Οι Ελληνοκύπριοι ήταν θύματα της Χούντας και όχι της βάρβαρης τουρκικής εισβολής; - Το 1960 και το 1974

Ο Μουσταφά Ακιντζί έχει ένα χάρισμα, το οποίο του αναγνωρίζουμε: Γνωρίζει να μιλά χωρίς να προκαλεί την ελληνοκυπριακή πλευρά, αλλά και χωρίς να ξεπερνά τις κόκκινες γραμμές της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων. Διαφέρει προς τούτο, από τους προηγούμενους ηγέτες της τουρκοκυπριακής κοινότητας, οι οποίοι διαλαλούσαν φωναχτά ότι είναι εγκάθετοι κήρυκες της αδιάλλακτης πολιτικής της Τουρκίας.

Προχθές ο Ακιντζί ξεπέρασε τον όρο της «ειρηνευτικής επιχείρησης» και ανέφερε ότι ήταν «πόλεμος». Έσπευσαν στην πλευρά μας όλοι να τον χειροκροτήσουν, επειδή είπε εν μέσω ημέρας, ότι «τώρα είναι μέρα και όχι νύκτα». Και βεβαίως, η «ειρηνευτική επιχείρηση» δεν ήταν ειρηνική. Ήταν πολύ περισσότερο από πόλεμος. Ήταν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, ήταν εθνοκάθαρση, ήταν σφαγή αθώων, ήταν βίαιος εκτοπισμός, ήταν εποικισμός. Αυτά δεν μας τα είπε ο Ακιντζί και φυσικά ουδείς ανέμενε να μας τα πει.

Τις δηλώσεις Ακιντζί πρέπει να τις κρίνουμε σφαιρικά στην ολότητά τους και όχι να απομονώνουμε ένα μέρος και να πανηγυρίζουν κάποιοι, επειδή αισθάνονται ότι τους δικαιώνει.
Λέγει σχετικά ο Τουρκοκύπριος ηγέτης: «Ένα τέτοιο πραξικόπημα (σημ. της Χούντας) θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί μόνο με στρατιωτική επιχείρηση».

Ερωτούμε: Με τόση ευρεία στρατιωτική επιχείρηση, που κατέληξε σε σφαγή αθώων, κατάληψη της μισής κυπριακής επικράτειας και εγκλήματα πάσης μορφής; Και αφού το πραξικόπημα τερματίστηκε με πτώση της πραξικοπηματικής κυβέρνησης, γιατί η Τουρκία δεν απεσύρθη, και συνεχίζει 41 χρόνια το έγκλημά της; Γιατί δεν αποκατέστησε το καθεστώς Ζυρίχης, γιατί συνέχισε την επιδρομή με δεύτερο Αττίλα; Γιατί ολοκλήρωσε το διαχρονικό σχέδιό της, εφαρμόζοντας επί εδάφους τη γεωγραφική διχοτόμηση, άλλως διζωνική ομοσπονδία; Έχει απαντήσεις για αυτό ο κ. Ακιντζί;

Δεύτερο: Προσπάθησε να εξισορροπήσει στο «ένα σας, ένα μας»: 1950-1960 και 1974. Αλλά το 1950 και το 1963 είχαμε ένα τουρκικό πραξικόπημα, είχαμε σφαγές Ελληνοκυπρίων στο Κιόνελι, είχαμε συνεργασία Άγγλων αποικιοκρατών - Ντενκτάς και ΤΜΤ, είχαμε δολοφονίες Τουρκοκυπρίων πατριωτών από τους τρομοκράτες της Τ.Μ.Τ., είχαμε τον τουρκικό όχλο να κατακαίει τις βόρειες συνοικίες της Λευκωσίας, είχαμε την προσφυγοποίηση των Ελληνοκυπρίων αυτών των περιοχών, είχαμε τον πρώτο γεωγραφικό διαχωρισμό με τη βίαιη μεταφορά Τουρκοκυπρίων στα τουρκικά γκέτο, είχαμε τους βομβαρδισμούς της Τηλλυρίας από την Τουρκία.

Δεν προσπερνούμε εγκλήματα Ελληνοκυπρίων αυτήν την περίοδο εις βάρος αθώων Τουρκοκυπρίων. Αλλά επρόκειτο για μεμονωμένα εγκλήματα μεμονωμένων εγκληματιών. Τη δυστυχία των Τουρκοκυπρίων την προκάλεσε η Τουρκία, ο Ντενκτάς, η ΤΜΤ. Όχι η ελληνοκυπριακή πλευρά. Ας μιλήσει καθαρά ο κ. Ακιντζί. Η Τουρκία και η εδώ ηγεσία των Τουρκοκυπρίων ευθύνονται για όσα έγιναν από το 1950 έως το 1963. Οι Τουρκοκύπριοι δεν ήταν θύματα των Ελλήνων. Ήταν θύματα της διχοτομικής πολιτικής της Άγκυρας.

Τρίτο: Χειροκροτεί ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, επειδή ο Ακιντζί δήλωσε πως οι Ελληνοκύπριοι ήταν τα κύρια θύματα της τραγωδίας του 1974. Δεν διάβασε καλά, ούτε ο Πρόεδρος ούτε οι άλλοι πανηγυρίζοντες, τις πλήρεις δηλώσεις του κ. Ακιντζί. Δεν είπε ότι οι Ελληνοκύπριοι ήταν θύματα της τουρκικής εισβολής, αλλά θύματα της ελληνικής Χούντας. Και ναι, είμαστε κατά πρώτο θύματα της Χούντας των Αθηνών, και των εδώ οργάνων της. Αλλά η μεγάλη σφαγή των Ελληνοκυπρίων έγινε από τον τουρκικό στρατό και τους Τουρκοκύπριους τρομοκράτες, στη διάρκεια της τουρκικής επίθεσης. Ο Ακιντζί όμως παραλείπει να πει ότι οι Ελληνοκύπριοι ήταν θύματα της τουρκικής εισβολής, και λέγει ότι ήταν θύματα μόνο της Χούντας. Και τον χειροκροτούμε!

Λέγει, όμως, και κάτι άλλο, που αναφέρεται στο σήμερα, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης. Δηλώνει: «Δεν συμβιβαζόμαστε στο θέμα της ελευθερίας, της ισότητας και της ασφάλειας». Πώς εννοεί την ελευθερία των Τουρκοκυπρίων; Υπό τη σκέπη ενός χωριστού κράτους; Πώς εννοεί την ισότητα; Φίφτι-φίφτι σε όλα; Πώς εννοεί την ασφάλεια; Με διατήρηση των τουρκικών επεμβατικών «δικαιωμάτων», των εγγυήσεων και την παραμονή του τουρκικού στρατού; Αυτά εννοεί.

Οι δηλώσεις που έκαμε ο Μουσταφά Ακιντζί επιβάλλουν μεγάλο προβληματισμό και ανησυχία. Αυτά έπρεπε να εκδηλώσει ο Πρόεδρος και οι φιλο-ακιντζίδες. Και όχι να τον χειροκροτούν και να τον εγκωμιάζουν. Αλλά όταν έχεις τέτοιους πρόχειρους και αμελέτητους ηγέτες, που δεν κάθονται να διαβάσουν προσεκτικά τις δηλώσεις των αντιπάλων, στην πλήρη έκτασή τους, και κρύβονται πίσω από μία ατάκα για να παίξουν επικοινωνιακά παιγνίδια, τότε τι μπορεί να περιμένει ο λαός, παρά μόνο νέες τραγωδίες;