Με επίκεντρο την υπόθεση της δίκης Χαμπή Χειμώνα
Το Ανώτατο παραπέμπει στην Κυβέρνηση το θέμα της νομιμότητας των δικαστηρίων και της Αστυνομίας των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο
Ο δικηγόρος Μιχάλης Παρασκευάς, συνοδευόμενος από τον πελάτη του Χαμπή Χειμώνα, γεωργό από τη Ξυλοφάγου και τον γιο του Χριστόφορο Χειμώνα, συναντήθηκε χθες στο Υπουργείο Εξωτερικών με τη λειτουργό Κυπριανή Σταυρινάκη, στην οποία επέδωσε χθεσινή απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, που ουσιαστικά παραπέμπει στην Κυβέρνηση τον «πονοκέφαλο» της αμφισβήτησης, εκ μέρους του κ. Παρασκευά και του κ. Χειμώνα, της νομιμότητας των Δικαστηρίων και της Αστυνομίας των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο.
Με την ενδιάμεσή αυτή απόφασή του, ο Δικαστής του Ανωτάτου Μιχαλάκης Χριστοδούλου απέρριψε την αίτηση Χειμώνα, με την οποία ζητά προσωρινό διάταγμα του Δικαστηρίου, με το οποίο να απαγορεύεται στον δικαστή της Βρετανικής Βάσης Δεκέλειας, R.H.Naqvi (ή οποιουσδήποτε εκπροσώπους του), να επεμβαίνει στη ζωή του Χαμπή Χειμώνα και να πλησιάζει τον ίδιο ή το σπίτι του, σε απόσταση μικρότερη των 50 μέτρων.
Ο Μιχάλης Παρασκευάς επανέλαβε στη «Σ» ότι το Ανώτατο Δικαστήριο, ή η κυπριακή Κυβέρνηση, μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών, πρέπει ν’ αποφασίσει επιτέλους ξεκάθαρα, αν οι Βρετανικές Βάσεις έχουν δικαίωμα ή όχι να λειτουργούν Δικαστήρια και Αστυνομία στο έδαφος που ελέγχουν. Κατά τη δική μου νομική και πολιτική άποψη, δεν έχουν τέτοιο δικαίωμα».
Η σύλληψη και δίκη Χ. Χειμώνα
Να υπενθυμίσουμε ότι η υπόθεση προέκυψε, όταν η Αστυνομία της Βρετανικής Βάσης Δεκέλειας συνέλαβε, φυλάκισε, κατηγόρησε και οδήγησε σε δίκη τον Χαμπή Χειμώνα, η οποία άρχισε στις 29 Ιουλίου 2014, με τον δικηγόρο του Μιχάλη Παρασκευά, να αμφισβητεί ρητά τη νομιμότητα του δικαστηρίου, ενώπιον του δικαστή R.H.Naqvi.
Οι κατηγορίες εναντίον του 60χρονου Χαμπή Χειμώνα, γνωστού για προηγούμενες συλλήψεις και φυλακίσεις του από την Αστυνομία των Βάσεων, που συνδέονται με την εκ μέρους του έμπρακτη άρνηση να αναγνωρίσει την εξουσία των Βάσεων, προέκυψαν μετά την αντίδρασή του, στην καταστροφή από τους Βρετανούς, πάρκου αφιερωμένου στους 9 απαγχονισθέντες ήρωες της ΕΟΚΑ 1955-59.
Το πάρκο αυτό εγκαινίασε η κοινότητα Ξυλοφάγου σε δημόσια τελετή την 1η Απριλίου 2014, σε τεμάχιο γης που η οικογένεια Χειμώνα ενοικιάζει εδώ και δεκαετίες από την Κυπριακή Δημοκρατία για καλλιέργεια πατατών, αλλά θεωρείται από τις Βάσεις ότι βρίσκεται μέσα στο Πεδίο Βολής Πύλας, «εντός της μοναδικής βρετανικής περιοχής χρήσης πραγματικών πυρών στην Κύπρο», σύμφωνα με την έκθεση απαιτήσεως της Βρετανικής Βάσης Δεκέλειας. Όπως δήλωσε στη «Σ» ο Μ. Παρασκευάς, «τα λεγόμενα Δικαστήρια και η Αστυνομία των Βάσεων, παραβιάζουν ασύστολα και χωρίς νομιμοποίηση, τα δικαιώματα των Κυπρίων πολιτών».
Σε απόσταση μικρότερη των 50 μέτρων
Με τη χθεσινή απόφασή του, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε «ως νόμω και ουσία, έκδηλα αβάσιμη», την αίτηση Χαμπή Χειμώνα, που ο δικηγόρος του Μιχάλης Παρασκευάς καταχώρισε στις 6 Απριλίου 2015, με την οποία ζητά προσωρινό διάταγμα του Δικαστηρίου, με το οποίο να απαγορεύεται στον R.H.Naqvi και/ή υπαλλήλους του και/ή αντιπρόσωπό του και/ή υπηρέτες και/ή πρόσωπα τα οποία εργάζονται για λογαριασμό του και/ή εκ μέρους του και/ή κατ’ εντολήν του, να επεμβαίνει στην ιδιωτική, οικογενειακή, προσωπική ζωή του αιτητή και να πλησιάζει τον αιτητή και την κατοικία του σε απόσταση μικρότερη των 50 μέτρων, μέχρι πλήρους εκδίκασης και αποπεράτωσης της πιο πάνω αίτησης και/ή μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου».
