Μιλάει με πάθος, δείχνει ακομπλεξάριστη και ότι τα έχει βρει με τον εαυτό της και τους γύρω της. Το Νοέμβριο κλείνει τα 40 και, όπως λέει, νιώθει καλύτερα από ποτέ. Μία από τις πιο αγαπητές ηθοποιούς του κοινού επιστρέφει δυναμικά στην τηλεόραση και το θέατρο αλλά και σε συνεντεύξεις, όπου μιλά χωρίς να κολλά σε ταμπέλες και πρέπει.    

Μετά από ενάμιση χρόνο αποχής από τα τηλεοπτικά δρώμενα επιστρέφεις με τη συμμετοχή σου στην επαναφορά της σειράς «Ιστορίες του Χωρκού» στο ΡΙΚ. Η απουσία σου ήταν μία συνειδητή επιλογή;  
Στην αρχή δεν ήταν στο πρόγραμμά μου να μην κάνω τηλεόραση, αλλά αργότερα δεν επιδίωξα και στην ουσία να βρω κάτι. Χρειαζόμουν ένα διάλειμμα από τα τηλεοπτικά πράγματα. Είχα ξεκινήσει παράλληλα και τη λειτουργία του θεατρικού εργαστηρίου μου, το οποίο μου απορροφούσε πάρα πολύ χρόνο και όπως είπα και παλαιότερα, πρώτιστη προτεραιότητά μου είναι πλέον τα παιδιά μου. Ήθελα να έχω χρόνο να είμαι μαζί τους. Μεγαλώνουν, μεγαλώνουν ταυτόχρονα και οι ανάγκες τους και ήθελα να είμαι κοντά τους.
Πώς αποφάσισες να επιστρέψεις;  
Έπρεπε να επιστρέψω γιατί και οικονομικά δεν είμαι και τόσο ανεξάρτητη για να μπορώ να μη δουλεύω για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πρέπει να δουλέψω για να ζήσω. Ο κόσμος έχει λανθασμένη εικόνα για τους ηθοποιούς. Νομίζει ότι δουλέψαμε κάποια χρόνια και έχουμε τακτοποιηθεί οικονομικά για το υπόλοιπο της ζωής μας. Δεν ισχύει αυτό το πράγμα στην Κύπρο. Πρέπει να δουλεύεις μέχρι να πεθάνεις για να επιβιώσεις. Επιστρέφω λοιπόν με τη σειρά «Ιστορίες του Χωρκού» και θεατρικά ανήκω από αυτήν τη σεζόν στο δυναμικό του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου.
Όταν όμως δουλεύεις κάποια χρόνια στο επάγγελμα αυτό και μάλιστα επιτυχημένα, σίγουρα και οι αμοιβές αυξάνονται και οι προτάσεις πέφτουν βροχή.  
Όχι, δεν ισχύει αυτό το πράγμα. Όταν είσαι επιτυχημένος ή αναγνωρίσιμος ή όταν έχεις κατακτήσει την αγάπη και την εκτίμηση του κόσμου, δεν σημαίνει ότι θα έχεις συνεχώς και προτάσεις για δουλειές. Είναι και περίοδοι που δεν χτυπά καθόλου το τηλέφωνο. Είμαστε σε ένα συνεχές και μόνιμο άγχος για εξεύρεση της επόμενης δουλειάς. Είναι πολλά τα πράγματα που συντείνουν για να βρει ένας ηθοποιός δουλειά και δεν επιλέγεται πάντα λόγω του ταλέντου, της αξίας του, της αναγνωρισιμότητας ή της εκτίμησης που χαίρει από τον κόσμο. Είναι και πολλοί άλλοι παράγοντες.
