Αλέκος Μιχαηλίδης
ΤΟ 1980, κατά τη δεύτερη μεγάλη εσωκομματική σύγκρουση, ο Αλέκος Μιχαηλίδης, Πρόεδρος της Βουλής, αποχώρησε με άλλους βουλευτές και στελέχη από το ΔΗΚΟ και ίδρυσαν τη Νέα Δημοκρατική Παράταξη (ΝΕΔΗΠΑ).

Νίκος Ρολάνδης
ΤΟ 1991 σηματοδοτεί την τρίτη αποχώρηση από το ΔΗΚΟ, καθώς ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Ρολάνδης αποχωρεί από το κόμμα, επικαλούμενος λόγους διαφωνίας με την πολιτική του Προέδρου Κυπριανού στο Κυπριακό, για να ιδρύσει το Κόμμα των Φιλελευθέρων.

Αλέξης Γαλανός
ΜΕ ΦΟΝΤΟ τις σχέσεις του ΔΗΚΟ με την κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη, το 1998, έφυγε από το κόμμα ο Αλέξης Γαλανός, καθώς διαφώνησε με την απόφαση του Σπύρου Κυπριανού ν’ αποχωρήσει από την κυβέρνηση. Μαζί με τον κ. Γαλανό αποχώρησαν από το ΔΗΚΟ και άλλα πρωτοκλασάτα στελέχη.

Ντίνος Μιχαηλίδης
Ο ΝΤΙΝΟΣ Μιχαηλίδης αποχώρησε από το ΔΗΚΟ το 1998, διαφωνώντας, όπως και ο Αλέξης Γαλανός, με την απόφαση του Σπύρου Κυπριανού να φύγει το ΔΗΚΟ από την κυβέρνηση Κληρίδη. Το 1999 ο κ. Μιχαηλίδης ίδρυσε το ΑΔΗΚ.

Ζαχαρίας Κουλίας- Γιώργος Κολοκασίδης
ΣΤΙΣ 7 Ιουνίου 2011, το Εκτελεστικό Γραφείο του ΔΗΚΟ, έπειτα από εισήγηση του Προέδρου του κόμματος Μάριου Καρογιάν, αποφασίζει τη διαγραφή του Αναπληρωτή Προέδρου Γιώργου Κολοκασίδη και του βουλευτή Ζαχαρία Κουλία, για λόγους «αντικομματικής συμπεριφοράς».

Οι ιστορικοί ηγέτες

ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ Κόμμα ιδρύθηκε στις 12 Μαΐου 1976. O πρόεδρός του, Σπύρος Κυπριανού, στην εξαγγελία της ίδρυσης του κόμματος, διακήρυττε ανάμεσα σε άλλα ότι το ΔHKO έτασσε σαν σκοπούς του «την ενίσχυση της αγωνιστικής γραμμής του εθνάρχη Μακαρίου, την κάλυψη του κενού στα πολιτικά μας πράγματα, την αποτροπή της πόλωσης και τη συμβολή στην ανασυγκρότηση του τόπου, όπως το επέβαλλαν οι συνθήκες μετά το πραξικόπημα και την εισβολή».

Όπως αναφέρεται στην ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος, το ΔΗΚΟ προτείνει προς την κυπριακή κοινωνία την πολιτική φιλοσοφία του Κοινωνικού Κέντρου, η οποία αποτελεί «ένα σύνολο αρχών και αξιών που προσφέρουν στον τόπο κοινωνική συνοχή, πολιτική προοπτική, βελτίωση των όρων ζωής και εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού», ένα σύνολο που δεν μπορεί να μοιραστεί σε ολιγάριθμες προνομιούχους ομάδες.

Σημαντικός σταθμός στην ιστορία του ΔΗΚΟ ήταν το Καταστατικό Συνέδριο του κόμματος, που πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία στις 16 Απριλίου 2000.
Στο συνέδριο, ο ιδρυτής του ΔΗΚΟ, Σπύρος Κυπριανού, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ηγεσία του κόμματος (η αλλαγή σκυτάλης έγινε στις 7 Οκτωβρίου 2000 και πρόεδρος του ΔΗΚΟ εξελέγη χωρίς ανθυποψήφιο ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο οποίος διατήρησε το αξίωμα μέχρι τον Οκτώβριο του 2006.

