Υπάρχει τρόπος να "φέρουν τον νου τους" οι Αρχιερείς
Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί. Αλίμονο σ’ εσάς, οδηγοί τυφλοί, που λέτε: "Όποιος ορκιστεί στο ναό δεν είναι τίποτα. Όποιος όμως ορκιστεί στον χρυσό του ναού οφείλει να πράξει". Και αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί κλείνετε τη βασιλεία των ουρανών μπροστά στους ανθρώπους. Γιατί εσείς δεν εισέρχεστε ούτε εκείνους που θέλουν να εισέλθουν τους αφήνετε να εισέλθουν.
Σε μια περίοδο, η οποία χαρακτηρίζεται από απαξίωση για τους θεσμούς και οι πολίτες δηλώνουν αγανακτισμένοι για την ευρύτερη κατάντια στην οποία έχει περιέλθει ο τόπος, οι ίδιοι αυτοί θεσμοί επιλέγουν να ρίχνουν περισσότερο λάδι στη φωτιά που τους σιγοκαίει.
Το τελευταίο διάστημα, πολλοί συμπολίτες μας, μέλη και μή του χριστεπώνυμου πληρώματος, διαμαρτύρονται για την εικόνα που παρουσιάζει ο θεσμός ("τεχνοκρατικά", μην παρεξηγηθώ) της εκκλησίας της Κύπρου και ο εκπρόσωπος της.
Πιστοί και μή, δηλώνουν έντονα ενοχλημένοι διότι ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου ενεπλάκη, Μεγάλη Εβδομάδα, σε διαμάχη για το χρήμα, την ώρα που κάποιοι συνάνθρωποι μας δεν έχουν να ταΐσουν τζαι να ντύσουν τα κοπελλούθκια τους.
Με τα λόγια όμως, η αγανάκτηση δεν έχει αντίκρισμα.
Υπάρχει τρόπος να σταλεί έμπρακτα το μήνυμα της αγανάκτησης προς τους Αρχιερείς.
Όσοι (θρήσκοι) ενοχλήθηκαν πραγματικά από τη συγκεκριμένη στάση, ας μην «πατήσουν» το πόδι τους στην εκκλησία την Μεγάλη Εβδομάδα (ή ας εκκλησιαστούν σε έρημα ξωκλήσια χωρίς να "καταθέσουν" τον οβολό τους). Να δούμε αν φέρνουν τον νου τους ...όσοι εκ των "εκπροσώπων" του θεού πρέπει να τον φέρουν. Δείξτε τα δόντια σας ορέ χωρκανοί.
Ας ζητήσει ο κάθε πιστός, μέσα από την καρδιά του από το θεό να τον συγχωρέσει για την «απουσία» και παράλληλα, ας παρακαλέσει τον θεό να καταλάβει τους αγαθούς λόγους που υποκίνησαν τη "διαμαρτυρία" και ας μην πάει στην εκκλησία (ας το πει τζαι στην εξομολόγηση).
Αυτός είναι ένας τρόπος έμπρακτης διαμαρτυρίας για την κατάντια στην οποία περιέπεσε η εικόνα της εκκλησίας (με ενοχλεί να λέω «εκκλησίας» διότι δεν φταίει το Σώμα για την κατάντια, αλλά κάποιοι «εκπρόσωποι». Έτερον εκάτερον όμως).
Θα ήθελα, εντούτοις να προλάβω τη γνωστή θέση ότι «εκκλησία δεν είναι οι παπάδες». Οκ, είναι μια σεβαστή άποψη. Πώς αλλιώς όμως θα σταλεί το μήνυμα; Στο κάτω- κάτω, οι πιστοί αντιλαμβάνονται ότι μια ενέργεια, η οποία αποσκοπεί στην «εξυπηρέτηση» ενός θεάρεστου σκοπού, θα εσυγχώρητο από τον θεό (χωρίς να λέω ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Άλλωστε, υπό μια έννοια, ας μην «συνδέουμε» τον Χριστό με τον... Μακιαβέλι).
Βέβαια πώς θα πείσω τη γιαγιά μου να μην πάει στην εκκλησία; Υπάρχουν κάποιες ...τεχνικές δυσκολίες πάνω στις οποίες ποντάρουν κάποιοι.
ΥΓ1 Θα μπορούσα να προτείνω να "μην πάτε εκκλησία μια οποιαδήποτε Κυριακή", για να μην προκαλέσω τα αισθήματα κανενός, ωστόσο, όσο πιο "ιερή" η περίοδος, τόσο πιο αυστηρό, ισχυρό και έντονο το μήνυμα που στέλλεται.
ΥΓ2 Εννοείται ότι δεν στοχοποιώ τους ιερείς ή τους …"απλούς παπάδες".
ΥΓ3 Αν ο κάθε ένας από εμάς αντιλαμβανόταν τη δύναμη που έχει ως πολίτης, σε όλους τους τομείς, θα ανατρέπονταν και θα διορθώνονταν όλα τα κακώς έχοντα. Το θέμα δεν είναι μόνο η εκκλησία, ούτε η "εικόνα" μόνο της εκκλησίας. Αναλόγως της στρέβλωσης, χρειάζεται και η λήψη των κατάλληλων μέτρων.