Καθηγήτρια και ηθοποιός. Η Αλεξία Παρασκευά σε μία άκρως «γυναικεία» συζήτηση, μας μιλά για θυελλώδεις έρωτες, για λάθη αλλά και για το βιολογικό της ρολόι, που έχει χτυπήσει εδώ και καιρό.

Σε ποια φάση σε πετυχαίνουμε τώρα;
Τη σχολική χρονιά που μας πέρασε δίδασκα θεατρολογία σε μία ιδιωτική σχολή. Ήταν κάτι που ήθελα πάρα πολύ να κάνω, να δουλεύω δηλαδή με παιδιά που έχουν πάθος με την υποκριτική και θέλουν να ασχοληθούν με αυτήν. Αυτό δίνει και σε εμένα την ευκαιρία να μοιράζομαι μαζί τους τις εμπειρίες μου και επιπλέον μου παρέχει και την οικονομική δυνατότητα να κάνω επιλογές σε θέατρο και τηλεόραση. Μία ανεξαρτησία δηλαδή που με έκανε να καταλάβω ότι έχω επιλογές και πως ο καθένας μας μπορεί να λέει «όχι» όταν θέλει.
Τι εννοείς; Ότι προηγουμένως δεν έλεγες «όχι»;
Δυσκολεύομαι να λέω «όχι». Δεν μου αρέσει να πληγώνω τον άλλο ή να παρεξηγούμαι, οπότε κάποτε, παρόλο που το ένστικτό μου μπορεί να μου έλεγε όχι, μετά κάτι άλλο μου γύριζε το χέρι. Έχω κάνει πράγματα που, αν άκουγα το ένστικτό μου, δεν θα τα έκανα.
Για παράδειγμα;
Όσον αφορά στην προσωπική μου ζωή, λάθος επιλογές σε μια σχέση. Παρόλο που στην αρχή καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά, εντούτοις το αγνοείς και κάνεις ότι δεν είναι εκεί το πρόβλημα, ένα λάθος που νομίζω ότι όλοι κάναμε κάποια στιγμή. Ό,τι και να γίνει όμως θα βγει το «σκουλήκι» ξανά. Δεν είπα όμως ποτέ για κάτι «Μακάρι να μην το είχα κάνει» και τώρα είμαι σε μια φάση που λέω ότι όλα πλέον είναι καλά.
Το σχολείο ήταν και ένας από τους λόγους αποχής σου από την τηλεόραση;
Δεν είμαι σίγουρη ποιο ήρθε πρώτα. Είναι επειδή υπήρξε μια απογοήτευση δουλειάς που με έκανε να αρχίσω να σκέφτομαι ξανά το επάγγελμα της καθηγήτριας; Ή το ότι μου έλειψε η ρουτίνα και ήθελα κάτι σταθερό; Επιπλέον, έχασα και κάποιες σημαντικές στιγμές. Είναι αρκετά μοναχική η ζωή του ηθοποιού και όταν δουλεύεις πολλές ώρες, δεν έχεις χρόνο για κάτι άλλο και γυρνώντας στο σπίτι είσαι μόνος. Με το σχολείο, όμως, έχω βρει τις ισορροπίες. Έχουν έναν ενθουσιασμό και μια αθωότητα τα παιδιά, τα οποία εμείς χάσαμε.
Τι θα έλεγες ότι έχεις αμελήσει;
Αμέλησα πάρα πολύ την Αλεξία και τώρα είμαι στο στάδιο που αρχίζω και πάλι να δημιουργώ μία σχέση μαζί της. Τώρα μπορώ να πω ότι είμαι χαρούμενη σε όλους τους τομείς.
Είσαι απούσα από τη θεατρική σκηνή;
Αυτή την περίοδο ναι. Όμως μέχρι τα Χριστούγεννα θέλω να βρεθεί κάτι. Έχω την ανάγκη να παίξω.
