Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΟΥ ΑΚΕΛ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΥΖΥΓΟ ΤΟΥ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΟΥΣ

Είναι ένα συνηθισμένο ζευγάρι, που εδώ και 29 χρόνια μοιράζονται τα πάντα. Εκείνος, μετά από πολλά χρόνια στο ΑΚΕΛ, έγινε Γενικός Γραμματέας και, εκείνη, στηρίζει με χαμόγελο κάθε του επιλογή. Με τον Άντρο Κυπριανού και τη σύζυγό του Σοφία Ποδινά είχαμε γνωριστεί τυχαία σε μια εκδήλωση. Τα τυπικά «Τι κάνετε; Πώς είστε;» τα είχαμε ξεπεράσει από την πρώτη στιγμή που επισκέφτηκα το σπίτι τους ένα πρωινό Σαββάτου. Άνετοι, χαμογελαστοί και πάνω απ’ όλα φιλικοί με υποδέχτηκαν σαν μία καλή φίλη.

Πώς είναι ο έγγαμος βίος μετά από 29 χρόνια;
Άντρος: Είναι ενδιαφέρων… Το γεγονός ότι εγώ λείπω πολλές ώρες, σίγουρα προκαλεί κάποια προβλήματα, αλλά την ίδια στιγμή τον κρατά ζωντανό.
Σοφία: Πέρασαν 29 χρόνια;

Ισχύει ότι μαθαίνεις τον άνθρωπό σου καλύτερα από τον ίδιο σου τον εαυτό;
Σ: Σίγουρα. Υπάρχει και μια σιγουριά, γιατί γνωρίζεις πώς θα αντιδράσει ο άλλος ανά πάσα στιγμή.

Τι είναι αυτό που ανανεώνει τη σχέση σας;
Σ: (γέλια). Όταν γνωρίζεις το σύντροφό σου είναι αυτό που λένε το ήσυχο λιμάνι σου.

Φαίνεστε ότι είστε πιο ανοιχτός χαρακτήρας από το σύζυγό σας.
Σ: Νομίζω ότι είμαι πιο ανοιχτός χαρακτήρας, αλλά σε μικρό κύκλο. Όταν βρεθώ με πολύ κόσμο, κλείνομαι στο καβούκι μου.
A: Έχεις απόλυτο δίκαιο, είμαστε εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες. Στην περίπτωσή μας ταιριάζει αυτό που λένε ότι τα ετερώνυμα έλκονται. Η Σοφία είναι πολύ διαφορετικός χαρακτήρας από εμένα.

Ποιος από τους δύο κρατά σε ετοιμότητα τη σχέση σας;
Σ: Δεν σκεφτήκαμε ποτέ ότι κάποιος κάνει κάτι το διαφορετικό.
A: Ούτε μας απασχολεί αυτό το ζήτημα, για να είμαστε ειλικρινείς (γέλια). Αλλά εκείνο που βοηθά να χαλαρώσουμε είναι μια καλή παρέα με φίλους ή η καλή μουσική σ’ ένα χώρο διασκέδασης.

Πώς εκδηλώνεστε όταν νιώσετε ότι ενοχλείστε από τη συμπεριφορά του συντρόφου σας;
A: Μετά από τόσα χρόνια δεν μπορεί να νιώθει κάτι τέτοιο ο άλλος.
Σ: Μπορεί να μη μιλώ. Με αυτόν τον τρόπο δείχνω ότι κάτι με ενόχλησε.

Υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε στη ζωή σας;
Α: Δεν με προβλημάτισε ποτέ. Τώρα που το σκέφτομαι, θα άλλαζα κάτι.

Τι θα ήταν αυτό;
Παλαιότερα ασχολούμουν με τον αθλητισμό. Δυστυχώς όμως, πώς να το χαρακτηρίσω, είχα μία υπέρμετρη αισιοδοξία, μία ανευθυνότητα. Παρόλο που ήμουν τραυματισμένος, εξακολουθούσα να παίζω είτε ποδόσφαιρο είτε μπάντμινγκτον, με αποτέλεσμα να καταστρέψω το δεξί μου γόνατο. Αν μπορούσα να επιστρέψω πίσω στο χρόνο, θα το προστάτευα, για να έχω και τα δύο μου πόδια γερά.

Ασχολείστε τώρα με οποιοδήποτε άθλημα;
Α: Όχι. Δεν υπάρχει χρόνος αλλά ούτε και γόνατα.
Σ: Eπαγγελματικά, ίσως θα έκανα κάτι το διαφορετικό.

Τι θα ήθελες να κάνεις;
Σ: Θα ήθελα να κάνω κάποιες άλλες σπουδές, που θα με βοηθούσαν περισσότερο. Στην προσωπική μου ζωή, όμως, δεν θα άλλαζα τίποτε.

Πώς φαντάζεστε τη ζωή σας μετά από δέκα χρόνια;
Α: Πιο ήσυχη.
Σ: Θα κάνω πράγματα που δεν μπορώ να κάνω τώρα.

