεις την βδομάδα, έναν αγώνα και κάνω και μία φορά γιόγκα.
Το γεγονός ότι πηγαινοέρχεστε κάθε βδομάδα στην Αθήνα σας βγάζει εκτός προγράμματος;
Δεν είναι εύκολο, είναι ταλαιπωρία... όμως είμαι ένας άνθρωπος, ο οποίος γενικά δεν διαμαρτύρεται στη ζωή του. Δεν με υποχρέωσε κανείς να το κάνω. Προτιμώ να ταλαιπωρούμαι εγώ λίγο, παρά να βάλω τα παιδιά μου σε αυτή τη διαδικασία. Είμαι περισσότερο λογική παρά φιλόδοξη... εάν ήμουν φιλόδοξη θα ζούσα στην Αθήνα εδώ και χρόνια και όχι στη Θεσσαλονίκη.
Προσέχετε τη διατροφή σας;
Ναι... επιλέγω να τρώω αυτά τα οποία ξέρω ότι μου κάνουν καλό. Δηλαδή ψάρια που περιέχουν Ω3, προσπαθώ να κοιμάμαι αρκετές ώρες, πίνω πολύ κακάο που είναι αντιοξειδωτικό, δεν πίνω καφέ, δεν καπνίζω, δεν παραλείπω γεύματα, τρώω πάντα πρωινό...
Να μιλήσουμε και για τα Όμορφα Μυστικά; Το δεύτερό σας βιβλίο… Θα μου πείτε μερικά μυστικά;
Ήδη σου έχω πει αρκετά μυστικά... άλλο ένα, είναι να μην τρως σε σκοτεινούς χώρους. Αυτός που τρώει σε σκοτεινούς χώρους τρώει περισσότερο. Σημαντικό μυστικό είναι να πίνουμε πολύ νερό την ημέρα... το νερό είναι φάρμακο. Επίσης τρώω πολλά κόκκινα φρούτα.
Ποια ανάγκη σας οδήγησε στο να αρχίσετε να γράφετε;
Η ανάγκη να μοιραστώ όλα όσα είχα μάθει και διαγνώσει μέσα από έρευνες που κάνω χρόνια για την υγιεινή διατροφή.
Ποια είναι η σχέση σας με το χρόνο... Είστε από τις γυναίκες που δεν έχουν πρόβλημα με την ηλικία τους και δεν υπάρχει και λόγος άλλωστε...
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την ηλικία μου… το μόνο πρόβλημα με το χρόνο είναι ότι κάποια στιγμή δεν θα μπορώ να παίζω beach volley ή για παράδειγμα να περπατώ πολλά χιλιόμετρα. Με ενοχλεί περισσότερο η περιορισμένη ελευθερία που θα έχω με το πέρασμα του χρόνου και όχι οι ρυτίδες στο πρόσωπό μου.
Η σχέση σας με τον καθρέφτη ποια είναι; Συνήθως όλες οι γυναίκες βρίσκουν κάτι που δεν τους αρέσει στον εαυτό τους, το κάνετε και εσείς αυτό;
Όχι δεν θα έλεγα ότι κάτι με ενοχλεί ιδιαίτερα. Απλά είναι μέρες που νιώθω πιο όμορφη, και κάποιες μέρες που δεν νιώθω τόσο όμορφη. Όταν κοιμάμαι καλά για παράδειγμα, έχω άλλο πρόσωπο.
Θα κάνατε κάποια αισθητική επέμβαση εάν το αισθανόσασταν;
Δεν έχω καμία σχέση ακόμη με τις αισθητικές επεμβάσεις. Τι να σου πω, ίσως μετά από δέκα χρόνια εάν είμαι στην τηλεόραση και εάν το απαιτεί η δουλειά μου, ίσως να έκανα και εγώ κάτι.
