ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Η ΕΚΘΕΣΗ «ΓΥΝΑΙΚΕΣ» ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΣΑΒΒΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
Μια λιτανεία του βλέμματος. Με αυτήν τη φράση χαρακτήρισε τα έργα που αποτελούν την έκθεση του Κύπριου ζωγράφου Σάββα Γεωργιάδη με τίτλο «Γυναίκες», η Ιστορικός Τέχνης και τεχνοκριτικός, Ίρις Κρητικού, παρουσιάζοντάς τα μαζί με τον καλλιτέχνη στους δημοσιογράφους χθες στην Γκαλερί Ευριπίδη, στο κέντρο της Αθήνας.

Μέσα από έναν ζωντανό διάλογο με τον καλλιτέχνη έγινε μια προσπάθεια να περιγραφεί αδρά η διαδικασία της σύλληψης αλλά και της δημιουργίας των εντυπωσιακών γυναικείων πορτρέτων που απαρτίζουν την έκθεση, η οποία εγκαινιάστηκε πριν από δύο ημέρες και θα λειτουργήσει καθ’ όλη τη διάρκεια των γιορτών μέχρι και τις 7 Ιανουαρίου.

Στα πρόσωπα
Ο καλλιτέχνης επικεντρώνεται με τρόπο ευλαβικό στα πρόσωπα, τα οποία ζωγραφίζει με ακραία συνέπεια, αναπτύσσοντας μια προσωπική θεωρία για το πορτρέτο, την οποία διακρίνουν έντονα προσωπικά και μεταφυσικά στοιχεία. Πρόσωπα γυναικεία, που την ίδια στιγμή που αγγίζουν την τελειότητα της φωτογραφίας και τη λεπτομέρεια της ακριβούς καταγραφής, διακρίνονται για τις μικρές εκείνες ανεπαίσθητες ατέλειες που φέρνουν σε πρώτο επίπεδο την καλλιτεχνική δημιουργία. Κάθε πορτρέτο του Σάββα Γεωργιάδη αποτελεί ένα «ψυχογράφημα», όπου η μορφή λειτουργεί σαν καθρέφτης για την ίδια την ψυχή.

Η πηγή έμπνευσης
Πηγή έμπνευσής του, η ταινία του Carl Dreyer «Το Πάθος της Ιωάννης της Λωραίνης», του 1928, όπου ο Δανός κινηματογραφιστής χρησιμοποιεί με επαναστατικό τρόπο, για την εποχή του, τα κοντινά πλάνα, για να αναδείξει τα πάθη και τις δοκιμασίες της ηρωίδας του. Με ανάλογο τρόπο, στις γυναικείες μορφές του Σ. Γεωργιάδη τα συναισθήματα είναι εκκωφαντικά ηχηρά, όσο ηχηρή είναι και η οδυνηρή γεωγραφία των πορτρέτων του, όπου αποτυπώνεται ακόμα πιο έντονα η ίδια η ζωή.

Όπως είπε και ο ίδιος κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, το πρόσωπο είναι γι' αυτόν εσωτερικό τοπίο, σημείο αναφοράς για να αναδείξει με τρόπο μοναδικό εκείνα που αντιλαμβάνεται και κυρίως αυτά που διαισθάνεται κάθε φορά, με μια έντονα αφηγηματική διάθεση. Επέλεξε, δε, τα μοντέλα του ανάμεσα σε απλές γυναίκες, γυναίκες της διπλανής πόρτας. Γυναίκες θλιμμένες, κουρασμένες, απογοητευμένες, αλλά και με ελπίδα, με πάθος, με αυθορμητισμό, με μάτια δακρυσμένα, μέσα στα οποία, όμως, ενυπάρχει η αίσθηση της λύτρωσης.

Γεννημένος στη Λεμεσό το 1975, ο Σάββας Γεωργιάδης σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητή τον Δ. Μυταρά, απ’ όπου αποφοίτησε με άριστα. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του (1995-2000) υπήρξε υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ). Έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα 9 ατομικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε αρκετές σημαντικές ομαδικές.

Έργα του βρίσκονται στο Μουσείο Μπενάκη, στο Μουσείο Βορρέ και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Κατά την περίοδο 2006-2007, πραγματοποίησε αντίγραφα, για τις ανάγκες των γυρισμάτων της μεγάλου μήκους κινηματογραφικής ταινίας «EL GRECO», του Γ. Σμαραγδή.