ΜΕ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΖΗΤΟΥΣΕ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΖΩΝΙΚΗΣ

Υποστήριζε λύση με ομοσπονδιακή κυβέρνηση χωρίς ισχυρές εξουσίες, και συνιστώντα κρατίδια με ισχυρές αρμοδιότητες, μία μορφή λύσης που πλησιάζει τη συνομοσπονδία. Παραχώρηση προς το ΑΚΕΛ, η εγκατάλειψη(;) εκείνης της θέσης, η οποία όταν υπεβλήθη, συνάντησε την καθολική αντίδραση των πολιτικών δυνάμεων. Η εξελικτική ομοσπονδία του Ιεροδιακόνου και το εξελικτικό κράτος του Αναστασιάδη

Ο ΔΗΣΥ εξέλεγε πάντοτε Πρόεδρο όταν κατέβαινε στις εκλογές με λάβαρο τις πιο ακραίες απορριπτικές θέσεις!

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, όπως και το κόμμα του, έχουν υπερβεί κατά πολύ τη λύση της διζωνικής ομοσπονδίας. Έχουν προελάσει μέχρι τη χαλαρή ομοσπονδία, η οποία πανεύκολα μπορεί να ερμηνευθεί, από την τουρκική πλευρά, ως συνομοσπονδία. Η στήριξη του Νίκου Αναστασιάδη, σε λύση χαλαρής ομοσπονδίας, τεκμηριώνεται με έγγραφο που κατέθεσε στο Εθνικό Συμβούλιο, επί προεδρίας Χριστόφια, και με δηλώσεις στις οποίες προέβη, τότε, σε τηλεοπτικούς σταθμούς, στις οποίες εξηγούσε γιατί προκρίνει τη χαλαρή ομοσπονδία, ως ασφαλέστερη λύση για την ελληνοκυπριακή πλευρά.

Συγκεκριμένα, με το έγγραφό του, ο τότε Πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού εξηγεί γιατί η χαλαρή ομοσπονδία μπορεί να λειτουργήσει κατά πιο βιώσιμο τρόπο από την ομοσπονδία με ισχυρή κεντρική κυβέρνηση. Είχε ταχθεί υπέρ της παραχώρησης μεγαλύτερων εξουσιών στα δύο συνιστώντα κράτη, και υπέρ μίας ομοσπονδιακής κυβέρνησης με λιγότερες εξουσίες, ώστε, κατά την άποψή του, να μη δημιουργούνται συνεχώς προστριβές μεταξύ των δύο συνιστώντων κρατών και να αποφεύγονται διαμάχες, οι οποίες θα έθεταν σε κίνδυνο τη λειτουργία του κράτους και τη βιωσιμότητα της λύσης.

Η πρόταση εκείνη του Νίκου Αναστασιάδη απερρίφθη στην ολότητά της από το Εθνικό Συμβούλιο και παρέμενε σε αχρηστία. Ο λόγος που ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας άφησε στο περιθώριο -προσωρινά ή παντοτινά- την επιλογή της χαλαρής ομοσπονδίας, είναι ότι την απέρριπτε και την απορρίπτει το ΑΚΕΛ και, συνεπώς, τέτοια επαναφορά της πρότασης θα εύρισκε αντιμέτωπες όλες τις πολιτικές δυνάμεις, και κυρίως το ΑΚΕΛ. Οπότε, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα ευρίσκετο εντός κλοιού καθολικών αντιδράσεων, οι οποίες δεν θα επέτρεπαν να προωθήσει τον πραγματικό στόχο της πολιτικής του.

Τη στήριξη του Νίκου Αναστασιάδη σε λύση χαλαρής ομοσπονδίας επιβεβαίωσε σε πρόσφατη δήλωσή του σε τηλεοπτικό σταθμό, και ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού, ο οποίος, χωρίς περιστροφές, είχε τονίσει ότι, ένας από τους λόγους που του ΑΚΕΛ στηρίζει σήμερα την πολιτική Αναστασιάδη, είναι ότι ο τελευταίος εγκατέλειψε την επιλογή της χαλαρής ομοσπονδίας και επανήλθε στην υποστηριζόμενη και από το ΑΚΕΛ, διζωνική ομοσπονδία, με ισχυρή ομοσπονδιακή κυβέρνηση και πιο χαλαρές εξουσίες στα δύο ομόσπονδα κράτη.

