Χαϊδεύουν την Τίγρη…
Ήταν φίλος του ο Ερντογάν, έλεγε ο Ν. Αναστασιάδης. Και θα έλυαν γρήγορα μαζί το Κυπριακό. Ήταν φίλος του Χριστόφια ο Ταλάτ και φίλος του Νίκου ο Ακιντζί. Δείπνα, αισιοδοξίες, απατηλές δηλώσεις, ψεύτικες σχετικές ανακοινώσεις. Μικροπολιτικές χειρίστης μορφής με θύμα τον Λαό και τις νόμιμες ελπίδες του για μια λύση. Λύση (διάλυση της Κύπρου) την οποία συζητούν και διαπραγματεύονται εδώ και 44 χρόνια οι ηγέτες Κύπρου και Ελλάδος.
Το τι συνέβη, τι επετεύχθη, τι πρόοδος σημειώθηκε είναι ΓΕΓΟΝΟΤΑ γνωστά. Εγκαθιδρύθηκε Τουρκικό Κρατίδιο με το οποίο συζητά η Ελληνική πλευρά ως Κοινότητα. Η Κυπριακή Πολιτεία (η οποία κατά την Τουρκία εξέλιπε) συρρικνώθηκε σε κρατίδιο. Τα δύο συνιστώντα (όπως βαφτίστηκαν) κράτη θα συμφωνήσουν την Ομοσπονδιακή Διζωνική Δικοινοτική Δημοκρατία. Δηλαδή θα αποφασίσουν και θα υπογράψουν τη νομική και ουσιαστική εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτά τα δεδομένα, αυτά τα ΓΕΓΟΝΟΤΑ δεν είναι αστείες Ιστορίες. Είναι η Ιστορία της αυτοπροαίρετης παράδοσης της Κυριαρχίας της Κυπριακής Πολιτείας στον Τούρκο Κατακτητή. Η τουρκοκυπριακή μειονότης (18%) έγινε 50% και θέλουν τώρα τα δύο κράτη να κάμουν Ομοσπονδιακό Κράτος ελεγχόμενο πλήρως από την Τουρκία!
Οι Τούρκοι θέλουν όλη την Κύπρο. Και τα εδάφη και τις θάλασσές της. Οι ευφυείς και άξιοι ηγέτες των Ελλήνων ακόμα δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί ούτε τι έκαμναν, ούτε τι κάμνουν. Θεωρούν ακόμα ότι είναι άνευ περιεχομένου την Ρητορική της Τουρκικής Επεκτατικής πολιτικής. Θεωρούν ότι η Τουρκία έχει εσωτερικά προβλήματα και τα εξάγει. Και συνεχίζουν να επαναπαύονται, να αδρανούν, να υπνώττουν. Και με νομικά ψοφοδεή επιχειρήματα και υποχωρήσεις να χαϊδεύουν την τουρκική Τίγρη και να… ελπίζουν υποχώρηση του αχόρταγου Κατακτητή.
Είναι ασύγγνωστη η επιπολαιότητα και η ανικανότης αντίληψης των Τουρκικών Σχεδίων. Από το 1956 οι Τούρκοι κερδίζουν στην Κύπρο. Αθήνα και Λευκωσία, «επιτυγχάνουν» φραστικά. Και σημειώνουν πανηγυρικά προόδους. Με λαϊκίστικες φλυαρίες και ασυνάρτητες πολιτικές της πλευράς μας για δεκαετίες, η Κύπρος Τούρκεψε! Τουρκεύουν τώρα και οι θάλασσές της. Δεν μπόρεσαν για δεκαετίες, δεν κατανόησαν, δεν αναζήτησαν τρόπους και μέσα και εργαλεία αποτελεσματικής προστασίας της Κύπρου από την ακόρεστη Τουρκική κατακτητική μανία.
Ο μισός Κυπριακός Ελληνισμός ξεριζώθηκε από τη γη του. Ξεκληρίστηκε από τις περιοχές του. Πρόσφυγες στον τόπο τους οι εμπαιζόμενοι για 44 χρόνια από τους ηγέτες τους, ότι θα επιστρέψουν όλοι στα σπίτια τους. Οι εμπαιγμοί συνεχίζονται για όσους δυστυχείς πρόσφυγες ζουν ακόμα. Κάθε μέρα που περνά χωρίς δύναμη αντίστασης στα εφαρμοσμένα Τουρκικά Σχέδια, ενισχύεται και επιδεινώνεται η ανασφάλεια όλου του Κυπριακού Ελληνισμού.
Επαναλαμβάνουμε ότι ο Κυπριακός Ελληνισμός είναι απροστάτευτος και ανοχύρωτος και αναλώσιμος στις τουρκικές επεκτατικές ορέξεις. Οι πολιτικοί ηγέτες είναι υπόλογοι για όσα συνέβησαν. Κυρίως για όσα θα συμβούν με τις ολέθριες πράξεις και παραλείψεις τους. Πράξεις και παραλείψεις που με τυποποιημένο και αμετανόητο επιπόλαιο τρόπο συνεχίζονται με συγκλονιστική αναξιότητα, απάθεια και απραξία. Αυτές τις μοιραίες ιδιότητες η ηγεσία τις βάφτισε ψυχραιμία και ευφυή και συνετή πολιτική. Η Κύπρος τουρκοποιείται και η πλευρά μας συνεχίζει να ασκεί εξευμενισμό, χαϊδεύουσα (ψύχραιμη πολιτική λέγεται) την Τουρκική Τίγρη.