Η… σφραγίδα στους γόνους

Ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ στο ΔΗΚΟ ανάμεσα σε «Κυπριανικούς» και «Τασσικούς» είναι μια… κολόνια που κρατάει για χρόνια. Τόσο ο Σπύρος Κυπριανού όσο και ο Τάσσος Παπαδόπουλος αποτελούν τους δύο ιστορικούς ηγέτες του κόμματος, καθότι άφησαν σε αυτό τη δική τους σφραγίδα. Στις μέρες μας, κύριοι εκφραστές των δύο διαχρονικών εσωκομματικών τάσεων, όπως έχει καθιερωθεί να λέγεται, δεν είναι άλλοι από τους γόνους των Σπύρου και Τάσσου, Μάρκος Κυπριανού και Νικόλας Παπαδόπουλος…

ΜΕ ΑΚΕΛ

Ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ Σπύρος Κυπριανού εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας το 1983 με την υποστήριξη του ΑΚΕΛ. Ήταν η δεύτερη θητεία του κ. Κυπριανού, αφού τον Φεβρουάριο του 1978 εκλέγηκε χωρίς ανθυποψήφιο. Είχε προηγηθεί το 1977 η ανάδειξή του σε δεύτερο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, σε διαδοχή του Μακαρίου, ο οποίος απεβίωσε στις 3 Αυγούστου του 1977. Το 1998 ΔΗΚΟ και ΑΚΕΛ υποστήριξαν από κοινού την υποψηφιότητα του Γιώργου Ιακώβου, αποτυγχάνοντας, όμως, να τον εκλέξουν. Η επόμενη συνεργασία των δύο κομμάτων σε επίπεδο προεδρικών εκλογών έρχεται το 2003, όταν το ΑΚΕΛ υποστηρίζει τον Τάσσο Παπαδόπουλο, που εκλέγεται τελικά από τον πρώτο γύρο. Στις Προεδρικές του 2008 το ΔΗΚΟ «αναγκάζεται» να υποστηρίξει στο β’ γύρο τον Δημήτρη Χριστόφια, αφού ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν καταφέρνει να περάσει στη δεύτερη Κυριακή.

ΜΕ ΔΗΣΥ

Η μοναδική συνεργασία του ΔΗΚΟ με τον ΔΗΣΥ μέχρι σήμερα σε επίπεδο προεδρικών εκλογών έλαβε χώρα το 1993. Στο δεύτερο γύρο, και με ανθυποψήφιους τον Γλαύκο Κληρίδη και τον Γιώργο Βασιλείου, το ΔΗΚΟ τάχθηκε υπέρ της υποψηφιότητας του κ. Κληρίδη, ο οποίος και εξελέγη στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Η συνεργασία του ΔΗΚΟ με τον ΔΗΣΥ κράτησε μέχρι μόλις λίγους μήνες πριν από τις Προεδρικές του 1998, όταν ο Σπύρος Κυπριανού «κατήγγειλε» τη συνεργασία και αποχώρησε από την Κυβέρνηση.

ΜΕ ΕΔΕΚ

Το ΔΗΚΟ συνεργάζεται με την ΕΔΕΚ στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του 1993 με κοινό υποψήφιο τον Πασχάλη Πασχαλίδη, ο οποίος εξασφαλίζει τελικά μόλις 18%. Στο δεύτερο γύρο οι δρόμοι των δύο κομμάτων χωρίζουν, για να συναντηθούν ξανά ακριβώς δέκα χρόνια αργότερα. Συγκεκριμένα, το Φεβρουάριο του 2003, στο πλαίσιο της τριμερούς συνεργασίας, όπου μετείχε και το ΑΚΕΛ, εκλέγουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Συνεργάζονται ξανά το 2008, με στόχο την επανεκλογή του κ. Παπαδόπουλου χωρίς να το επιτύχουν. Στο δεύτερο γύρο, η τριμερής συνεργασία ΑΚΕΛ-ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ αναβιώνει, και εκλέγει στην Προεδρία της Δημοκρατίας τον Δημήτρη Χριστόφια.