Όπως;
Τα κυκλώματα και το κατά πόσο εσύ ο ίδιος προσπαθείς να ανήκεις σε κύκλους ατόμων που μπορεί να σε βοηθήσουν στο να βρεις δουλειά. Εγώ απέχω από αυτά τα πράγματα. Όσοι με ξέρουν, ξέρουν ότι κάνω τη δουλειά μου, πάω σπίτι μου, έχω τους φίλους μου -που τους έχω από την παιδική μου ηλικία- και αυτή είναι η ζωή μου. Δεν μπλέκω τα προσωπικά μου με τα επαγγελματικά μου και δεν ανήκω σε κύκλους ατόμων που θα με βοηθήσουν να είμαι για πάντα στην τηλεόραση ή στο θέατρο. Αν θα υπάρχω σε αυτήν τη δουλειά θέλω να είμαι γι’ αυτό που είμαι και όχι γι’ αυτούς που ξέρω.
Γιατί μετά από μία αποχή δεν επιστρέφεις με κάτι δυναμικό, νέο και φρέσκο και επιλέγεις μία σειρά που είναι κατά κάποιο τρόπο «ξαναζεσταμένο φαγητό»;
Πέρασε από το μυαλό μου γιατί να πάω να κάνω κάτι που κάναμε πριν από τόσα χρόνια. Σου απαντώ με πάσα ειλικρίνεια όμως ότι επιστρέφω στη συγκεκριμένη σειρά γιατί δεν μπορώ να μην παίξω στην επαναφορά της. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οικογένειά μου. Μεγάλωσα μαζί τους. Πέρασα 11 χρόνια από τη ζωή μου. Επιπλέον, ήταν ένας ρόλος που αγάπησα πάρα πολύ, που με καθιέρωσε στη συνείδηση του Κύπριου τηλεθεατή και ήταν ίσως ο πιο ολοκληρωμένος και ο πιο αγαπημένος ρόλος της καριέρας μου.
Δεν φοβάσαι ότι ίσως να μην έχει την επιτυχία που είχε;
Όχι. Είμαι σίγουρη ότι θα έχει την επιτυχία που είχε. Και περισσότερη. Αν αξιοποιηθεί σωστά από το κανάλι αυτή η σειρά, αποκλείεται να μην έχει επιτυχία, γιατί έχει ένα βασικό συστατικό. Την αλήθεια. Είναι μία αληθινή και έντιμη σειρά. Είναι μία πάρα πολύ καλή τηλεοπτική παραγωγή για να μην έχει επιτυχία.
Μίλησέ μας λίγο και για το θεατρικό εργαστήρι σου.
Στο «Σελάνα» έρχονται παιδιά από 6 ετών μέχρι και ενήλικες. Στην ουσία έρχονται άνθρωποι που αγαπούν το θέατρο, είναι εραστές της συγκεκριμένης τέχνης και οι οποίοι για κάποιους λόγους δεν μπόρεσαν ποτέ να ακολουθήσουν αυτό το επάγγελμα. Άνθρωποι που αφιερώνουν χρόνο από την προσωπική τους ζωή, που ευτυχώς δεν εξαρτώνται από αυτό οικονομικά, έχουν τις δουλειές τους και κάνουν το κέφι τους γιατί το αγαπούν πολύ. Υπάρχει και τμήμα προετοιμασίας παιδιών που θέλουν να μπουν σε δραματικές σχολές.
Πόσο εύκολο είναι για μία γυναίκα σήμερα να είναι επιτυχημένη τόσο σε επαγγελματικό επίπεδο όσο και σε προσωπικό;
Πάρα πολύ δύσκολο και χρειάζεται πάρα πολλή τύχη και προσπάθεια. Προσωπικά πρέπει να είσαι τυχερός και να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους που αισθάνεσαι ότι εισπράττεις περισσότερη αγάπη από αυτήν που δίνεις. Επαγγελματικά πρέπει να δουλεύεις με υπομονή και επιμονή για να έχεις μία καλή πορεία στο χώρο που επέλεξες.                                              
Πώς είναι η Θέα ως μητέρα;
Είναι ο πιο ωραίος ρόλος της ζωής μου. Ήθελα να κάνω γιους και ευτύχησα να κάνω γιους. Με τίποτα δεν αλλάζω αυτόν το ρόλο. Πιστεύω ότι η γυναίκα έρχεται στον κόσμο πρώτιστα για να γίνει μητέρα. Αν τώρα μία γυναίκα μπορέσει να γίνει «μητέρα» και μίας μεγάλης ανακάλυψης στον επιστημονικό τομέα ή μίας μεγάλης επιτυχίας σε οποιονδήποτε άλλο τομέα, ακόμη καλύτερα.   
