Υψιπέτουλες και αυταπάτες
Ο αμετάθετος και αταλάντευτος στόχος της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής ήταν η κατάκτηση ολόκληρης της Κύπρου. «Γεωστρατηγικά, πολιτικά, οικονομικά η Κύπρος είναι τουρκική», έλεγε η Τουρκία. Και έπραττε αναλόγως. Με μοναδική ψυχραιμία, σοβαρότητα, οικονομική προετοιμασία προπαρασκευών. Το 1956, με την Έκθεση του Νιχάτ Ερίμ υπό τον τίτλο «Recapture Cyprus» («Επανακτήστε την Κύπρο»), χαράχθηκε ο στόχος και οργανώθηκε η πολυχρόνια πορεία. Αυτός ο στόχος είναι σήμερα πολύ πιο καθαρός στα μάτια και των πλέον ενδοτικών Ελλήνων, των οποίων τη δράση κάλυπτε η αχλύς της αβάσιμης αισιοδοξίας.
ΜIA αισιοδοξία αυταπάτης, που θεωρούσε ότι δεν μπορούσε η Τουρκία να έχει ως στόχο την κατάληψη της Κύπρου. Ούτε η εισβολή του 1974 και η κατάκτηση της μισής Κύπρου μπόρεσαν να αλλάξουν την αισιοδοξία των λεγόμενων ρεαλιστών (αυτοί οι ρεαλιστές ή οι υψιπέτουλες ρομαντικοί) των Ελλήνων, οι οποίοι στιγμάτιζαν ως απορριπτικούς και ρομαντικούς όσους ερμήνευαν ορθά τον στόχο της Τουρκίας. Όσους υπέβαλλαν την αντιμετώπιση των τουρκικών έμπρακτων απειλών με απόκτηση Δύναμης Στρατιωτικής, Οικονομικής, Διπλωματικής. Με αναζήτηση σχετικών Συμμαχιών, άλλων αμυντικών εργαλείων αποτρεπτικών της υλοποίησης των επεκτατικών τουρκικών ορέξεων.
ΤA χρόνια πέρασαν, η Τουρκία οργάνωσε, ενδυνάμωσε και προωθεί το Τουρκοκυπριακό Κράτος. Διακηρύττει ότι δεν αναγνωρίζει ύπαρξη Κυπριακής Δημοκρατίας. Εργάζεται επιτυχώς για τη διάλυσή της με τη δημιουργία δύο κυρίαρχων κρατών στην Κύπρο. Κυρίαρχων, με το ένα να είναι γυμνό και ανυπεράσπιστο και το άλλο, το τουρκοκυπριακό, να έχει πίσω του την Τουρκία των 75 εκατομμυρίων για τα περαιτέρω! Η Τουρκία ζητά ουσιαστικά την υπογραφή του Κύπριου Προέδρου για τη νομιμοποίηση της πολιτικής της περί ανυπαρξίας Κυπριακής Δημοκρατίας. Αθήνα και Λευκωσία πέφτουν στην τουρκική παγίδα για πολλοστή φορά. Η διαφορά, όμως, είναι ότι αυτήν τη φορά ο «ρεαλισμός» της ηγεσίας των Ελλήνων οδηγεί καθαρά στην πλήρη τουρκοποίηση της Κύπρου.
ΔIAΧΡΟΝΙΚΑ αυτές οι ηγεσίες δικαιολογούνταν για την ανυπαρξία υπεύθυνης και αξιόπιστης πολιτικής σωτηρίας του Κυπριακού Ελληνισμού. Συνομιλούσαν για να μη χαρακτηρισθούν δήθεν ως ανένδοτοι και να υφίστανται αρνητικές επικρίσεις από τα Ηνωμένα Έθνη και, κυρίως, τους Αγγλοαμερικανούς. Υποχωρούσαν συνεχώς για να μην… παρεξηγηθούν ως εξτρεμιστές. Παρέδωσαν τα πάντα και τώρα είναι ψυχολογικά και πολιτικά έτοιμοι να παραδώσουν ΟΡΙΣΤΙΚΑ την Κύπρο στον στόχο της Τουρκίας. Τώρα στη Γενεύη; Αύριο στη Ζυρίχη; Μεθαύριο στο Λονδίνο, στο Βερολίνο; Δεν έχει σημασία ο τόπος.
Ο τουρκικός στόχος είναι να μη λειτουργήσει Ομοσπονδιακό Κράτος. Οδηγεί κατ’ ευθείαν στη νέα φάση των Τουρκικών Σχεδίων. Την επίρριψη ευθυνών στους Έλληνες και στην έντευθεν ανάγκη προστασίας των Τουρκοκυπρίων. Δηλαδή την κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου, με τις αναγκαίες διπλωματικές και στρατιωτικές προπαρασκευές. Είμαστε εδώ. Σ’ αυτό το κατάντημα.
Η μοίρα της Κύπρου γράφεται ήδη με τη συνεχιζόμενη ανεπάρκεια των ηγετών της.