Ένα μήνα προηγουμένως, στις 6 Μαρτίου 2015, ο δικηγόρος Μιχάλης Παρασκευάς είχε δρομολογήσει για τον πελάτη του, Χ. Χειμώνα, διαδικασία στο Ανώτατο Δικαστήριο για έκδοση προνομιακού εντάλματος QUO WARRANTO, με την οποία αμφισβητείται ξεκάθαρα για πρώτη φορά η νομική υπόσταση του δικαστηρίου των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο.
«Ο R.H.Naqvi, που παρουσιάζεται ως δικαστής»…
Σύμφωνα με τη χθεσινή ενδιάμεση απόφαση του Δικαστή Μιχαλάκη Χριστοδούλου, «η αίτηση βασίζεται σε πολυεπίπεδη νομική βάση και συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του αιτητή, όπου αναφέρει πως στις 31.3.2015 του επιδόθηκε κλήση να παρουσιαστεί στις 30.4. 2015 ενώπιον του R.H.Naqvi, σε ακρόαση κατηγορίας για παρακοή διατάγματος που έκδωσε το εν λόγω πρόσωπο, το οποίο παρουσιάζεται ως δικαστής στη Βρετανική Βάση Δεκέλειας.
Αν, ισχυρίζεται, δεν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα, αντιμετωπίζει “…πραγματική απειλή και κίνδυνο για τη σωματική του ακεραιότητα και τη στέρηση της ελευθερίας του”, ενώ αν εκδοθεί, ο R.H.Naqvi δεν θα υποστεί οποιαδήποτε ζημιά ή βλάβη. Εξέτασα το υλικό που έθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου ο αιτητής, ως και τα επιχειρήματα του ευπαιδεύτου δικηγόρου του.
Να παρατηρήσω κατ’ αρχάς ότι η νομική βάση της αίτησης, δεν φαίνεται να παρέχει δυνατότητα έκδοσης προσωρινού διατάγματος της εξεταζόμενης φύσεως και μάλιστα στο πλαίσιο αίτησης για άδεια καταχώρισης αίτησης προς έκδοση εντάλματος QUO WARRANTO, που ως θεσμός, φαίνεται να έχει περιπέσει σε αχρησία, στην Αγγλία, απ’ όπου προέρχεται. Σ’ ό,τι δε αφορά την Κύπρο, παρόλο που η δυνατότητα έκδοσης τέτοιου εντάλματος παρέχεται από το άρθρο 155.4 του Συντάγματος, εντούτοις το Ανώτατο Δικαστήριο, μόνο σε τρεις περιπτώσεις επιλήφθηκε σχετικών αιτήσεων».
Ο Χαμπής να… μελετήσει τη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης
Αναφέρει και τα εξής ο Δικαστής Μ. Χριστοδούλου, στην απόφασή του: «Το ένταλμα QUO WARRANTO, αποβλέπει στον έλεγχο της εξουσίας του προσώπου που κατέχει τη θέση και στοχεύει στην αποβολή ή εκδίωξή του από τη θέση αυτή, ή ακόμα και στην έκδοση απαγορευτικού διατάγματος για άσκηση των αρμοδιοτήτων που συνεπάγεται η κατοχή της θέσης, όταν ο φορέας της θέσης δεν νομιμοποιείται να την κατέχει.
Εγείρεται επομένως το ερώτημα κατά πόσον το Ανώτατο Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να ελέγξει την εξουσία του R.H.Naqvi για άσκηση δικαστικών καθηκόντων και μόνο αν η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι καταφατική, μπορεί να εξεταστεί αίτημα για έκδοση -προσωρινού εδώ- διατάγματος που να του απαγορεύει να ασκεί τέτοια καθήκοντα. Κατά συνέπειαν η έκδοση του αιτούμενου (προσωρινού) διατάγματος προϋποθέτει δικαστική απόφαση, ότι ο φορέας της θέσης -ο R.H.Naqvi- δεν νομιμοποιείται να ασκεί δικαστικά καθήκοντα, ζήτημα που αποτελεί αντικείμενο της αίτησης για άδεια καταχώρισης αίτησης για έκδοση εντάλματος QUO WARRANTO.
Δεν υπάρχει, δηλαδή, δυνατότητα έκδοσης προσωρινού διατάγματος, πριν από την εκδίκαση της κυρίως αίτησης και συναφώς προτρέπεται ο αιτητής να προβεί σε δεύτερη μελέτη της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης και της υπόθεσης την οποία επικαλείται ως καθοριστική για αποδοχή της αίτησής του, προς διαμόρφωση τελικής άποψης κατά πόσον το Ανώτατο Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία ελέγχου των προσώπων που ασκούν εξουσία στις δύο Βάσεις, ή κατά πόσον η ύπαρξη και η εν γένει λειτουργία τους, είναι πολιτικό ζήτημα που αφορά την Κυπριακή Δημοκρατία αφενός και το Ηνωμένο Βασίλειο αφετέρου. Υπό το φως των πιο πάνω, η αίτηση απορρίπτεται ως νόμω και ουσία έκδηλα αβάσιμη».