Ανέκαθεν ήταν όνειρο ζωής για σένα η δημιουργία οικογένειας;
Όταν ήμουν μικρότερη, κάθε άλλο παρά να δημιουργήσω οικογένεια σκεφτόμουν. Αλλά με το που ξύπνησε μία μέρα το ένστικτο της μητρότητας, θα ήθελα να μπορούσα να κάνω και τέσσερα και πέντε και έξι παιδιά. Μου αρέσει πολύ ο ρόλος αυτός. Τον απολαμβάνω. Με τους γιους μου είμαι φίλη. Πάμε παντού μαζί και δεν τους συμπεριφέρθηκα ποτέ ως παιδιά. Λες και έχουμε την ίδια ηλικία. Ξέρεις πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια που είναι κοντά μας τα παιδιά μας; Θέλω όσα χρόνια είναι μαζί μου να μη στερηθούν όχι υλικά αγαθά, αλλά την αγάπη μου, τη σημασία μου, το χέρι μου να τους αρπάξει την ώρα που θα είμαι εκεί. Αυτή είναι η προτεραιότητά μου.
Πρόσφατα δεν δίστασες να αποκαλύψεις δημοσίως και την ηλικία σου.
Προτιμώ τα 40 από τα 20. Στα 20 ένιωθα ότι υπήρχαν κενά όσον αφορά στις γνώσεις μου, την προσωπικότητά μου, τη συμπεριφορά μου, την καλλιέργειά μου. Στα 30 αισθανόμουν ακόμη τα κενά, στα 40 νιώθω ότι κλείνουν σιγά-σιγά, στα 50 μου ελπίζω περισσότερο και στα 60 μου ακόμη πιο πολύ. Η κάθε ηλικία έχει διαφορετικά πράγματα που μπορείς να απολαμβάνεις. Το σύνδρομο της αιώνιας νέας το παθαίνουν οι γυναίκες που προσπαθούν να περάσουν την εικόνα της μοιραίας, της ωραίας, της sexy. Στα 40 μου δεν θέλω να περάσω την εικόνα της ωραίας. Υπάρχουν πολλές νέες και ωραίες ηθοποιοί, αφήστε με εμένα. Ας με θυμούνται για κάτι άλλο οι άνθρωποι.
Στην αρχή όμως της καριέρας σου έπαιζες τους ρόλους της ωραίας και της μοιραίας. Πώς αισθάνεσαι που πλέον αγγίζεις ένα άλλο όριο ηλικιακά;  
Ωραία δεν θεώρησα ποτέ ότι είμαι. Τώρα αν το θεωρούν ή το θεωρούσαν κάποιοι άλλοι, πιθανό να μην έχουν υψηλά επίπεδα αισθητικής. Αν έπρεπε τώρα να επιλέξω ένα ρόλο, θα σου πω ότι θα έκανα με μεγαλύτερη χαρά το ρόλο της μαμάς παρά της ωραίας. Είμαι μία ηθοποιός μέτριας εξωτερικής εμφάνισης, που δεν έχω κανένα πρόβλημα να παίξω ρόλους μεγαλύτερης ηλικίας. Θεωρώ ανούσιο μία ηθοποιός μέχρι και τα 50 της να επιδιώκει να παίζει τους ρόλους της ωραίας. Ποτέ δεν επένδυσα σε αυτήν την ιδιότητα και ότι θα υπάρχω στο επάγγελμα σαν η ωραία. Θέλω να αρέσω στον κόσμο σαν ηθοποιός, για να μπορώ να υπάρχω και στα 60 σ’ αυτό το επάγγελμα και όχι να σβήσει η καριέρα μου μόλις εμφανιστεί η πρώτη ρυτίδα ή η χαλάρωση. Η καριέρα μου δεν θα σταματήσει μόλις εμφανιστούν αυτά. Θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά, γιατί στήριξα και θέλω να στηρίζω την πορεία μου στο χώρο στο ότι ο κόσμος με εκτιμά από τον τρόπο που ερμηνεύω τους ρόλους και όχι από το ότι προσπαθώ να πουλήσω τη μούρη μου.