Σε ποια πράγματα αναφέρεστε;
Σ: Για παράδειγμα, όταν πάμε ένα σαββατοκύριακο εκτός πόλης, νιώθω ότι δεν είναι αποκλειστικά για μας. Τις περισσότερες φορές το σαββατοκύριακό μας θα συνδυαστεί με κάτι επαγγελματικό.
Α: Συμφωνώ απόλυτα με αυτό. Στο μέλλον ευελπιστώ ότι θα κάνουμε κάποιες αποδράσεις τόσο εντός όσο και εκτός Κύπρου.

Σε ποια θέματα διαφωνείτε περισσότερο;
Σ: Στα οικονομικά. Θα ήθελα να είχα λίγη άνεση παραπάνω.

Λόγω της θέσης του συζύγου σας, θα εγκαταλείπατε τη δουλειά σας και να μείνετε σπίτι;
Σ: Δεν έχω την οικονομική άνεση να εγκαταλείψω τη δουλειά μου. Κι αν θ’ αλλάξω καμιά φορά θέση εργασίας, πρέπει να είμαι σίγουρη ότι θα εξασφαλίσω τα ίδια οικονομικά οφέλη. Πριν από 20 χρόνια, που έβλεπα τις αγγελίες, ο μισθός για τη θέση της σελίδωσης των περιοδικών ήταν συγκριτικά πολύ υψηλός για τα δεδομένα. Οπότε, μπήκα στο χώρο της φωτοσύνθεσης γιατί κατ’ αρχάς με κέντρισε ο μισθός και ακολούθως πήγα στο κολέγιο και έκανα κάποια μαθήματα για το συγκεκριμένο επάγγελμα.

Μέχρι τώρα πίστευα ότι η θέση του Γενικού Γραμματέα είναι επικερδής.
Α: Κάνεις λάθος (γέλια). Οι μισθοί στο ΑΚΕΛ είναι μεσαίου εργαζομένου, θα έλεγα. Είναι λιγότερα από το μισθό που παίρνουν οι βουλευτές. Δεν έχουμε τη δυνατότητα η Σοφία να εγκαταλείψει τη δουλειά της.

Συμβουλεύεστε καθόλου τη σύζυγό σας όσον αφορά στα επαγγελματικά σας;
Α: Καθόλου. Δεν συζητώ γι’ αυτά τα θέματα με τη Σοφία. Πολιτικές συζητήσεις δεν γίνονται στο σπίτι.

Αν πρέπει να πάρετε μία απόφαση πολύ σημαντική για σας, δεν ρωτάτε τη σύζυγό σας;
Α: Μόνο σε δύο περιπτώσεις συζητήσαμε με τη Σοφία, η μία ήταν όταν αποφάσισα να φύγω από τη διδασκαλία για να εργαστώ στο ΑΚΕΛ, διότι ήταν μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μας. Και πρόσφατα, όταν προβληματιζόμουν πολύ σοβαρά αν θα ήμουν υποψήφιος για τη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ. Απλώς της είπα τους προβληματισμούς μου και ότι ενδεχομένως θα διαφοροποιείτο η ζωή της.

Διαφοροποιήθηκε αρκετά η ζωή σας;
Α: Δεν θα έλεγα πάρα πολύ. Απλώς είναι περισσότερες οι ευθύνες και περισσότερος ο χρόνος που αφιερώνω τώρα στο κόμμα. Η ζωή της Σοφίας έχει αλλάξει, γιατί υποχρεώνεται να με συνοδεύει σε κάποιες εκδηλώσεις. Πρώτα φυσικά έχει την ευθύνη του σπιτιού και των παιδιών, παρόλο που έχουν μεγαλώσει.

Εξακολουθούν να μένουν μαζί σας τα παιδιά;
Α: Ναι. Ο γιος μου σπουδάζει και η κόρη μου, παρόλο που είναι μεγάλη και εργάζεται στο Αντιναρκωτικό Συμβούλιο, εξακολουθεί να μένει μαζί μας.

Τα παιδιά σας ακολουθούν τις πολιτικές πεποιθήσεις του πατέρα;
Α: Και οι δύο ασχολούνται περισσότερο με τον αθλητισμό, αφιερώνοντας πάρα πολλές ώρες από το χρόνο τους. Τώρα τελευταία η κόρη μου έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για να γραφτεί στο κόμμα. Την ενδιαφέρει η πολιτική, χωρίς ωστόσο να είναι πολύ ενεργό μέλος. Έχει τις δικές της απόψεις και χαίρομαι γι’ αυτό. Ξέρει να διακρίνει τι είναι σωστό και τι λάθος.