Από το ποινικό δίκαιο στη Δημοσιογραφία... Πώς έγινε αυτή η μεταστροφή;
Από διαστροφή (γέλιο). Πλάκα κάνω. Κοίταξε είναι πολύ κοντά η δικηγορία με τη δημοσιογραφία. Τυχαία ήταν η μετάβαση, από ένα ραδιόφωνο στη Θεσσαλονίκη, άκουγα κάποιον φίλο που δούλευε εκεί και είπα να δοκιμάσω να βγάλω κανένα χαρτζιλίκι. Έκανα δοκιμαστικό και μετά προέκυψε ένας τηλεοπτικός σταθμός στη Θεσσαλονίκη, εκεί είπα το πρώτο δελτίο ειδήσεων. Ακόμη σπούδαζα, παράλληλα παντρεύτηκα και έκανα και το πρώτο μου παιδί. Στα είκοσι και κάτι είχα παιδί...
Ξέρω ότι εργαστήκατε στο TV 100, ήσασταν συνεργάτιδα του Γιώργου Παπαδάκη στον ΑΝΤ1 και κάνατε ιατρική εκπομπή στην ΕΡΤ3. Ποιες αναμνήσεις έχετε από όλα αυτά;
Η αλήθεια είναι ότι έχω κακές και όχι τόσο καλές αναμνήσεις. Πέρασα πολλά ζόρια με τον Παπαδάκη, υπό την έννοια ότι κάθε μέρα έπρεπε να βρίσκω και ένα θέμα διαφορετικό, ενδιαφέρον, ξεχωριστό, περίεργο κτλ. κάθε μέρα πρότεινα θέματα στον Γιώργο και μου τα απέρριπτε, κάθε μέρα είχα το άγχος για το ποια θέματα θα αρέσουν στον Γιώργο. Κάθε μέρα ζούσα με το άγχος. Ευτυχώς, είχαμε μία πολύ καλή συνεργασία για εννέα τηλεοπτικές σεζόν. Αλλά κάπου αυτό έκανε τον κύκλο του...
Η επιτυχία και η δημοσιότητα ήρθαν εύκολα ή χρειάστηκε να παλέψετε πολύ;
Νομίζω ότι είμαι από τους ανθρώπους που πάλεψαν πάρα πολύ γι' αυτό. Είμαι από τους ανθρώπους που βρίσκονται στη δουλειά εδώ και 20 χρόνια. Δεν έγινα τώρα γνωστή. Πέρασαν δύο δεκαετίες για να γίνω γνωστή, πάλεψα πολύ για να απολαμβάνω πράγματα, τα οποία κάποιοι λόγω δημοσιότητας τα απολαμβάνουν από τον πρώτο ή δεύτερο χρόνο της δουλειάς τους. Δεν μου χαρίστηκε τίποτα, αλλά πολύ το χαίρομαι αυτό. Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος που να μπορεί να πει 'έλα ρε, εγώ αυτήν τη βοήθησα'.
Ο άντρας σας πώς έζησε τις δύσκολες τηλεοπτικές σας στιγμές; Δεν σας παρότρυνε κάποια στιγμή να τα παρατήσετε;
Όχι αντιθέτως… κάποια στιγμή είχα μείνει χωρίς δουλειά. Ήταν μετά που έφυγα από τον Γιώργο Παπαδάκη, είχε σταματήσει και η συνεργασία με την ΕΤ3, γιατί ενώ μου είχαν υποσχεθεί το κεντρικό δελτίο μετά το αναίρεσαν και έμεινα έτσι. Επί ένα εξάμηνο έψαχνα, πάλευα, χτυπούσα πόρτες και ήταν κλειστές! Ήταν το 2002, έκλαψα αρκετές φορές, ένιωσα ότι δεν ήμουν παραγωγική, ένιωθα άσχημα γιατί έπρεπε να με συντηρεί ο άντρας μου ή ο πατέρας μου, ένιωθα λίγο ότι παρασιτώ και όλα αυτά τα περίεργα. Άλλος στη θέση μου θα μπορούσε να είχε μείνει στην οικογένεια, ωστόσο είμαι ανήσυχος άνθρωπος, δεν μπορώ να επαναπαυθώ. Θέλω να είμαι αυτάρκης και αυτό στο προσφέρει η δουλειά σου.