Το γεγονός ότι είσαι ηθοποιός δεν σε κάνει όμως να δίνεις περισσότερη σημασία στην εικόνα σου;
Δεν είναι θέμα επαγγέλματος. Θεωρώ ότι είναι περισσότερο θέμα αξιοπρέπειας. Δεν βγαίνω ποτέ από το σπίτι μου χωρίς make up, ίσως γιατί δεν ευτύχησα να είμαι όμορφη όπως είπα και προηγουμένως και να μπορώ να πω ότι θα βγω και αχτένιστη στο δρόμο. Δεν νιώθω καλά αν δεν περιποιηθώ τον εαυτό μου. Είναι θέμα αυτοσεβασμού αλλά και σεβασμού σ’ αυτούς που με βλέπουν. Είμαι καλαίσθητο άτομο και δεν μπορώ να μην είμαι σωστά ντυμένη και περιποιημένη.
Με όλες τις ασχολίες σου βρίσκεις χρόνο για τη Θέα;
Δυστυχώς τίποτα από όσα μου άρεσαν δεν τα κάνω πλέον ή τα έχω περιορίσει στο ελάχιστο. Τα μόνα που επιδίωξα και που συνεχίζω και κάνω γιατί τα έχω ανάγκη και ως άνθρωπος αλλά και για την ψυχική μου υγεία, είναι να διαβάζω και να γυμνάζομαι. Δεν θα με δεις ποτέ να κάθομαι σε μία καφετερία της Λευκωσίας, αλλά θα με δεις τα πρωινά στο γυμναστήριο ή σε ένα πάρκο να τρέχω και έστω στον ελάχιστο χρόνο που διαθέτω, προσπαθώ να κρατώ επαφή με το διάβασμα, που μου αρέσει πάρα πολύ.   
Έχεις μετανιώσει για κάτι που έκανες στη ζωή σου;
Για πολλά πράγματα, που δεν αφορούν όμως στην καριέρα μου αλλά στη ζωή μου. Κάποιες φορές για κάποιους ανθρώπους δεν ήμουν όπως θα ήθελαν να ήμουν. Είμαι άνθρωπος με έντονο μεσογειακό ταμπεραμέντο. Γελώ πολύ, κλαίω πολύ, θυμώνω πολύ και δεν φοβάμαι να πω την αλήθεια. Αν πλήρωσα κάτι στη ζωή μου πάρα πολύ ήταν που δεν φοβήθηκα ποτέ να πω τα πράγματα με το όνομά τους. Η σιωπή μου μπορεί να μου εξασφάλιζε μεγαλύτερη καριέρα. Επέλεξα να μη σιωπήσω και ας έχω αυτήν την καριέρα που έχω. Δεν θα φοβηθώ έναντι οποιασδήποτε εξουσίας ή αρχής. Πιστεύω βαθύτατα στην έννοια της δημοκρατίας και νιώθω ότι μπορώ να εκφράζω τη γνώμη μου ελεύθερα.
Κάνεις όνειρα;
Όχι, ζω το παρόν. Δεν κάνω όνειρα. Έχω μία έμφυτη φοβία προς τα όνειρα και μία έμφυτη αποστροφή προς το παρελθόν. Ζω το σήμερα.