Η μεταστροφή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής δεν είναι ούτε τυχαία ούτε ενστικτώδης. Η αναθέρμανση των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ και Τουρκίας-Ρωσίας επιβεβαιώνει τον κανόνα στις διακρατικές σχέσεις: Όταν μία πολιτική αποτυγχάνει το επιδιωκόμενο ή το επιθυμητό αποτέλεσμα, την ανατρέπεις και σχεδιάζεις μιαν άλλη για να επιτύχεις αυτό που επιδιώκεις. Όπως αυτές οι στήλες κατ’ επανάληψιν ανέλυσαν, το γνωστό δόγμα Νταβούτογλου απέτυχε και κατάρρευσε παταγωδώς. Αντί μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες, η Τουρκία είχε προβλήματα και κρίσεις με όλους τους γείτονές της. Ο σουλτάνος Ερντογάν εκδίωξε τον Νταβούτογλου, διόρισε νέο χαλίφη στη θέση του και ευθύς έκανε ανοίγματα προς το Ισραήλ και προς τη Ρωσία. Λέγεται ότι προετοιμάζει το έδαφος για αναθέρμανση των σχέσεων και με την Αίγυπτο. Ποια είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από την αλλαγή στρατηγικής της Άγκυρας; Η εξυπηρέτηση των τουρκικών συμφερόντων.

Πόσο το Ισραήλ και η Ρωσία εμπιστεύονται τις κινήσεις Ερντογάν; Δυσπιστούν! Όμως και αυτών των δύο χωρών κινητήρια δύναμη στην απόφασή τους να αναθερμάνουν τις σχέσεις τους με έναν απρόβλεπτο, αλαζονικό και δύστροπο γείτονα είναι τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Ούτε οι Ρώσοι ούτε οι Ισραηλινοί εμπιστεύονται τους Τούρκους και τα τερτίπια τους. Όμως, την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενοι, επαναρχίζουν τις σχέσεις τους με την Τουρκία επειδή αυτές εξυπηρετούν τα μακροπρόθεσμα στρατηγικά συμφέροντά τους. Ποιο είναι το μήνυμα από αυτές τις εξελίξεις; Απλό αλλά καίριας σημασίας για όσους πολιτικούς τολμούν, έχουν διορατικότητα και έχουν μία μόνο έγνοια, την υπεράσπιση των συμφερόντων και της επιβίωσης της χώρας τους στο άναρχο διεθνές σύστημα: Όταν μία πολιτική αποτυγχάνει, την ακυρώνεις και σχεδιάζεις μιαν άλλη.

Αυτήν την αλήθεια οι δικοί μας ηγέτες ουδέποτε θέλησαν να κατανοήσουν στη διαχείριση του Κυπριακού. Για έναν λόγο: Αν την κατανοήσουν, σημαίνει πως πριν από χρόνια όφειλαν να επανασχεδιάσουν μία νέα πολιτική αντιμετώπισης του Τούρκου με ξεκάθαρο στόχο την απελευθέρωση, με κάθε τρόπο, της Κύπρου. Αυτά προϋποθέτουν σκέψη, ανάλυση, σχεδιασμό, απόφαση και υλοποίηση. Αυτά είναι πράγματα αδύνατα για σπιθαμιαίους ηγέτες όπως οι δικοί μας, που κοάζουν στο βολικό τέλμα της ολέθριας τουρκοφρενούς και ρατσιστικής, φασιστικής διζωνικής. Εδώ και 42 χρόνια διεξάγονται συνομιλίες για το Κυπριακό. Πού οδήγησαν; Στη σταδιακή υποχώρηση της ελληνικής πλευράς και σε προσχώρησή της σε τουρκικές θέσεις. Πού οδηγούν οι σημερινές συνομιλίες, στηριγμένες στην καταστροφική Κοινή Δήλωση Αναστασιάδη-κατοχικού Έρογλου; Στην τουρκοποίηση της Κύπρου και στην κατάλυση και εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Όλα τα κόμματα κατανοούν το ολέθριο και καταστροφικό αυτής της πορείας. Κάποια από αυτά ζητούν αλλαγή στρατηγικής και επαναφορά του Κυπριακού ως προβλήματος τουρκικής εισβολής και κατοχής. Ωστόσο, δεν υπάρχει ένα συγκροτημένο, μελετημένο και άριστα καταρτισμένο σχέδιο αναστροφής αυτής της πορείας, που οδηγεί αφεύκτως στην τουρκοποίηση και ισλαμοποίηση του κυπριακού Ελληνισμού. Ο Ν. Αναστασιάδης, εμφανώς δεσμευμένος και καταφανώς αλυσοδεμένος από δεσμεύσεις που οι πολίτες αγνοούν αλλά ψηλαφούν, δεν είναι σε θέση να αλλάξει στρατηγική. Η λεγόμενη αντιπολίτευση, διασπασμένη και διαιρεμένη, αδυνατεί να αντισταθεί στις μεθοδεύσεις Αναστασιάδη. Και οι πολίτες με αγωνία και έκδηλη απογοήτευση αλλά και οργή παρατηρούν τη συνεχή διολίσθηση του προβλήματος από το κακό στο χειρότερο.

Οι Τούρκοι βροντοφωνάζουν καθημερινά τις αταλάντευτες θέσεις τους, που συγκρούονται πλήρως με όσα η ελληνική πλευρά διεκδικεί ως λειτουργική και βιώσιμη λύση. Οι ηγέτες μας και ειδικά οι κυβερνώντες δεν ακούνε και δεν θέλουν να καταλάβουν την τουρκική στοχοθεσία. Γι’ αυτό και συνεχίζουν την καταστροφική πορεία που, αν δεν ανακοπεί σύντομα, η μοίρα του κυπριακού Ελληνισμού είναι προδιαγεγραμμένη: Τουρκοποίηση και ισλαμοποίηση. Η Κύπρος τώρα διέρχεται τις πιο κρίσιμες, ιστορικά και εθνικά, στιγμές της. Αναζητεί ηγέτες με ανάστημα και γνήσιο πατριωτισμό, που να στηθούν ανυπέρβλητο εμπόδιο στις εν εξελίξει μεθοδεύσεις και να ανακόψουν την πορεία προς τον όλεθρο. Η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να διασωθεί ξανά. Μόνον ο λαός θα τη διασώσει, όχι οι τυχάρπαστοι πολιτικάντηδες.