Σαρωτική είναι η νίκη που πέτυχε ο μετριοπαθής Mustafa Akinci, την Κυριακή 26 Απριλίου, επί του πολιτικού του αντιπάλου Dervis Eroglu, στις εκλογές για ανάδειξη νέου ηγέτη της τ/κ κοινότητας.

Ο Akinci πέτυχε το απρόσμενο 60,5% των ψήφων, παρόλο που στην αρχή της εκλογικής διαδικασίας, θεωρείτο outsider με μηδαμινές πιθανότητες να περάσει καν στο δεύτερο γύρο της αναμέτρησης.

Ο επινίκιος λόγος χαρακτηρίστηκε ιστορικός αφού όχι μόνο παρουσίασε εαυτόν ως ηγέτη όλων ανεξαιρέτως των κατοίκων των κατεχομένων (κάτι που απέτυχαν να κάνουν στα λόγια και  στην πράξη προκάτοχοι του αξιώματός του) αλλά έκανε σαφέστατη και χωρίς προσχήματα αναφορά στην μεγαλύτερη πληγή της κοινής ιστορίας των δυο κοινοτήτων. «Υποφέραμε το ’63, οι Ε/κ υπέφεραν το ’74… ήρθε η ώρα να κλείσουμε τις πληγές μας όμως».

Μάλιστα πήγε ένα βήμα παραπέρα απαιτώντας ευθέως από την Τουρκία αμοιβαίο σεβασμό, αποσείοντας όποια πρόθεση εμπλοκής της Άγκυρας. Αυτό βεβαίως προκάλεσε την άμεση αντίδραση της Άγκυρας με τον Ταγίπ Έρντογαν να σπεύδει να «κόψει τον αέρα» του νέου ηγέτη των Τ/κ, αφήνοντας αιχμές για το πώς η Τουρκία αποτελεί βασικό παράγοντα επιβίωσης τους παράνομου μορφώματος στα κατεχόμενα. Η πρώτη μάχη του Ακιντζί με τη «μητέρα πατρίδα» λοιπόν είναι σε πλήρη εξέλιξη, και ας μετρούμε μόνο ώρες από την ανάδειξή του ως εκπρόσωπο των Τ/κ. Μια μάχη που αναμένεται να κορυφώνεται όσο πλησιάζουν οι εκλογές της 7ης Ιουνίου στην Τουρκία.

Αναμενόμενη χαρακτηρίζουν μιλώντας στο Sigmalive την εξέλιξη Τ/κ δημοσιογράφοι, οι οποίοι αποκωδικοποιώντας το λαϊκό αίσθημα στα κατεχόμενα χαρακτηρίζουν την εκλογή Ακιντζί ως άλλη μια κίνηση καλής θελήσεως, μια απόδειξη της επιθυμίας να αφεθεί το παρελθόν, στο παρελθόν! «Είναι ένα πράγμα να ξέρουμε και να αναγνωρίζουμε το παρελθόν και ένα εντελώς διαφορετικό πράγμα να επιμένουμε να ζούμε σ’ αυτό» μας λένε, προσθέτοντας πως το εκλογικό αποτέλεσμα θα πρέπει να θεωρείται ως άλλη μια ευκαιρία στην Ε/κ πλευρά να κάνει πράξη τις διακηρύξεις της, και να προχωρήσει σε πραγματικά βήματα προς επίτευξη της ειρήνης στο νησί.

Αυτό που καθιστά αυτές τις εκλογές τόσο διαφορετικές, και τόσο πιο σημαντικές από προηγούμενες στα κατεχόμενα, σημειώνουν οι Γιούρτακουλ Τζάφερ και Έσρα Αϊγκιούν, είναι το γεγονός πως για πρώτη ίσως φορά στη συντριπτική πλειοψηφία τους, οι κάτοικοι των κατεχομένων, «επαναστάτησαν» ενάντια στην Τουρκική πολιτική στο νησί. Μια ματιά στις ανά περιοχή/επαρχία καταμετρήσεις είναι ενδεικτική της θέσης τους.

Παρά την τουρκική προπαγάνδα υπέρ της υποψηφιότητας Έρογλου, η οποία στην ουσία ήταν στυγνός εκφοβισμός τ/κ δεύτερης γενιάς (άτομα που γεννήθηκαν στην Κύπρο μεν, αλλά από εγκάθετους της Άγκυρας) ότι με την εκλογή Ακιντζί και την επίτευξη λύσης, θα εκδιωχθούν από το νησί, ο εκλεκτός της Άγκυρας και πάλιν έχασε ακόμα και σε παραδοσιακές «εθνικόφρονες» περιοχές.