Ειδικά φέτος τα πράγματα στην τηλεόραση είναι κάπως δύσκολα με δεδομένη την οικονομική κρίση. Αισθάνεστε ανασφάλεια με όλο αυτό;
Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Δεν ένιωσα ανασφάλεια, γιατί νιώθω ότι είμαι από τους πολύ εργατικούς, νιώθω τυχερή, ήταν μία πετυχημένη χρονιά και το συμβόλαιό μου ανανεώθηκε κανονικά.
Αυτή η κρίση θα αποβεί καταστροφική για την τηλεόραση ή θα «καθαρίσει» το τοπίο;
Θα το καθαρίσει καταστρέφοντας. Σίγουρα θα καταστρέψει κομμάτι της αισθητικής μας, γιατί αναγκαστικά γίνονται φτηνές παραγωγές. Πιστεύω ότι θα γεμίσουμε φτηνά reality.
Τι είναι η τηλεόραση για εσάς;
Είναι ένα πολύ επικίνδυνο Μέσον, που εάν δεν γνωρίζεις τις οδηγίες χρήσης μπορεί να σε βλάψει σοβαρά. Είτε το παρακολουθείς είτε το παράγεις.
Σε μία συνέντευξη είχατε πει πως δεν βρίσκετε ισορροπία από την τηλεόραση… Από πού βρίσκετε ισορροπία;
Θα ήμουν ανισόρροπη εάν έβρισκα ισορροπία από την τηλεόραση. Την ισορροπία τη βρίσκω στην προσωπική μου ζωή, στους φίλους και την οικογένειά μου.
Έχετε κάνει όλα όσα ονειρεύεστε στη δουλειά σας;
Η αλήθεια είναι ότι βάζω μικρούς και εφικτούς στόχους... με αυτά τα δεδομένα νιώθω ικανοποιημένη. Θα ήθελα όμως να βοηθήσω και άλλον κόσμο, θα ήμουν πολύ ευτυχής, εάν θα μπορούσα να βοηθήσω ανθρώπους που είναι μακριά από τους δικούς τους.
Είστε η μοναδική Ελληνίδα που έχει πάρει το σημαντικό διεθνές βραβείο Artemis… πώς νιώσατε γι' αυτό;
Νιώθω περήφανη. Ήταν κάτι το οποίο δεν περίμενα. Νιώθω μεγάλη τιμή που πήρα αυτό το βραβείο ανάμεσα σε τόσες γυναίκες στον κόσμο. Αυτό μου δίνει ενέργεια και δύναμη να συνεχίσω.
Πρόσφατα η Ρούλα Κορομηλά σάς χαρακτήρισε «βασίλισσα της βραδινής ζώνης». Αισθάνεστε βασίλισσα;
Δεν αισθάνομαι βασίλισσα, η Ρούλα το είπε από αγάπη, γιατί με συμπαθεί και ίσως να εκτιμάει τη δουλειά μου, αλλά δεν δέχομαι τον τίτλο...
Ποια φιλοσοφία χαρακτηρίζει τη ζωή σας;
Ό,τι αγαπάς το χωράς...
Τι αποτελεί κόκκινο πανί για εσάς;
Η βλακεία! Ξέρω ότι είναι αήττητη, με κάνει έξαλλη και δυστυχώς δεν μπορείς να την παλέψεις.
Αν σας ζητούσα να ανοίξετε το πακέτο της ζωής σας, ποια συναισθήματα θα έβγαιναν από μέσα;
Γλυκά πολύ γλυκά συναισθήματα. Αισθάνομαι ευγνώμων για ό,τι ζω, πιστεύω ότι είμαι πολύ ευλογημένος άνθρωπος από τον Θεό, από την τύχη, γιατί έχω ζήσει πολύ ωραία πράγματα στη ζωή μου όπως οι γονείς, η οικογένειά μου, τα παιδιά μου, οι φίλοι μου που τους έχω χρόνια κοντά μου...