Ετοιμάζεις κάτι εσύ;
Θέλω πολύ να παίξω θέατρο πάλι, είναι το πάθος μου. Μου αρέσουν και οι ταινίες και ίσως επιδιώξω κάτι. Έχω και ένα φίλο στην Αμερική που ασχολείται με τις παραγωγές και ίσως κάνουμε ένα σενάριο μαζί. Μόλις αρχίσει το σχολείο θα αφοσιωθώ σε αυτό, αλλά έχω σκεφτεί διάφορα, κάποιες προτάσεις που αξίζει να υλοποιηθούν. Για πρώτη φορά στη ζωή μου ίσως άρχισα να το κυνηγώ εγώ. Παράλληλα, θέλω πολύ να επιστρέψω στην τηλεόραση και το θέατρο.
Τι θυμάσαι από την πρώτη ταινία που γύρισες;
Υποδυόμουν μία Κύπρια που θα παντρευόταν στην Αγγλία με γάμο κυπριακό και παραδοσιακό. Συμπρωταγωνιστής μου ήταν ένας ξανθός ηθοποιός, που μόλις τον έβλεπες έλεγες «Τι κούκλος». Δεν μιλήσαμε καθόλου και στη σκηνή που θα φιλιόμασταν έξω από την εκκλησία, νιώθαμε και οι δύο πολύ άβολα, ήταν πολύ μηχανικό. Τότε εγώ στην πρεμιέρα έπρεπε να σκεφτώ τι θα κάνω, όταν θα έπαιρνα τον Κύπριο ζηλιάρη σύντροφό μου να τη δει. Και όντως, όταν παρακολουθήσαμε την ταινία, δεν το πήρε πολύ καλά και δεν ήταν τίποτα στην ουσία. Παρατηρώ ότι πολλοί άντρες κομπλάρουν όταν είσαι ηθοποιός και αυτό το κατάλαβα τότε που γυρίζαμε τη σειρά «30 και κάτι» και υποδυόμουν τη Βαρβάρα, μία γυναίκα 100 χρόνια μπροστά από τη δική μας κοινωνία.
Βρήκες τον ιδανικό άντρα;
Κάθε φορά το ίδιο νομίζω, αλλά για να είμαι 30 και κάτι και μόνη, δεν τον βρήκα. Τώρα πια άρχισα και φιλτράρω, έγινα πιο επιλεκτική και ιδιότροπη.
Έχεις πρόβλημα με την ηλικία;
Φέτος για πρώτη φορά, διότι κοντεύω τα 35 και ήταν για μένα μία καθοριστική ηλικία. Είχα άλλα σχέδια, αλλά δεν με νοιάζει πια ο γάμος, βλέποντας και πόσα ζευγάρια χωρίζουν. Καλύτερα να περιμένω. Αυτό που με αγχώνει είναι το βιολογικό ρολόι.
Έχει χτυπήσει;
Από τα 20! Επειδή ξέρω κιόλας ότι όταν καθυστερείς είναι και πιο δύσκολο, αυτό με αγχώνει. Είναι κάτι που με απασχολεί, γιατί ξέρω ότι θέλω οικογένεια.
Νομίζεις τρομάζεις τους άντρες;
Νομίζω τρομάζω γενικά τους πάντες όταν τους γνωρίζω, αλλά είμαι απλώς ο εαυτός μου. Έχω μεγάλη αυτοπεποίθηση, αλλά μπορώ κιόλας να προσποιούμαι στους άντρες ότι είμαι άνετη.
Πώς θα έλεγες ότι είναι η προσωπική σου ζωή;
Συνήθως η προσωπική μου ζωή είναι πολύ μπερδεμένη. Είχα θυελλώδεις χωρισμούς, θυελλώδεις σχέσεις, αλλά τουλάχιστον όταν είμαι ερωτευμένη είμαι ζωντανή. Επίσης μου αρέσει να έχω λίγο δράμα στη ζωή μου. Όταν δεν υπάρχει, προσπαθώ να το δημιουργήσω. Έχω, βέβαια, και κάποιες δόσεις τρέλας, γιατί λίγη τρέλα στη ζωή μας είναι πάντοτε καλή.