Την έντονη αντίθεση του ΑΚΕΛ, σε λύση χαλαρής ομοσπονδίας, είχε διατυπώσει ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ σε ομιλία του από το βήμα του Προγραμματικού Συνεδρίου του κόμματος του, τον Φεβρουάριο του 2014. «Το ΑΚΕΛ δεν πρόκειται να αποδεχθεί ποτέ λύση που να οδηγεί σε χαλαρή ομοσπονδία. Και αυτή είναι μία προειδοποίηση, την οποία καλά κάνουν να λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη τους, όσοι θέλουν να στηρίξουμε τις προσπάθειες λύσης του Κυπριακού», τόνισε. Και ο Νίκος Αναστασιάδης την έλαβε υπόψη, αλλά θα μείνει συνεπής στην υποχώρησή του;

Μία αναδρομή, όμως, στο παρελθόν, αποδεικνύει ότι ο Νίκος Αναστασιάδης δεν είναι ο πρώτος που υπερέβη τα όρια της διζωνικής ομοσπονδίας. Λύση χαλαρής ομοσπονδίας είχε υποστηρίξει και ο Γλαύκος Κληρίδης, ο οποίος επί προεδρίας Σπύρου Κυπριανού είχε πλασάρει την ορολογία της Εξελικτικής Ομοσπονδίας. Εμπνευστής της ιδέας φέρεται να ήταν ο τότε βουλευτής του ΔΗΣΥ, Λεόντιος Ιεροδιακόνου, και την αποδέχθηκε και φρόντισε να την προβάλει ο Γλαύκος Κληρίδης.

Η Εξελικτική Ομοσπονδία δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μία παραλλαγή της χαλαρής ομοσπονδίας, την οποία είχε εισηγηθεί χρόνια αργότερα ο Νίκος Αναστασιάδης. Το σκεπτικό της Εξελικτικής Ομοσπονδίας ήταν περίπου τούτο: Να συμφωνηθεί μία χαλαρή ομοσπονδία με ευρείες εξουσίες στις δύο πολιτείες και, προϊόντος του χρόνου και αφού επικρατήσει κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο κοινοτήτων, τότε σιγά-σιγά η συνομοσπονδία να εξελίσσετο σε ομοσπονδία με περισσότερες εξουσίες στην κεντρική κυβέρνηση.

Όμως ο Νίκος Αναστασιάδης επέμενε στη λύση αυτή και μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης. Και μάλιστα την επανέφερε και ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, τον Σεπτέμβριο του 2013. Μιλώντας στη Γενική Συνέλευση, αναφέρθηκε σε «εξελικτικό μετασχηματισμό της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε διζωνικό, δικοινοτικό κράτος». Εκείνη η αναφορά του Προέδρου προκάλεσε την άμεση αντίδραση του ΑΚΕΛ, ο εκπρόσωπος Τύπου του οποίου, Γιώργος Λουκαΐδης, σε δήλωσή του τόνισε πως: «Η εξελικτική ομοσπονδία αποτελεί πάγια θέση της Τουρκίας, με την οποία εννοεί ότι πρέπει να αρχίσουμε με ένα πολύ χαλαρό, σχεδόν συνομοσπονδιακό μόρφωμα, που σταδιακά θα συνενώνεται σε ομοσπονδιακό σχηματισμό». Και τόνισε πως η ελληνοκυπριακή πλευρά, ουδέποτε αποδέχθηκε αυτήν τη λογική.

Με την αναφορά του Προέδρου Αναστασιάδη ασχολήθηκε και η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, η οποία εξέφρασε ανησυχία και προέβη και σε διαβήματα προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Στην ανακοίνωση προσετίθετο ότι ο Νίκος Αναστασιάδης διαβεβαίωσε τον Γ.Γ. του ΑΚΕΛ πως η αναφορά περί «εξελικτικής ομοσπονδίας» «παρεισέφρησε στο κείμενο». «Αλλά, την ίδια στιγμή, ο Υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης, με δική του δήλωση, υπεραμύνθηκε του όρου, δίνοντας την εντύπωση ότι έχει πλέον γίνει αποδεκτή η πάγια θέση της Τουρκίας και της τουρκοκυπριακής πλευράς, για εξελικτική ομοσπονδία», τόνιζε η Κ.Ε. του ΑΚΕΛ.