Συγκεκριμένα Λευκωσία, Κερύνεια, Ριζοκάρπασο και Βαρώσι τάχθηκαν υπέρ της λύσης και κατ’επέκταση του Ακιντζί όπως εξάλλου έπραξαν και στη Μόρφου.

Ακόμα και στο Τρίκωμο όμως, που κατοικείται κυρίως από εποίκους, ο Έρογλου πέτυχε νίκη με μόλις 0,3%! Αυτό από μόνο του είναι ενδεικτικό του ότι η μεγάλη πλειοψηφία της Τ/κ κοινότητας γυρίζει την πλάτη στην Τουρκία, και τείνει το χέρι σε κυπροκεντρικές πολιτικές που καταργούν το status quo και επιδιώκουν λύση. Υψώνει τη φωνή της για την Κύπρο, ως μια ενοποιημένη κρατική οντότητα.

Αν ο Ακιντζί επιτύχει την εκπλήρωση των υποσχέσεών του, ή έστω να σταθεί στον πόντο του έναντι των επιταγών της Τουρκίας, ή ακόμη αν θα βρει φιλικό και πρόσφορο έδαφος διαπραγματεύσεων όπως αναμένει από την Ε/κ πλευρά, αυτό θα το δείξει ο χρόνος.

Ένα πράγμα όμως είναι σίγουρο, σημειώνουν Τζάφερ και Αϊγκιούν υπό τη δημοσιογραφική τους ιδιότητα: οι Τ/κ δεν έχουν δύναμη και κουράγιο γι’ άλλες επαναστάσεις… Ή τώρα, ή ποτέ!

The English version of the interview:

Moderate leftist, Mustafa Akinci, achieved a sweeping victory on Sunday, April 26th, over his rival candidate Dervis Eroglu, on the elections held for the leadership of the Turkish-Cypriot Community.
Akinci won a staggering 60,5% of the vote, although at the beginning of the electoral struggle he was thought of as the underdog who may not even go through to the second round of the election.

His victory speech was deemed historical as he not only portrayed himself as the leader of all residents of the occupied part of the island (not excluding any population group, as had done his predecessor) but he verbalized one of the greatest taboos of the two communities common history; he acknowledged the wrongdoings of Turkey on Cypriot ground. “We suffered in ’63, the Greek-Cypriots suffered in ’74…it’s time for both of us to heal our wounds”.  He even went as far as to ask directly of Turkey for mutual respect, denouncing intrusions on T/c affairs.

As T/c journalists explained to Sigmalive in a two-part interview, Akincis’ win, is considered by the t/c community as another movement of good will and determination to leave the past behind; “It is one thing to know and acknowledge the past, and another to live in it. The time has come for us to move towards our common future” they say, adding that this electoral result should be considered as another chance for the G/c to put their actions where their words are, and truly work for the achievement of peace on the island.

What makes this election so different, and that much more important than the previous ones, is the fact that the sum of the population of the occupied part of Cyprus, “revolted” against Turkeys’ policies regarding the island, for the first time. A look at the ballot results by region demonstrates exactly that. Despite the Turkish propaganda in favor of Eroglu, which essentially consisted of intimidations that second generation T/c (people that were born on the island by Turks brought in Cyprus by “Ankara”) would be deported after the solution Akinci is opting for, Turkeys’ chosen one lost, or barely got ahead even in areas primarily inhabited by settlers.

In fact Nicosia, Kerynia, Rizokarpaso and Varosha, voted for pro-solution candidate Akinci, as did the inhabitants of Morphou. But even in Trikomo, which is almost exclusively populated by Turks, Eroglu got ahead just by o,3%!

This is indicative of the fact, that the vast majority of the T/c community is turning its back on Turkey and backs a cypro-centric, anti-status quo, pro-solution policy. It raises its voice for Cyprus, as a unified entity.
Whether Akinci will succeed in fulfilling his promises, or hold his ground against Turkeys’ prescripts, or even if he will find the friendly and prosperous grounds for negotiations (and ultimately cooperation) he’s expecting in the G/c side… that remains to be seen.

One thing is for sure though, in Cafers’ and Aygins’ journalistic view… the T/c have no more “revolts” left in them… It’s now or never!