Αν είχε μια διαφορετική πολιτική άποψη από τη δική σας, θα τη δεχόσασταν εύκολα;
Α: Νομίζω ότι θα τη δεχόμουν σε ό,τι αφορά τις επιλογές, αλλά δεν θα με ικανοποιούσε. Βέβαια, νομίζω ότι μέσα από τη διαπαιδαγώγηση που είχαν στο σπίτι και στην ΕΔΟΝ, δεν θα μπορούσαν να είχαν άλλες απόψεις.

Πώς είναι ένα 24ωρό σας;
Α: Πολύ γεμάτο. Τώρα καθυστερώ λίγο περισσότερο για το γραφείο, πάω στις 7.30. Ενώ παλαιότερα το πρωινό ξεκινούσε με ραδιοφωνικές συνεντεύξεις, συζητήσεις κτλ., τώρα ξεκινά με την ανάγνωση των εφημερίδων. Στις 8.30 είναι η συνεδρία της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής, στη συνέχεια πολλές συναντήσεις, μελέτη, τηλεφωνήματα και το βράδυ διάφορες ομιλίες σε συγκεντρώσεις.

Αυτό γίνεται σε καθημερινή βάση;
Α: Ναι, περίπου 16 με 18 ώρες την ημέρα.

Τι ώρα έρχεστε στο σπίτι;
Α: Τα μεσάνυχτα. Το σαββατοκύριακο είναι κάπως πιο άνετο το 24ωρο, αλλά πάλι με πολλές εκδηλώσεις.

Κατάγεστε από μια φτωχή οικογένεια, όπου ο πατέρας σας ήταν συνδικαλιστής, ο οποίος μάλιστα εργοδοτείτο από την ΠΕΟ. Αναμένατε ποτέ ότι θα φτάσετε στο πιο ψηλό σκαλοπάτι της ιεραρχίας του ΑΚΕΛ;
Α: Ο πατέρας μου εργάστηκε μια μικρή περίοδο της ζωής του. Ποτέ δεν προγραμματίζω ούτε βάζω μακροπρόθεσμους στόχους σε ό,τι αφορά την πολιτική. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι κάθε φορά στα διάφορα πόστα που είμαι, να κάνω τη δουλειά μου όσο καλύτερα γίνεται.

Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σας;
Α: Όπως είπα και προηγουμένως, δεν έχω καμία φιλοδοξία απ’ εδώ και πέρα. Τα πράγματα θα εξελιχθούν από μόνα τους.

Εγκαταλείψατε την καριέρα του καθηγητή για ν’ αναμειχθείτε με την πολιτική. Τι είναι αυτό που σας κέντρισε και ενταχθήκατε στο ΑΚΕΛ;
Α: Η δουλειά του καθηγητή ήταν κάτι το μόνιμο, πιο εύκολο και πολύ πιο προσοδοφόρο. Θα έλεγα όμως και πολύ πιο τυποποιημένο. Εργάστηκα δέκα χρόνια ως καθηγητής και ουσιαστικά κάθε μέρα ήταν μία επανάληψη της προηγούμενης. Τώρα όμως καμία μέρα δεν μοιάζει με την άλλη, είναι εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Πέραν τούτου, από 18 χρόνων είμαι μέλος του ΑΚΕΛ. Είχα πάντοτε ενδιαφέρον για τα κοινωνικά θέματα. Ήταν, μπορώ να πω, μια δελεαστική πρόταση, γιατί θα έκανα κάτι που με ικανοποιούσε πολύ περισσότερο.

Σε ποια ηλικία εγκαταλείψατε το χώρο της διδασκαλίας;
Α: Στα 33 μου είχα φύγει από το Τεχνολογικό, για να πάω στο ΑΚΕΛ.

Και φαντάζομαι δεν το μετανιώσατε καθόλου...
Α: Όχι, καθόλου. Παρόλο που αναπολώ κάποιες στιγμές ηρεμίας, δεν το μετάνιωσα.

Ήσασταν αυστηρός καθηγητής;
Α: Πρέπει να ρωτήσετε τους μαθητές γι’ αυτό, αλλά χαίρομαι γιατί ακόμη και σήμερα δηλώνουν ικανοποιημένοι.

Αν δεν ήσασταν ενταγμένος στο χώρο του ΑΚΕΛ, σε ποιο άλλο χώρο πιστεύετε ότι θα ήσασταν;
Α: Δεν θα ασχολούμουν με την πολιτική. Ο πατέρας μου, παρόλο που είχε εγκαταλείψει το σχολείο στα 11 του χρόνια λόγω της φτώχιας και της ορφάνιας, εργαζόταν στο μεταλλείο, για να επιβιώσει. Είχε όμως μια πλούσια βιβλιοθήκη, η οποία ήταν και η καθοριστική στροφή για μένα στις επιλογές που έκανα. Τα βιβλία με βοήθησαν ν’ ανακαλύψω τι ήθελα, ποιες ήταν οι πολιτικές μου επιλογές.

Μέσω της μάθησης επιλέξατε αυτό που σας ταίριαζε καλύτερα;
Α: Ναι, ακριβώς.