Όπως και η πρόταση Αναστασιάδη, έτσι και η πρόταση για Εξελικτική Ομοσπονδία είχε απορριφθεί απ' όλες τις πολιτικές δυνάμεις και έμεινε στο ράφι της Ιστορίας. Όμως, οι δύο αυτές περιπτώσεις αποδεικνύουν πανηγυρικά ότι ο Δημοκρατικός Συναγερμός αναζητούσε συνεχώς, σε όλες τις φάσεις του εθνικού προβλήματος, λύσεις οι οποίες θα καθιστούσαν ευκολότερη, όπως πίστευε, την αποδοχή τους από την Τουρκία και την τουρκοκυπριακή ηγεσία. Η συναγερμική ηγεσία όλων των εποχών, δεν κατενόησε ποτέ ότι η Τουρκία δεν θα αποδεχόταν τίποτε, ακόμη και αν της προσεφέροντο τα πάντα. Διατηρούσε και διατηρεί ώς σήμερα, την «προνοητικότητα» να βρίσκεται εκατόν βήματα, όχι μόνο πιο μπροστά από τη δική μας πλευρά, αλλά και πιο μπροστά από τις ίδιες τις δικές της θέσεις. Οι απαιτήσεις της διαφοροποιούνται κατά κανόνα, πάντοτε προς το σκληρότερο.

Εκλέγονται μόνον όταν ασπασθούν απορριπτικές θέσεις!

Πάντως, είναι γεγονός ότι ουδέποτε σε εκλογές, προεδρικές, βουλευτικές, ή άλλες, ο Δημοκρατικός Συναγερμός αποτόλμησε να κατεβεί με λάβαρο, είτε την Εξελικτική Ομοσπονδία είτε τη Χαλαρή Ομοσπονδία. Και είναι χαρακτηριστικό ότι πάντοτε απέκρυβε από τον λαό, σε προεκλογικές περιόδους, τις πραγματικές αναζητήσεις του σε λύσεις, οι οποίες θα καταδικάζονταν και θα απορρίπτονταν από το εκλογικό σώμα.

Είναι πολύ εντυπωσιακό το γεγονός ότι, όσες φορές οι υποψήφιοι Πρόεδροι του Δημοκρατικού Συναγερμού επέτυχαν να αναρριχηθούν στην εξουσία, το έπραξαν ανεμίζοντες ως λάβαρο τις απορριπτικές θέσεις!
Αδιάψευστα τεκμήρια, τα εξής:

1. Το 1993, ο Γλαύκος Κληρίδης εξελέγη Πρόεδρος στη βάση της απορριπτικής πρότασης του ΔΗΚΟ, να απορρίψει τις Ιδέες Γκάλι.

2. Το 1998, ο Γλαύκος Κληρίδης επανεξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με όπλο τη στρατιωτικοποίηση του Κυπριακού και με φόντο τους πυραύλους S300, οι οποίοι κάθε βράδυ παρήλαυνον από τους τηλεοπτικούς δέκτες, να κτυπούν την καρδιά της Τουρκίας.

3. Το 2013, ο Νίκος Αναστασιάδης εξελέγη Πρόεδρος στη βάση αποδοχής όλων των απορριπτικών θέσεων του ΔΗΚΟ, μεταξύ των οποίων ήταν και η απεμπόληση των συγκλίσεων Χριστόφια-Ανάν, η μη επαναφορά του σχεδίου Ανάν, και η χάραξη διεκδικητικής πολιτικής, η οποία θα προκαλούσε κόστος στην Τουρκία. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο Νίκος Αναστασιάδης, ούτε την αναφορά σε λύση διζωνικής ομοσπονδίας αποδέχθηκε να συμπεριληφθεί στην προεκλογική συμφωνία, ώστε να αποδεχθεί συμμετοχή στη στήριξή του και το ΕΥΡΩΚΟ, αλλά και για να μη δυσαρεστηθεί ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος, το οποίο απορρίπτει τη διζωνική ομοσπονδία.

4. Η μόνη φορά που ο ΔΗΣΥ κατέβηκε σε εκλογές με λάβαρο ενδοτικές θέσεις, ήταν στις εκλογές του 2003. Όταν ύψωσε το λάβαρο του σχεδίου Ανάν. Και ο Γλαύκος Κληρίδης έχασε από τον πρώτο γύρο!

Αυτές οι περιπτώσεις καταδεικνύουν ότι, ακόμη και μέσα στον Δημοκρατικό Συναγερμό, συνειδητοποιούν ότι οι πραγματικές θέσεις τους στο εθνικό πρόβλημα είναι τόσο αποκρουστικές μέσα στην πλειοψηφία των ψηφοφόρων, ώστε τις αποκρύβουν. Επιλέγουν να αναρριχώνται στην εξουσία, με λάβαρο τις πιο ακραίες απορριπτικές θέσεις!