Σ Τ Η Ν ΙΣΤΟΡΙΑ των εν Κύπρω διακοινοτικών συγκρούσεων και του εκατέρωθεν πόνου, ασφαλώς οι αμερόληπτοι και «μη πιασμένοι» μελετητές των γεγονότων δύνανται να εντοπίσουν ποίος ήρξατο χειρών αδίκων. Ποίος και γιατί εισήγαγε τις σφαγές. Αρξάμενες, κατά κυριολεξίαν: Με μπαλτάδες και τσεκούρια κατακρεουργήσεις: Κιόνελι 12η Ιουνίου 1958…
Ο Σ Ο Ι , λοιπόν, «μη πιασμένοι» και «μη στρατευμένοι» και μη αμειβόμενοι καριερίστες ξέρουν την ιστορία της τουρκικής πολιτικής εναντίον της Κύπρου των τελευταίων 60 ετών, γνωρίζουν βέβαια και την ιστορία της «Θεωρίας & Πολιτικής των Χρήσιμων Νεκρών». Τα καθέκαστα της πατρότητας του όρου «Χρήσιμοι Νεκροί» τα κατέγραψε στο βιβλίο του για τον Ραούφ Ντενκτάς ο διατελέσας μετά το 1955 επικουρικός των Εγγλέζων, αργότερα «μουτζαχίντ» της ΤΜΤ και πολύ αργότερα αριστερός και αντι-ντενκτασικός, δάσκαλος, συνδικαλιστής και αρθρογράφος, ο μ. Αρίφ Χασάν Ταχσίν.
Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ Τ.Μ.Τ. συγκροτήθηκε ως ένοπλος στρατιωτικός βραχίονας της Τουρκίας, στην αγγλοκρατούμενη κι αγωνιζόμενη κατά της αγγλοκρατίας Κύπρο, το 1958, από το Γραφείο Ειδικού Πολέμου (ΓΕΠ) του τουρκικού Γεν. Επιτελείου. Για να υλοποιήσει το «Σχέδιο Ανάκτησης της Κύπρου» (ΤΙΡ). Τα εξηγεί στο βιβλίο του ο εγκέφαλος συγκρότησης της ΤΜΤ, ταγματάρχης τότε του ΓΕΠ, Ισμαήλ Τάνσου. Επικεφαλής της πολιτικής πτέρυγας της ΤΜΤ από το 1958 ο Ντενκτάς.
Πρώτη πράξη της ΤΜΤ η σφαγή Ελλήνων Κυπρίων αμάχων Κοντεμενιωτών 12.6.58 στο Κιόνελι, οι βανδαλισμοί ε/κ περιουσιών και εκκλησιών από αφιονισμένους τουρκικούς όχλους, οι προηγηθείσες δολοφονίες Τ/κ αριστερών κι η προβοκατόρικη τουρκική αυτο-βόμβα στο τουρκικό Γραφείο Τύπου στον τουρκομαχαλλά της βρετανοκρατούμενης τότε Λευκωσίας, που την απέδωσαν ψευδώς, δολίως και σκοπίμως στην… άσχετη ΕΟΚΑ, για ν’ αφιονίσουν, αιμοσταγώς, τους τ/κ όχλους.
Κ Ι ΟΤΑΝ η Τ/κ δασκάλα Σεβίμ Ουλφέτ βρέθηκε μπροστά στον Ντενκτάς, στη γεμάτη νεκρούς και τραυματίες κλινική Νταλμπάντογλου το 1958 (χαροκαμένη η ίδια επειδή ο αδελφός της Ουλούς Ουλφέτ μόλις είχε σκοτωθεί στο Καϊμακλί απ’ τη βόμβα που ο ίδιος κατασκεύαζε εναντίον των Ελλήνων), είπε στον Ντενκτάς: «Για όνομα του Θεού, δώσε εντολή να σταματήσουν επιτέλους αυτοί οι σκοτωμοί». Της απάντησε με τα εξής: «Οι νεκροί αυτοί μάς είναι χρήσιμοι. Μ’ αυτούς θα κάνουμε να ακουστεί η φωνή μας στον κόσμο». (Α.Χ.Ταχσίν: «Η άνοδος Ντενκτάς στην κορυφή» εκδ. Διαφάνεια, σελ. 51).
Π Ο Ι Ο Σ ΗΡΞΑΤΟ χειρών αδίκων και για τις διακοινοτικές του 1963-64, το κατέγραψαν οι ίδιοι οι αντι-ντεκτασικοί Τ/κ: Ο μ. γιατρός Ιχσάν Αλί κι ο δολοφονημένος το 1965 από την ΤΜΤ συνδικαλιστής Ντερβίς Αλί Καβάζογλου κ.ά. Η στυγερή δολοφονία από την ΤΜΤ, 23 Απριλίου 1962, των Τ/κ δημοσιογράφων κι εκδοτών (από 16.8.1960) της εβδομαδιαίας τ/κ «Τζουμχουριέτ», Αϊχάν Χικμέτ κι Αχμέτ Μουζαφέρ Γκιουρκάν. Για να μην αποκαλύψουν ποια τουρκικά χέρια και γιατί, έβαλαν τις βόμβες ανατίναξης των τζαμιών Μπαϊρακτάρη και Ομεριέ της Λευκωσίας στις 25 Μαρτίου 1962…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
